Αν υπήρχαν «αγροτικά σχολεία», δεν θα είχε ερημώσει η ύπαιθρος
Τα παιδιά των αγροτών στην Ελλάδα είναι υποχρεωμένα, χωρίς κανένα δικαίωμα επιλογής, να παρακολουθούν «αστικά σχολεία», με πενθήμερο και εξάωρο, και έτσι εθίζονται στον αστικό τρόπο ζωής, με το πενθήμερο και το εξάωρο καθημερινής εργασίας. Αυτά τα παιδιά, τα παιδιά των αγροτών που πάνε σε «αστικά σχολεία», είναι «χαμένα» από τον αγροτικό κόσμο. «Χάνονται» από τα αγροτικά επαγγέλματα. «Χάνονται» από την αγροτική οικογένεια.
Τα «αγροτικά σχολεία» θα έπρεπε να έχουν σύστημα μαθητείας και τα παιδιά να μένουν όλα μαζί και να ασχολούνται καθημερινά με τις αγροτικές εργασίες και τα μαθήματα. Ή εναλλακτικά να μένουν δυο τρεις «μαθητές» σε χώρους φιλοξενίας σε αγροκτήματα (αγροτουριστικά καταλύματα), όπου θα δουλεύουν σε αγροτικές εργασίες με το σύστημα της μαθητείας, και μια δυο μέρες την εβδομάδα να συγκεντρώνονται σε κάποιο κοντινό εκπαιδευτικό κέντρο για να προσεγγίζουν μερικά θεωρητικά θέματα, απαραίτητα για τις σπουδές τους στα αγροτικά.
Το πρόβλημα έχει τεθεί στο τραπέζι των Αγροτικών Συλλόγων και των Συνεταιρισμών και πρέπει πλέον να απασχολήσει και τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Βαγγέλη Αποστόλου, γιατί μπορεί να αναζωογονήσει τα χωριά κρατώντας τα νέα παιδιά στη γη όπου γεννήθηκαν, για να προχωρήσουν το νήμα από εκεί που το έφτασαν οι οικογένειές τους.