Συμφωνία για τα F-16 με απούσα την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία;

Του
ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΣΩΤ. ΓΚΙΚΑ
Πρ. Βουλευτή ΝΔ, πρ. Εκπροσώπου Τύπου ΥΠΕΘΑ

Αποτελεί κοινή διαπίστωση όσων παρακολουθούν από κοντά τα ελληνικά αμυντικά ζητήματα ότι το εξοπλιστικό πρόγραμμα των Ενόπλων Δυνάμεων τα τελευταία επτά χρόνια είναι ουσιαστικά στάσιμο, με συνέπεια το αμυντικό υλικό να έχει φτάσει στα όριά του. Αν εξαιρεθεί η αξίας 500 εκατ. ευρώ παραγγελία -και πάλι στις ΗΠΑ- του ΥΕΘΑ Πάνου Καμμένου, προ διετίας, για τον εκσυγχρονισμό των Αεροσκαφών Ναυτικής Συνεργασίας, καμιά άλλη σημαντική εξοπλιστική κίνηση δεν παρατηρήθηκε.

Αίφνης, από την επίσκεψη Τσίπρα στις ΗΠΑ μάθαμε λεπτομέρειες για το νέο, μεγάλο εξοπλιστικό πρόγραμμα της αναβάθμισης 120 αεροσκαφών F-16 της ΠΑ, και μάλιστα από τα χείλη του αμερικανού Προέδρου κ. Τραμπ, που, όπως είπε, θα είναι ύψους 2,404 δισ. ευρώ! Η ανακοίνωση συνοδεύτηκε από το έγγραφο Νο 17-54 της αμερικανικής Defense Security Cooperation Agency, το οποίο περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια τις αναβαθμίσεις των αεροσκαφών, τις νέες ηλεκτρονικές συσκευές, τα νέα ραντάρ, τα επικοινωνιακά συστήματα, τα νέα συστήματα αυτοπροστασίας κ.λπ., κατά τρόπο που πολλοί θεωρούν ότι παραβιάζει εμφανώς το απόρρητο, αφού, για παράδειγμα, αναφέρει ακόμη και τον αριθμό των αεροσκαφών (26) για τα οποία προβλέπεται η αναβάθμιση του συστήματος αυτοπροστασίας τους από ASPIS σε ASPIS 1…

Δεν γεννάται καμιά αμφιβολία ότι η αναβάθμιση των αεροσκαφών μας είναι απαραίτητη. Όπως απαραίτητος είναι και ο εκσυγχρονισμός των φρεγατών του ΠΝ, η προμήθεια σύγχρονων τορπιλών για τα υποβρύχιά μας, ο εκσυγχρονισμός συστημάτων πυροβολικού του ΣΞ κ.λπ. Το ζήτημα είναι τι προτεραιότητες τίθενται και φυσικά τι συμμετοχή θα έχει η εγχώρια αμυντική βιομηχανία…

Σε ό,τι αφορά το πρώτο, υπάρχει η άποψη ότι θα μπορούσε να εκσυγχρονιστεί ένας μικρότερος αριθμός αεροσκαφών F-16, προκειμένου να προωθηθεί παράλληλα και κάποιο άλλο, αναγκαίο εξοπλιστικό πρόγραμμα, όπως, π.χ., του εκσυγχρονισμού μέσης ζωής των φρεγατών ΜΕΚΟ του ΠΝ, αφού τα διαθέσιμα κονδύλια είναι πολύ περιορισμένα. Σε ό,τι αφορά το δεύτερο, και επί του εκσυγχρονισμού των F-16, καλό θα είναι να μας ενημερώσει η κυβέρνηση για το εύρος συμμετοχής της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας, η οποία και τεχνογνωσία έχει και εμπειρία με τα συγκεκριμένα αεροσκάφη, αλλά και ευρύτερα της εγχώριας αμυντικής μας βιομηχανίας. Το τονίζω αυτό διότι ακούσαμε τον κ. Τραμπ να εκπέμπει άλλα μηνύματα περί αύξησης των θέσεων απασχόλησης στις ΗΠΑ…

Το πρόβλημα όμως το έχει η χώρα μας. Με απαξιωμένες τις κρατικές αμυντικές βιομηχανίες, όπως για παράδειγμα τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, που καρκινοβατούν, με κλειστά ναυπηγεία και με τις ιδιωτικές αμυντικές εταιρείες να ασφυκτιούν από την υπερφορολόγηση και την έλλειψη κατασκευαστικού έργου, το όποιο εξοπλιστικό πρόγραμμα συμφωνείται θα πρέπει να περιλαμβάνει συγκεκριμένες πρόνοιες για μεγάλο υποκατασκευαστικό έργο στην Ελλάδα. Εν προκειμένω, αν δεν το δούμε και στη συγκεκριμένη συμφωνία για F-16, θα έχει δίκιο ο Μανώλης Γλέζος, που αναφερόμενος στον κ. Τσίπρα έκανε λόγο για «έλληνα πρωθυπουργό που αγωνίζεται για να μειωθεί η ανεργία στις ΗΠΑ…».

(Φωτό: www.lockheedmartin.com )