ΤΩΡΑ: Ή ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΣ
ΜΑΘΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΑΤΑΣ

Του
Μιχάλη Φιοράντε

Επί τής Γης τής χλοερής
φυτρώνουν καί αγκάθια
ούτως ειπείν, αλλέως πώς
μυριάδες κατακάθια.
•••
Τά κατακάθια φύονται
είς τά σαλόνια μέσα
-ναί μουλωχτή Πριγκίπισσα
άτιμη καί μπαμπέσα.
•••
Πριγκίπισσα άλλων Εθνών
-μέ μίσος καί κανόνια
βαράς επί τών κεφαλών
επί χιλιάδες χρόνια.
•••
Τά χνώτα σου τά βρωμερά
κανέναν δέν αφήνουν
είναι τό δηλητήριο
πού τόν Λαό μας σβήνουν.
•••
Αγάπη πές μου τί θά πει
συμπόνια τί σημαίνει;
Δέν απαντάς πουταναριό
καί παίζεις τήν Ελένη.
•••
Πείνα σκοτώνει τά παιδιά
οι δέ γιατροί μας μοιάζουν
μέ λύκους τά μεσάνυχτα
στά δάση πού ουρλιάζουν.
•••
Νοσοκομεία βούλιαξαν
μέσα στήν καταιγίδα
μαζί τους χάθηκε, μωρή
καί η στερνή ελπίδα.
•••
Πώς νά σού κόψω
τούς μαστούς
νά μήν τήν ταΐζεις λύκους
στών Συνεδρίων τήν βρωμιά
μ’ αθώους υποδίκους.
•••
Η μέρα τού τελειωμού
έρχεται κακομοίρα
-Πριγκίπισσά μου φονική
βλαμμένη από τήν μπίρα.
•••
Μετράς τούς τάφους μας
Κυρά
καί χαίρεσαι τά μάλα
κι όσοι σού πούν αντίλογο
τούς πάς γιά τήν κρεμάλα.
•••
Ράβεις τό φουστανάκι σου
νά λάμπεις στίς κηδείες
κι οι Τραπεζίτες φλυαρούν
μαζί σου μ’ αηδίες.
•••
Σέ χίλια δυσθεώρητα
καράβια δέν χωράνε
αυτούς πού έφαγες τρελή
καί στό σκοτάδι πάνε.
•••
Δέν ξέρω τό πού βρίσκεσαι
καί τί καπνό φουμάρεις:
Εσύ η πλοιοκτήτρια
κι εγώ μικρός βαρκάρης.
•••
Όταν πεθάνεις Κόμισσα
ξέρω έναν δεσπότη
πού αποκαλείτε όλοι Σας
«Αλλόφρονα και πότη»,
•••
εκείνος στήν κηδεία σου
δέν θά γενεί Επαίτης.
Θά είναι άνδρας Έλληνας
κι αληθινός Ηγέτης.
•••
Τότε θά νιώσεις τόν ψαλμό
κάτω από τό χώμα.
Φόνισσα πορνοκόμισσα
μέ άρωμα τήν βρώμα.
……………………..
«Θέλει αρετήν καί τόλμη
η ελευθερία».
Δυστυχώς αρχίζει νά εκλείπει
καί από τά δικά μας λεξικά.