Μη μας ξεχάσετε όταν… σβήσουν τα φώτα!

Του
ΝΙΚΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑ

Κραυγή αγωνίας-έκκληση από τους κατοίκους της Μάνδρας

-Θέλει πολύ χρόνο, πολλή δουλειά και πολλά λεφτά η αποκατάσταση της καθημερινότητας στις περιοχές που έπνιξαν οι πλημμύρες
-Τα πεντοχίλιαρα τα δίνει ακόμα ο δήμος γιατί από το αρμόδιο υπουργείο δεν έχουμε εικόνα για το πότε θα μας χρηματοδοτήσουν, τονίζει η δήμαρχος Ι. Κριεκούκη

Ενώ η Δυτική Αττική μετρά τις πληγές της από τη φοβερή θεομηνία του προηγούμενου 20ήμερου, οι κάτοικοι στη Μάνδρα και τη Ν. Πέραμο προσπαθούν να συνέλθουν από το σοκ της καταστροφής. Όπως λέει η δήμαρχος Μάνδρας Ι. Κριεκούκη είναι ακόμα πολύ νωρίς για να πούμε πότε η Μάνδρα και η Ν. Πέραμος θα λειτουργήσουν ως πόλεις, ωστόσο οι κάτοικοί τους με την πολύτιμη βοήθεια ιδιωτών, επιχειρήσεων, φορέων, συλλόγων, άλλων ΟΤΑ κ.λπ. κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να αποκαταστήσουν την καθημερινότητά τους.

Όπως τονίζουν οι κάτοικοι, όταν οι ίδιοι ή η δήμαρχός τους υποστηρίζουν ότι τους συμπαρίστανται όλοι εκτός του κράτους, δεν εννοούν ότι το κράτος δεν προσφέρθηκε, δεν θέλησε να βοηθήσει. Απλά ήρθε δεύτερο και καταϊδρωμένο και δεν βρήκε χώρο για να συνεισφέρει.

Όπως τόνισε στο «Π» η κ. Κριεκούκη, ύστερα από πολλές προσπάθειες και τεράστιο αγώνα όλων των εμπλεκομένων, από αύριο θα λειτουργήσουν κανονικά τα σχολεία στην περιοχή κι αυτό είναι κάτι που έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς η σκέψη που επικρατούσε στην αρχή ήταν τα σχολεία ν’ ανοίξουν μετά τις γιορτές, αλλά αυτό θα ήταν εξοντωτικό για τους μαθητές, αφού θα έμεναν για ένα διάστημα μεγαλύτερο των 2,5 μηνών εκτός σχολείων. Δηλαδή, θα κινδύνευαν να χάσουν τη χρονιά τους επειδή δεν θα μπορούσαν να «βγάλουν» τη διδακτέα ύλη.

Η έκκληση που κάνουν, πάντως, οι κάτοικοι των περιοχών που επλήγησαν από τις πλημμύρες είναι τώρα που τα φώτα της δημοσιότητας θα σβήσουν, που το ενδιαφέρον που έδειξαν αρχικά τα ΜΜΕ θα εξαλειφθεί, να μην τους ξεχάσουμε. Να μην πούμε τώρα που το θέμα έληξε ότι δεν έχουν πλέον ανάγκη. Ότι αυτό ήταν, πέρασε η μπόρα, θα τα καταφέρουν πλέον μόνοι τους. Κάτι τέτοιο, λένε, θα ισοδυναμούσε με μια νέα… θεομηνία, με μια νέα καταστροφή. Γιατί η μπόρα μπορεί να πέρασε, αλλά οι πληγές δεν έκλεισαν. Και θα αργήσουν πολύ να κλείσουν, αφού έχουμε δύο πόλεις σχεδόν ισοπεδωμένες. Και χωρίς τη δυνατότητα να μπορούν να ορθοποδήσουν χωρίς τη βοήθεια όλων.

Το κράτος τώρα έχει την ευκαιρία να πάρει τη… ρεβάνς για την αβελτηρία που έδειξε αρχικά.

Ο δήμος δίνει το βοήθημα
Όπως μας αποκάλυψε η κ. Κριεκούκη, ο δήμος έχει αρχίσει ήδη να δίνει από ίδιους πόρους το βοήθημα των 5.000 ευρώ που υποσχέθηκε πριν από 18 μέρες ο πρωθυπουργός, αφού μέχρι την Παρασκευή που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν υπήρχε ενημέρωση αν τα σχετικά κονδύλια είχαν διοχετευθεί στον λογαριασμό του δήμου από το αρμόδιο υπουργείο! Βέβαια, το υπουργείο είχε ανακοινώσει ότι από την περασμένη Πέμπτη είχε απελευθερώσει τα κονδύλια, αλλά μέχρι την Παρασκευή, ο δήμος δεν είχε εικόνα. Η κ. Κριεκούκη, ωστόσο, επανέλαβε ότι τα χρήματα θα τα παίρνουν κανονικά όσοι έχουν κάνει αιτήσεις, άσχετα αν έχουν μπει στα ταμεία του δήμου τα χρήματα από το υπουργείο.

