Δεν είναι όμηροί σας οι φορολογούμενοι!
Χαστούκι του Συμβουλίου της Επικρατείας κατά της ΑΑΔΕ
Υπάρχουν δικαστές στην Αθήνα, όσο κι αν αυτό δεν αρέσει σε κάποιους σήμερα… Και το απέδειξε για άλλη μια φορά το Συμβούλιο της Επικρατείας με την υπ’ αρ. 2934/2017 απόφασή του, με την οποία βάζει στοπ στη μόνιμη ομηρία εκατοντάδων χιλιάδων φορολογουμένων που ήθελε η περιβόητη Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων, επικεφαλής της οποίας είναι ο κ. Γ. Πιτσιλής.
Όχι στην παράταση πέραν του 2010
της παραγραφής των αναδρομικών ελέγχων
Συγκεκριμένα, με την προσφυγή του στο ΣτΕ ο κ. Πιτσιλής ζητούσε να παραταθεί η παραγραφή ελέγχου φορολογικών υποθέσεων και μετά το 2010, που έληγε, λες και οι φορολογούμενοι φταίνε που η ΑΑΔΕ δεν έκανε τους ελέγχους σωστά και μέσα στον προβλεπόμενο από τον νόμο χρόνο, έχοντας την άποψη:
Εξουσία είμαστε, ό,τι θέλουμε κάνουμε και γράφουμε τους νόμους στα παλιά μας τα παπούτσια.
Με την απόφασή του το ΣτΕ βάζει στοπ στους αναδρομικούς ελέγχους πριν από το 2011. Συγκεκριμένα, έκρινε ότι δεν αποτελούν νεότερα «συμπληρωματικά στοιχεία» για την έκδοση συμπληρωματικού φύλλου ελέγχου ή για την παράταση της παραγραφής τα στοιχεία των… τραπεζικών καταθέσεων του φορολογουμένου στις ελληνικές τράπεζες.Κατόπιν αυτού, εκατοντάδες χιλιάδες φορολογικές υποθέσεις οδηγούνται στο αρχείο μετά την απόφαση του ΣτΕ, γιατί η φορολογική διοίκηση νόμιζε ότι τα ξέρει όλα και μπορεί να τα προγραμματίζει όλα όπως θέλει, παρασύροντας πολλές φορές και τη Δικαιοσύνη (Οικονομικό Εισαγγελέα) σε αποφάσεις πολύ επώδυνες για τους ελεγχόμενους πολίτες, με πάγωμα λογαριασμών, δεσμεύσεις περιουσιών, ποινικές διώξεις, έξοδα πληρωμής δικηγόρων, φοροτεχνικών, τραπεζών για λήψη στοιχείων κ.λπ. Το δικαστήριο ουσιαστικά αποφάσισε ότι η αδυναμία του κράτους να εφαρμόσει νόμους που το ίδιο ψηφίζει δεν του επιτρέπει, μετά από τόσα χρόνια, να επεκτείνει μονομερώς και κατά το δοκούν τα νόμιμα όρια παραγραφής. Κατά τη συζήτηση στο ΣτΕ αποκαλύφθηκε ότι τα στοιχεία από τις ελληνικές τράπεζες ήταν πάντοτε διαθέσιμα και προσβάσιμα στη φορολογική διοίκηση, βάσει μιας σειράς νόμων που είχαν εκδοθεί πριν ξεσπάσει η κρίση και πολύ πριν από το 2012, που ξεκίνησαν οι αναδρομικοί έλεγχοι.
Καταλυτική, όμως, ήταν και η παραδοχή εκ μέρους του εκπροσώπου του Δημοσίου ότι εδώ και δεκαετίες υπήρχαν οι νόμοι με τους οποίους το Δημόσιο μπορούσε και όφειλε να κάνει έγκαιρα ελέγχους για τις τραπεζικές κινήσεις. Υποστήριξε, όμως, ότι «επί της ουσίας» τα στοιχεία δεν ήταν διαθέσιμα πριν από το 2012, επειδή δεν ήταν αξιοποιήσιμα με τα μέσα που διέθετε έως τότε το Ελληνικό Δημόσιο.
Χρυσές δουλειές…
Ψύχραιμες φωνές στο υπουργείο Οικονομικών έλεγαν: Μην ανοίγετε τόσο πολύ τους ελέγχους φυσικών προσώπων γιατί δεν έχουν οργανωμένα λογιστήρια και δεν διατηρούν στοιχεία, οπότε και εσείς θα έχετε πρόβλημα στη διεξαγωγή των ελέγχων και οι πολίτες θα ταλαιπωρηθούν, ενώ δεν θα υπάρξει αποτέλεσμα και έσοδα για το Δημόσιο και θα υπάρξει και παραγραφή έως το 2010.
Χρυσές δουλειές έκαναν μεγάλα
δικηγορικά γραφεία με αυτή την ιστορία
Η διοίκηση πάλι θα πει ότι δεν είχε προσωπικό, ότι δεν ήταν επαρκώς εκπαιδευμένο και άλλα πολλά. Η απάντηση είναι ότι για αυτές τις δουλειές χρειάζονται άνθρωποι που να μπορούν να κατανοήσουν την αδυναμία του πολίτη, εν μέσω κρίσης, να πληρώνει εξωπραγματικά ποσά φόρων αλλά και δυνατότητα ελιγμού της διοίκησης, την οποία στερείται.
Από όλη αυτή την ιστορία κερδισμένα είναι μεγάλα δικηγορικά γραφεία, που απόκτησαν μπόλικη πελατεία και έφθασαν στο σημείο να καταθέτουν όλη μέρα χιλιάδες υπομνήματα.
•••