Όσο καθυστερεί η ρύθμιση για τις 120 δόσεις, τόσο θα αυξάνουν τα ληξιπρόθεσμα και τα λουκέτα
Του Μάκη Κουρή
• Αλέξη, τώρα είναι η ώρα για μονομερή απόφαση, αν εξακολουθούν να λένε «όχι» οι «θεσμοί» – Έτσι θα κρατηθούν στη ζωή δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις και θέσεις εργασίας • Και η ρύθμιση θα πρέπει να είναι χωρίς καμία προϋπόθεση, με «κούρεμα» των προστίμων και των προσαυξήσεων, αν το Δημόσιο θέλει να δει λεφτά στο Ταμείο του
Το μαχαίρι στον λαιμό έχουν βάλει οι περιβόητοι «θεσμοί» σε πάνω από 200.000 επιχειρήσεις με την ανελέητη επιμονή τους να αρνούνται τη ρύθμιση των οφειλών στην Εφορία και στα ασφαλιστικά ταμεία, θέτοντας όρους στους οποίους καμία επιχείρηση δεν έχει πλέον τη δυνατότητα να ανταποκριθεί. Εδώ και μήνες είναι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων το καυτό αυτό θέμα, το οποίο έχει πλέον εξελιχθεί σε θηλιά για το 80% της Αγοράς, που βρίσκεται κοντά στο κύκνειο άσμα, ελπίζοντας ότι μπορεί να το αποφύγει. Δυστυχώς, όμως, οι «θεσμοί» έχουν στυλώσει τα πόδια και δεν κάνουν πίσω.
Δεν… ξεστραβώνονται να δουν ότι, μήνα με τον μήνα, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές αυξάνονται κατά ένα δισεκατομμύριο ευρώ και ήδη το εννιάμηνο Ιανουαρίου – Σεπτεμβρίου προστέθηκαν άλλα 9,25 δισ. ευρώ. Ότι οι οφειλέτες ανέρχονται σε 4.360.000 –σχεδόν το 40% του πληθυσμού– και μόνο τον τελευταίο μήνα αυξήθηκαν κατά 410.000. Συνολικά δε χρωστάνε 98,7 δισ. ευρώ, πέρα από τα χρέη τους σε τράπεζες. Πιστεύει ειλικρινά κανένας από τους «θεσμούς» ότι μπορούν να πληρωθούν ποτέ αυτά τα δισεκατομμύρια ευρώ; Υπάρχουν επιχειρήσεις που έχουν αυτή την ευχέρεια; Ίσως κάποιες μετρημένες στα δάχτυλα. Σίγουρα έχουν την εντύπωση ότι οι Έλληνες έχουν λεφτά, αλλά δεν θέλουν να πληρώσουν. Βρίσκονται, όμως, σε… αυταπάτη. Οι αριθμοί, που δεν χειραγωγούνται, διαγράφουν τις ψευδαισθήσεις στις οποίες ζουν. Και η αδιάψευστη απόδειξη είναι ότι το 2009, πριν αρχίσει η Ελλάδα να ανεβαίνει τον Γολγοθά των Μνημονίων και της επιτήρησης, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές δεν ήταν πάνω από 20 δισ. ευρώ. Το τι συνέβη και εκτοξεύθηκαν στα 98,7 δισ. ευρώ κάθε άλλο παρά μυστικό είναι. Πρόκειται για έργο των… εταίρων μας. Είναι η απόδειξη του πόσου μας αγαπάνε…
Ξέρουμε ότι αύριο μας έρχονται οι «θεσμοί» – επιτηρητές, μετά το… weekend τους. Και ένα από τα πρώτα… πιάτα θα είναι η ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών. Η θέση των αφεντικών είναι «λύση κατά περίπτωση», με βάση το επαγγελματικό… βιογραφικό του κάθε οφειλέτη. Ένα είδος σταυρόλεξου, με τη διέξοδο να βρίσκεται μετά από μήνες. Μέχρι τότε, όμως, ποιος ξέρει πόσα επιπλέον λουκέτα θα έχουν μπει και πόσοι εργαζόμενοι θα έχουν προστεθεί στη λίστα ανέργων του ΟΑΕΔ… Η εξήγηση αυτής της στάσης είναι απλούστατη: Τα αφεντικά των εκπροσώπων των «θεσμών» θέλουν να έχουν εσαεί όμηρο τον ελληνικό λαό.
Διότι, αν είχαν διάθεση να κάνουν το αυτονόητο, να βγάλουν, δηλαδή, το συντομότερο τη χώρα από τα κάτεργα, θα έκαναν αυτό που έκανε η ΔΕΗ και οι δήμοι. Σε αυτούς που δεν έχουν πληρώσει τον λογαριασμό του ρεύματος ή τα δημοτικά τέλη έχουν διαγράψει ένα μεγάλο μέρος των προστίμων και των προσαυξήσεων και το υπόλοιπο πληρώνεται σε πολλές δόσεις. Και κάθε μέρα σχηματίζονται τεράστιες ουρές στους δήμους και στα γραφεία της ΔΕΗ από οφειλέτες που θέλουν να ενταχθούν στη ρύθμιση.
Ας μην κοροϊδευόμαστε, όμως. Οι «θεσμοί» δεν πρόκειται να βγουν ούτε χιλιοστό έξω από τη γραμμή που έχουν σχεδιάσει.
Δικό μας είναι το πρόβλημα. Της χώρας μας. Και ο χειριστής είναι η κυβέρνηση, που στα τρία χρόνια που έχει το τιμόνι στα χέρια της θα πρέπει να έχει αντιληφθεί ότι οι κατασχέσεις, οι δεσμεύσεις τραπεζικών λογαριασμών, οι μηνύσεις και τα πρόστιμα εκατομμυρίων δεν φέρνουν λεφτά στο Δημόσιο Ταμείο. Αντίθετα, επισπεύδουν τον θάνατο ακόμη και του εμποράκου.
Είναι μονόδρομος πλέον, πρέπει ο ίδιος ο πρωθυπουργός να πάρει στα χέρια του την καυτή πατάτα των ληξιπρόθεσμων οφειλών στην Εφορία και στα ασφαλιστικά ταμεία.
Η λύση, Αλέξη Τσίπρα, δεν πρέπει να είναι δαιδαλώδης. Πρέπει να είναι απλή και να μη χρειάζεται… μαθηματικούς τύπους.
120 δόσεις, με διαγραφή των εξωφρενικών προστίμων και των προσαυξήσεων, που δεν πρόκειται ποτέ να εισπραχθούν.
Στο δικό σας χέρι είναι, κύριε πρωθυπουργέ, να κρατηθούν στη ζωή δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις και πάρα πολλές θέσεις εργασίας.
Έτσι θα πάρει μεγάλη ανάσα η Αγορά και θα ενισχυθούν σημαντικά τα βήματα προς την πολυπόθητη ανάπτυξη.