Τίποτε πλέον δεν είναι δεδομένο
ΔΗΓΜΑ ΓΡΑΦΗΣ
Του Μάκη Κουρή
Καλή σας μέρα,
Τίποτε πλέον δεν είναι δεδομένο. Και δεν μιλάμε μόνο για τους πολίτες. Πλέον και μέσα σε μια χώρα οι τριγμοί ολοένα και περισσότερο γίνονται καθημερινότητα και στη συνέχεια εξελίσσονται σε…
Καταλονία. Και αυτό που έγινε την περασμένη Κυριακή στην Ισπανία, η οποία απειλείται με διάσπαση, δεν ήρθε από το πουθενά και κανείς πλέον δεν μπορεί να αποκλείσει το ντόμινο.
Βέβαια, ας μην κάνουν τις μωρές παρθένες οι ηγετικές δυνάμεις της Ευρώπης. Αυτοί είναι οι πρώτοι
διδάξαντες. Δικό τους έργο δεν ήταν μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης η διάλυση
της Γιουγκοσλαβίας;
Δεν ήταν, όμως, το μόνο μήνυμα η Καταλονία. Ήταν και το απίστευτο μακελειό στο Λας Βέγκας. Ένας που σίγουρα δεν είχε σώας τας φρένας πήρε το όπλο του και από το παράθυρο του ξενοδοχείου όπου είχε κατασκηνώσει σκότωσε 60 άτομα και τραυμάτισε 500. Ποιος φταίει; Ποιος άλλος από όλους εκείνους τους Προέδρους των ΗΠΑ που, δέσμιοι των οπλάδων, είχαν επιτρέψει την οπλοκατοχή και μέχρι και από το περίπτερο αγόραζες ό,τι όπλο ήθελες; Ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι οι ηθικοί αυτουργοί είναι όλοι οι αμερικανοί Πρόεδροι;
Εμείς εδώ είχαμε και ένα καλό νέο. Τη μεγάλη επιτυχία της Αστυνομίας μας με την απελευθέρωση του επιχειρηματία Μιχάλη Λεμπιδάκη, που έξι μήνες τον κρατούσαν δεμένο με αλυσίδα στο πόδι, και τη σύλληψη όλης της συμμορίας των απαγωγέων. Το μήνυμα, ξεκάθαρο: Η Αστυνομία μας μπορεί.
Και κάτι ακόμη: Μεγάλο λάθος η στοχοποίηση του καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου Άγγελου
Συρίγου από άτομα που εμφανίζονται ως φοιτητές. Ο Άγγελος Συρίγος έχει το… μειονέκτημα να μιλάει και να μη διστάζει να πει ξεκάθαρα την άποψή του, το «πιστεύω» του. Μακάρι να είχαν το ίδιο…
μειονέκτημα όλοι οι πανεπιστημιακοί μας δάσκαλοι. Ίσως τότε, για να μην πούμε σίγουρα, η Ελλάδα
να μην είχε μπει σε αυτή την τραγική περιπέτεια, που έχει γκρεμίσει τα πάντα.
Τα νοικοκυριά πληρώνουν τη νύφη…
Τραγική είναι η κατάσταση που βιώνουν τα νοικοκυριά. Και δεν πρόκειται για μια απλή, ατεκμηρίωτη υπόθεση. Το καταγράφει η
ΕΛΣΤΑΤ στο τεύχος του τρίτου τριμήνου της έκδοσης «Η Ελλάς σε αριθμούς».
Η πολυετής ύφεση φαίνεται στα δεδομένα της μέσης μηνιαίας δαπάνης των νοικοκυριών για την αγορά αγαθών και υπηρεσιών. Η δαπάνη αυτή μειώνεται κάθε χρόνο από το 2011 μέχρι και το 2015, υποχωρώντας από τα 1.824,02 ευρώ στα 1.419,57 ευρώ. Η μείωση των δαπανών υγείας, που δείχνουν να είναι οι πλέον ανελαστικές, είναι μικρή (από τα 114,58 στα 107,06 ευρώ). Ακόμη και η κατανάλωση ειδών διατροφής έχει περιοριστεί σημαντικά, από 355,05 ευρώ σε 293,30 ευρώ!