Οι κάτοικοι, βέβαια, όπως ανέφεραν και στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, που εκδήλωσαν την αγανάκτησή τους επειδή κανένας αρμόδιος –ούτε φυσικά η κ. Δούρου- δεν έθεσε κάποιο συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, αλλά περιορίστηκαν σε γενικόλογα ευχολόγια και «θα», επιμένουν ότι με τα 5.000 ευρώ δεν καλύπτουν καμία ανάγκη τους. Ένα σπίτι διαλυμένο, χωρίς οικοσκευές, χωρίς ντουλάπια, χωρίς ηλεκτρικές συσκευές, δεν αποκαθίσταται με 5.000 ευρώ. Γιατί μόνο οι εργασίες τοιχοποιίας, μόνωσης και βαφής απαιτούν πάνω από 3.500-4.000 ευρώ, για ένα σπίτι 60-70 τετραγωνικών, αφού απαιτείται σκάψιμο μέχρι το σημείο που έφτασε το νερό της πλημμύρας, μόνωση, σοβάτισμα, βάψιμο κ.λπ. Και σε όσα σπίτια τα πατώματα ήταν ξύλινα, απαιτείται πλήρης αντικατάστασή τους, γιατί έχουν πλέον αχρηστευτεί. Τουλάχιστον τα διπλάσια χρήματα χρειάζονται, κι αυτά είναι ζήτημα αν επαρκούν.

Από εκεί και πέρα, όμως, οι άνθρωποι πρέπει να ντυθούν, να αγοράσουν έπιπλα, ηλεκτρικά είδη, στρώματα, σεντόνια κ.λπ. Πρέπει, όπως λένε, να στήσουν τα σπιτικά τους από την αρχή. Το πεντοχίλιαρο δεν φτάνει για τίποτα. Γι’ αυτό ζητάνε να μην τους ξεχάσουμε και να τους βοηθήσουμε όπως μπορούμε.

Σε ακόμα πιο τραγική κατάσταση είναι οι επαγγελματίες των περιοχών που επλήγησαν. Όσοι είχαν μαγαζιά, εμπορικά, συνεργεία, καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος κ.λπ., από την ώρα της πλημμύρας δεν έχουν δουλέψει. Και τα έξοδα τρέχουν. Από λογαριασμούς ΔΕΗ, τηλεφώνου, ΕΥΔΑΠ κ.λπ. μέχρι ασφαλιστικά ταμεία, Εφορίες, δόσεις κ.λπ. Πώς θα τα πληρώσουν όλα αυτά; Και με τι κεφάλαια θα «ξαναστήσουν» τα μαγαζιά τους; Αλλά και να ξαναγίνουν όλα όπως πριν, πού θα δουλέψουν; Σε πόλεις ρημαγμένες, με κατοίκους που έχουν ν’ αντιμετωπίσουν έναν Γολγοθά επιβίωσης και με το ηθικό στο ναδίρ;

Αυτά σκέφτονται οι επαγγελματίες και ξεσπούν, όπως η κ. Ίσαρη στο Περιφερειακό Συμβούλιο που άκουγε αοριστολογίες και «θα», τη στιγμή που η θηλιά στον λαιμό της σφίγγει όλο και περισσότερο κάθε μέρα.

Όπως έχει τονίσει κατ’ επανάληψη η δήμαρχος της Μάνδρας, η αποκατάσταση της περιοχής δεν είναι απλή υπόθεση. Όση διάθεση, όση γενναιότητα, όση καρτερία κι αν έχει ο κόσμος, τα μεγέθη είναι πολύ μεγάλα και είναι δύσκολο να καλυφθούν. Θα πρέπει να υπάρξουν άμεσα και άλλες πρωτοβουλίες της κυβέρνησης που να προβλέπουν ουσιαστικές αποζημιώσεις στους πληγέντες, μέτρα υπέρ των επαγγελματιών, και ρυθμίσεις-ανάσα υπέρ των κατοίκων με πάγωμα χρεών και εισφορών, διευκολύνσεις στους Οργανισμούς Κοινής Ωφέλειας και ό,τι άλλο κριθεί σκόπιμο. Ακούγονται πολλά, αλλά τίποτα συγκεκριμένο.

Και οι άνθρωποι στη Μάνδρα και τη Νέα Πέραμο, εκτός από το πένθος για τους ανθρώπους που χάσανε, την οδύνη για την καταστροφή των περιουσιών τους και την αβεβαιότητα που ζουν, έχουν ν’ αντιμετωπίσουν την καθημερινότητα, τον χειμώνα, την αγωνία για το τι θα τους ξημερώσει.

Γι’ αυτό και ζητούν να μην τους ξεχάσουμε τώρα που… τα φώτα της ράμπας χαμηλώνουν…

Σχετικά άρθρα