Η μείωση των συντάξεων σε επίπεδα Βουλγαρίας είναι αναπόφευκτη!

Η Ελλάδα, ακόμη και αν καταφέρει να ξεφύγει κάποια στιγμή από τον «στραγγαλισμό» που επιφέρει το ύψος του δημοσίου χρέους, δεν είναι βέβαιο ότι θα καταφέρει να γλιτώσει από τα βάρη του ασφαλιστικού συστήματος.

Τα στοιχεία του ΕΦΚΑ, σύμφωνα με την ανάλυση των περιοδικών δηλώσεων του 2016, έδειξαν ότι οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα βυθίζονται και περίπου 600.000 εργαζόμενοι μερικής απασχόλησης λαμβάνουν μέσο μισθό μόλις 393,79 ευρώ μεικτά.

Οι ειδικοί επί του ασφαλιστικού συστήματος διαπιστώνουν ότι τα προηγούμενα χρόνια για την πληρωμή μιας σύνταξης αρκούσαν οι εισφορές από τέσσερις εργαζομένους, ενώ πλέον, λόγω της συρρίκνωσης των εισοδημάτων, παράλληλα με την επικράτηση των ευέλικτων μορφών εργασίας, θα πρέπει να πληρώνουν δέκα εργαζόμενοι για μια σύνταξη.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι η χώρα αντιμετωπίζει σοβαρό δημογραφικό πρόβλημα, το οποίο επιδεινώθηκε περαιτέρω, αφού περίπου 500.000 Έλληνες έφυγαν στο εξωτερικό, η απάντηση στο ερώτημα «ποιοι θα πληρώσουν τις συντάξεις» γίνεται εξαιρετικά δύσκολη έως αδύνατη. Το χειρότερο είναι ότι το πολιτικό σύστημα εξακολουθεί να μεταχειρίζεται το ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό ως ένα θέμα που προσφέρει προσωρινό πολιτικό διέξοδο για συγκεκριμένες κατηγορίες εργαζομένων.
Έτσι, για παράδειγμα, ο αριθμός των απασχολουμένων στο Δημόσιο μειώθηκε -αναίμακτα- τα τελευταία χρόνια, λόγω της προσφυγής στην πρόωρη συνταξιοδότηση, ενώ ακόμη και τώρα αρκετά

Μέσα Ενημέρωσης είναι γεμάτα με παράθυρα «εύκολης» συνταξιοδότησης. Επιπλέον, στον ημερήσιο Τύπο αναφέρεται ότι περίπου 500.000 ασφαλισμένοι μπορούν να προλάβουν τους περιορισμούς του νέου ασφαλιστικού νόμου, βγαίνοντας στη σύνταξη έως το 2021, σε ηλικία εξήντα ετών ή και μικρότερη, χωρίς τη συμπλήρωση των εξήντα επτά χρόνων, ενώ κανείς δεν έχει εξηγήσει στους ενδιαφερόμενους ότι τα επόμενα χρόνια η σύνταξή τους θα περικόπτεται σταθερά (απευθείας ή με φόρους και εισφορές).

Το Ασφαλιστικό του κ. Κατρούγκαλου προκάλεσε ακόμη μεγαλύτερη σύγχυση, αφού πέρασαν δέκα μήνες από την ψήφιση του δείκτη μεταβολής των μισθών για τον υπολογισμό των νέων συντάξεων, ενώ, παράλληλα, το ίδιο χρονικό διάστημα δεν μπορούσε να εκδοθεί καμιά νέα κύρια σύνταξη από τον ΕΦΚΑ, με αποτέλεσμα να είναι μπλοκαρισμένες οι συντάξεις περίπου 150.000 δικαιούχων.

Η κυβέρνηση οφείλει να εξηγήσει στον κόσμο ότι οι μισθοί Βουλγαρίας στον ιδιωτικό τομέα σημαίνουν και συντάξεις Βουλγαρίας και ανάλογες επιπτώσεις και για τα 2,7 εκατ. συνταξιούχους αλλά και αυτούς που περιμένουν στη λίστα αναμονής.

Ο μέσος μισθός στη Βουλγαρία παρουσιάζει, εδώ και λίγα χρόνια, μια ποσοστιαία αύξηση και ο πρώτος μισθός πλέον στη Σόφια για έναν πτυχιούχο είναι κοντά στα 1.000 ευρώ, ενώ οι συντάξεις στην Ελλάδα ήταν πολύ ψηλές σε σχέση με το ΑΕΠ και νομοτελειακά έπεσαν μεσοσταθμικά τουλάχιστον 30%.
Εάν, ακόμη και το 2009, είχαν παρθεί κάποια μέτρα προς τη σωστή κατεύθυνση, ενδεχομένως να μην είχαμε φτάσει σε αυτό το σημείο, αλλά μην ξεχνάμε ότι και πολλοί έλληνες επιχειρηματίες φώναζαν παλιότερα πως έχουμε ακριβό κόστος εργασίας, με πρώτους τους εφοπλιστές, που το «πιπίλιζαν» εδώ και μια εικοσαετία, θεωρώντας ότι μόνο έτσι θα έρθει η ανάπτυξη.
Το σίγουρο πάντως είναι ότι οι μισθοί Βουλγαρίας στη χώρα μας θα επιτείνουν τη φτωχοποίηση και την εξαθλίωση!