Με τους «νταβατζήδες» παίζει ο Μητσοτάκης
Αυτές κι αν είναι… ανισότητες
– Σ’ όλες τις δουλειές τους βάζει πλάτη
Η πρωτόγνωρη στα πολιτικά χρονικά, κατά συρροή ταύτιση της ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας με οικονομικά και επιχειρηματικά συμφέροντα προκαλεί αίσθηση και ποικίλες ερμηνείες. Η σπουδή της να σπεύδει αρωγός σε όποιον επιχειρηματία ή εταιρεία βρίσκεται σε ανοιχτή διαμάχη με την κυβέρνηση, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα την ουσία και τους πραγματικούς λόγους της αντιπαράθεσης, έχει φέρει στα όρια της απόγνωσης τα στελέχη της παράταξης. Με νωπές τις μνήμες από τον πόλεμο του Κ. Καραμανλή εναντίον των «νταβατζήδων» παρακολουθούν με έκπληξη τον Κυρ. Μητσοτάκη όχι απλά να συμπορεύεται μαζί τους, αλλά να λειτουργεί ως «πολιορκητικός κριός» για την επίτευξη των στόχων τους.
Τελευταίος κρίκος στη μακριά, όπως εξελίσσεται, αλυσίδα η στάση που τηρεί η ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην υπόθεση της εταιρείας μεταφοράς επιβατών Taxi-Beat. Με το πρόσχημα του εκσυγχρονισμού και των μεταρρυθμίσεων κήρυξε ανένδοτο κατά της κυβέρνησης, η οποία υπογραμμίζει την ανάγκη κάθε εταιρεία που δραστηριοποιείται εντός της ελληνικής επικράτειας να κινείται μέσα σε ένα πλέγμα νόμων και κανονισμών. Δεν περιορίσθηκε στο επίπεδο άσκησης κριτικής στις αποφάσεις (επιλογής) της κυβέρνησης, όπως επιτάσσει ο θεσμικός της ρόλος, αλλά έκανε ένα βήμα παραπέρα: Ανέλαβε να υπερασπιστεί με σθένος και σχεδόν προκλητικό τρόπο τις θέσεις της συγκεκριμένης εταιρείας, αδιαφορώντας για τις εντυπώσεις που δημιουργεί με τη στάση της.
«Μακάρι να δίναμε τόσο σκληρή μάχη και για τις περικοπές των συντάξεων ή την κατάργηση των επιδομάτων», ήταν το χαρακτηριστικό σχόλιο βουλευτών. Η επιλογή της ηγεσίας της ΝΔ να «συμπορευτεί» με την Taxi-Beat θεωρείται και στρατηγικά λανθασμένη, καθώς από τους 15.000 ιδιοκτήτες ταξί που κινούνται στο λεκανοπέδιο μόλις οι 1.500 συνεργάζονται με την εν λόγω εταιρεία. Στη συντριπτική πλειονότητά τους οι υπόλοιποι είναι αντίθετοι και ταυτόχρονα… εξοργισμένοι με τη Νέα Δημοκρατία.
Ανάλογη ήταν η στάση του κ. Μητσοτάκη και των ηγετικών στελεχών και στην περίπτωση της Eldorado, όπου με πρόσχημα τον κίνδυνο απώλειας επενδύσεων στάθηκαν ανεπιφύλακτα στο πλευρό των επικεφαλής της επιχείρησης. Κώφευσαν στις επισημάνσεις φορέων και οργανώσεων όσον αφορά τις επιπτώσεις στο περιβάλλον από τις δραστηριότητες της Eldorado, ενώ αγνόησαν επιδεικτικά το γεγονός ότι οι επικεφαλής της επιχείρησαν έναν ωμό εκβιασμό σε βάρος της κυβέρνησης και κατ’ επέκταση της χώρας. «Αντιδράμε σαν να έχουμε μετοχές στην εταιρεία και υπάρχει κίνδυνος να πέσει η τιμή τους», ήταν η μάλλον… ειρωνική διαπίστωση κομματικού στελέχους την επίμαχη περίοδο.
Το ίδιο προκλητική είναι η στήριξη που παρέχει η ηγεσία της ΝΔ στον επιχειρηματία Β. Μαρινάκη στη διαμάχη του με τον Π. Καμμένο και την κυβέρνηση. Σε περιπτώσεις μάλιστα «σκοτεινές» και «περίπλοκες», όπως εκείνη με το πλοίο «Noor 1», το οποίο και εμπλέκεται σε υπόθεση διακίνησης ναρκωτικών, με εμπλοκή κρατούμενων στις φυλακές κ.ά. Αλλά και παλαιότερα, στο ζήτημα των τηλεοπτικών αδειών ο κ. Μητσοτάκης είχε κηρύξει τον πόλεμο στην κυβέρνηση, συντασσόμενος με τις θέσεις των καναλαρχών. Με αποτέλεσμα αντί να γίνει αρωγός στη διευθέτηση της κρίσης να καταστεί μέρος του προβλήματος, δίνοντας σαφή την εντύπωση στην ελληνική κοινωνία ότι δεν κόπτεται τόσο για τη νομιμότητα όσο για τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις των παλαιών ιδιοκτητών των τηλεοπτικών σταθμών.
Στο ίδιο πλαίσιο, ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας βρέθηκε απέναντι στον ομογενή επιχειρηματία Ιβάν Σαββίδη, σ’ έναν «ανόητο πόλεμο» μαζί του, που έχει σοβαρές συνέπειες για την παράταξη. Τέλος, ορισμένοι θυμούνται τη στήριξη που είχε κατά καιρούς παράσχει, ακόμη και για υποθέσεις με την εφορία, στον άλλοτε κραταιό εκδότη Στ. Ψυχάρη.
Γ. ΖΑΦΕΙΡΗΣ