Η Έννοια του Καπιταλισμού

Υπό
JOHN GALT

Ο κ. πρωθυπουργός: «Να παρκάρει κανείς τα αφορολόγητα λεφτά του σε εξωχώριους παραδείσους αποτελεί -ηθικό, μάλιστα- δικαίωμα όσων προσπαθούν να γλυτώσουν τα εισοδήματά τους από την υπερφορολόγηση, αφού έτσι, μας λένε, λειτουργεί το παγκόσμιο σύστημα του καπιταλισμού».

Ο κ. υπουργός των Οικονομικών: «Καθώς βρισκόμαστε υπό την επιτροπεία των Μνημονίων και δεν μπορούμε να συλλάβουμε τη φοροδιαφυγή, αναγκαστικά υπερφορολογούμε τα δηλωμένα εισοδήματα».

Ο κ. υπουργός Δικαιοσύνης: «Η ιδεολογία δεν διώκεται».

Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο: «Αγάπα τον πλησίον σου ως σεαυτόν».

Ας υποθέσουμε ότι δηλώνουμε πιστά θρησκευόμενοι καπιταλιστές. Ιδεαλιστικά, ακολουθούμε το «αγάπα τον πλησίον σου» σαν να είμαστε εμείς. Ταυτόχρονα, ιδεολογικά πιστεύουμε ότι ο καπιταλισμός, ως μηχανισμός αξιοποίησης των πλουτοπαραγωγικών πόρων του κόσμου, μέσω των ιδιωτικών κινήτρων και της ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής, οδηγεί σε μεγιστοποίηση της ευημερίας του κόσμου.

Ο κ. Κοντονής είναι προφανές ότι συμφωνεί και δεν μπορούμε να διωχθούμε για την ιδεολογία μας. Ανεξαρτήτως αν σκοτώνουμε για την ιδεολογία μας ή εκμεταλλευόμαστε καπιταλιστικά τους συνανθρώπους μας, δεν μπορεί να μας διώξει ο κύριος εισαγγελέας επειδή έχουμε την ιδεολογία να πιστεύουμε ότι ο καπιταλισμός είναι το καλύτερο σύστημα διαχείρισης των πόρων. Μας διώκει αν παρανομούμε.

Είμαστε όμως και θρησκευόμενοι πολίτες. Ανεξάρτητα από το αν εκκλησιαζόμαστε ή μη, η αρχή του «αγάπα τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου» μας δεσμεύει. Είμαστε έτοιμοι να δώσουμε μέρος της περιουσίας μας και του πλούτου μας σε έναν αξιόπιστο διαχειριστή, π.χ., τον κ. υπουργό των Οικονομικών, που με την πεφωτισμένη καθοδήγηση του κ. πρωθυπουργού μας θα δώσει στον πλησίον μας όσα χρειάζεται για να νιώθει όσο καλά αισθανόμαστε κι εμείς με το υπόλοιπο του εισοδήματος που θα μας απομείνει. Πλούσιοι και φτωχοί εισφέρουν όσο πρέπει για να επουλωθούν οι κοινωνικές ανισότητες.

Επειδή μάλιστα η αλληλεγγύη είναι τυφλή και δεν μπορεί να γνωρίζει σε ποιους πρέπει να πάνε και επειδή δεν είναι σκόπιμο να γνωρίζουν εκείνοι που ενισχύονται ποιος τους τα δίνει, τα μεταφέρουμε στον κ. υπουργό, που έχει και την ειδικότητα ενός ανθρώπου που όλη του τη ζωή την έχει αφιερώσει στην αναδιανομή του πλούτου και με βεβαιότητα γνωρίζει καλύτερα από όλους εμάς. Έχει διαβάσει και λίγο από Mirrlees.

Είμαστε έτοιμοι να κάνουμε τη μεταφορά, αλλά διαβάζουμε ότι ο κ. υπουργός λέει ότι αυτό που του οφείλουμε δεν είναι ορθό, σύμφωνα με τα εισοδήματά μας, και θα έπρεπε να είναι αρκετά μικρότερο, αλλά, δυστυχώς για εκείνον και για εμάς, πρέπει να πληρώσουμε περισσότερο, γιατί δεν μπορεί να ελέγξει τη φοροδιαφυγή. Δηλαδή, θέλει να εισπράξει 35% περισσότερα από εμάς για να φέρει τους πολίτες που δεν έχουν στο επίπεδο που θα είμαστε εμείς χωρίς το 35% του εισοδήματός μας. Όλοι είμαστε ίσοι έναντι του ευαγγελιστή, αλλά κάποιοι είναι περισσότερο, γιατί έχουν φοροδιαφύγει.
Θα μπορούσε να τους χαρακτηρίσει κάποιος ως άπιστους. Είναι αυτοί που αξιοποιούν την αδυναμία του κ. υπουργού των Οικονομικών να κάνει τη δουλειά του και συμμετέχουν στην κοινή ευθύνη να είναι έλληνες πολίτες με κάτι λιγότερο από αυτό που πρέπει. Προς ενημέρωση των αναγνωστών μας, υπογραμμίζουμε ότι αυτοί όλοι στερούν με τη συμπεριφορά τους το 35% των φορολογικών εσόδων του Δημοσίου. Περίπου 12 δισ. ετησίως.

Για να μη στεναχωρήσουμε φίλους και γνωστούς, ας τους αποκαλέσουμε «παραβατικούς». Είναι σαν εκείνον που στα βαθιά μεσάνυκτα τραυματίζει με το αυτοκίνητό του έναν συνάνθρωπό του και τον αφήνει και φεύγει. Είναι ένας ιδεολόγος καπιταλιστής, που δεν διαπνέεται από τα ευαγγελικά κοινωνικά πρότυπα. Δεν σκοτώνει, όπως κά­ποιος άλλος, αλλά εκμεταλλεύεται τις αδυναμίες του κ. υπουργού και του συστήματος που εκπροσωπεί και παραβαίνει τους κανόνες. Γνωρίζει βέβαια ότι αν τον πιάσει η τσιμπίδα της εφορίας θα υποστεί τις νόμιμες συνέπειες, αλλά το τολμά. Κάποιος άλλος ιδεολόγος, άλλωστε, σκότωσε, τιμωρήθηκε αλλά αξιοποίησε την επιείκεια του καπιταλιστικού συστήματος για να πάει περίπατο έστω και 48 ώρες. Γιατί όχι κι αυτός.

Εκείνο που μας κάνει εντύπωση είναι ότι ο κ. πρωθυπουργός έρχεται να δικαιώσει ιδεολογικά όλους αυτούς και μαζί τους και τον κ. υπουργό. Ο κ. πρωθυπουργός μας λέει ότι ο καπιταλισμός ως ιδεολογία είναι ένα σύστημα που στηρίζει τη φοροδιαφυγή. Αν μπορείς να μην πληρώσεις, μην πληρώνεις. Μαύρα στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, με νόμιμες απαλλαγές ή με μη νόμιμες, τεχνικές παραβατικότητας ή ό,τι άλλο σκεφτεί ο φοροτεχνικός σου, ο κ. πρωθυπουργός λέει το προφανές γι’ αυτόν ιδεολόγημα: «Έτσι λειτουργεί ο καπιταλισμός».

Κι εμείς, που πληρώναμε μέχρι τώρα, από τι πάσχαμε; Δεν γνωρίζαμε πώς λειτουργεί ο καπιταλισμός ή το γνωρίζαμε, αλλά επειδή είμαστε θρήσκοι δεν το λαμβάναμε υπ’ όψιν και αδιαφορούσαμε για την παραβατικότητα, επειδή αγαπούσαμε τον πλησίον μας ως σεαυτόν.

Η απάντηση στο ρητορικό ερώτημα είναι απλή. Γνωρίζουμε ότι ο καπιταλισμός λειτουργεί με βάση τη δημοκρατική νομιμότητα. Αν δεν ισχύει το δεύτερο, δεν υπάρχει καπιταλισμός. Όσοι νομίζουν ότι ο καπιταλισμός είναι ένα σύστημα που στηρίζεται στην παραβατικότητα και στην ανικανότητα των υπουργών και των ανωτέρων τους να κάνουν τη δουλειά τους είναι βαθιά νυχτωμένοι για την ιδεολογία μας.

Διότι αν όλοι μας μετατραπούμε σε παραβατικούς, μη πληρώνοντας φόρους, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι θα γελάσουμε τελευταίοι, παρατηρώντας την κυβέρνηση να ψάχνει να βρει χρήματα να μοιράσει. Αν νομίζουν κάποιοι ότι λόγω της δικής τους ανικανότητας μπορούν να καλύπτονται με ιδεολογικά τερτίπια του τύπου «έτσι λειτουργεί ό καπιταλισμός», θα εκπλαγούν, όταν αργά αλλά σταθερά και παρά την αύξηση των φορολογικών συντελεστών οι φορολογούμενοι όλο και περισσότερο αρχίσουν να υποκαθιστούν τον πλησίον τους με τον εαυτούλη τους. Αν ασχολούνται με τις εξωχώριες και μετά τα τρία χρόνια στην εξουσία και δεν εφαρμόζουν απλές πρακτικές για να εισπράξουν αυτά που οφείλουν οι φορολογούμενοι και το μόνο που κάνουν είναι να κατηγορούν πρόσωπα και πρακτικές, ας σκεφτούν κάτι πολύ απλό.

Το χειρότερο στον καπιταλισμό είναι ένα γεγονός. Το δημοκρατικό κράτος δικαίου που τον περιβάλλει. Και στο σύστημα αυτό οι ευθύνες δεν αφορούν μόνο αυτούς που φοροδιαφεύγουν αλλά κι αυτούς που τους κάλυψαν, προφασιζόμενοι δήθεν ότι τελικά και δυστυχώς «έτσι λειτουργεί ο καπιταλισμός».

Γιατί σημασία στον καπιταλισμό δεν έχει τι σου λένε ότι ισχύει, αλλά τι πράγματι και σύμφωνα με τους νόμους της χώρας ισχύει.