Μετά τη Θράκη και θέμα «τουρκικής μειονότητας» σε Ρόδο και Κω ανοίγει η Άγκυρα
Στα υπομνήματα και στις παρεμβάσεις του συλλόγου αυτού, που έχει έδρα στη Σμύρνη και επικεφαλής τον γνωστό για την ανθελληνική ρητορική του Μουσταφά Καϊμακτσί, παρουσιάζεται μια αλγεινή εικόνα για τη μουσουλμανική κοινότητα στη Ρόδο και στην Κω, ενώ επιχειρείται να δημιουργηθεί μια ατζέντα αιτημάτων που παραπέμπουν σε ύπαρξη εθνικής μειονότητας.
Με δεδομένο ότι η κυβέρνηση θα επιμείνει στην ψήφιση της τροπολογίας Κοντονή, που ανοίγει τον δρόμο για την ίδρυση και λειτουργία κάθε είδους συλλόγου, ακόμη κι αν αυτός υπονοεί την ύπαρξη μειονότητας ή διαφορετικής εθνικής ταυτότητας, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι εκτός της Θράκης και της Δυτικής Μακεδονίας θα επιχειρηθεί η επισημοποίηση μειονοτικού ζητήματος στη Ρόδο και στην Κω, μέσω της ίδρυσης αντίστοιχων συλλόγων, ενώ καιροφυλαχτούν και οι Αλβανοί, που παγίως επιδιώκουν να «βαφτίσουν» τους μετανάστες μειονότητα.
Η κυβέρνηση, με το επιχείρημα της συμμόρφωσης με τις αποφάσεις του ΕΔΑΔ, ανοίγει ένα σκοτεινό μονοπάτι, καθώς με τη νομολογία του το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έχει ουσιαστικά καταργήσει και τη μοναδική δικλείδα ασφαλείας που θα απέμενε στα εθνικά δικαστήρια, αυτή του περιορισμού του δικαιώματος του «συνεταιρίζεσθαι» για λόγους εθνικής ασφάλειας και δημόσιας τάξης, όπως προβλέπεται στο άρθρο 11 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Αποφεύγοντας την ουσιαστική συζήτηση για το θέμα, αποκρύπτεται το δυσάρεστο για τη χώρα γεγονός ότι το ΕΔΑΔ στην υπόθεση της προσφυγής της «Τουρκικής» Ένωσης Ξάνθης έκρινε ότι η λειτουργία της με τον τίτλο «τουρκική» δεν αποτελεί απειλή για τη δημόσια ασφάλεια και τάξη, ούτε μπορεί να απαγορευθεί η λειτουργία της επειδή ισχυρίζεται ότι εκφράζει εθνική μειονότητα. Στην ίδια απόφαση μάλιστα επισημαίνεται ότι εάν επρόκειτο περί συγκεκριμένης δράσης που στρεφόταν εναντίον της χώρας θα έπρεπε να είχαν παραπεμφθεί οι επικεφαλής στη δικαιοσύνη, βάσει του άρθρου 138 του Ποινικού Κώδικα, που αφορά την επιβουλή της ακεραιότητας της χώρας.
Όπως επίσης και στην περίπτωση της Στέγης «Μακεδονικού» Πολιτισμού, από εκείνους που προωθούσαν την ύπαρξη «μακεδονικής μειονότητας» στη Δυτική Μακεδονία.
Αυτό σημαίνει ότι η ψήφιση της τροπολογίας αποτρέπει μεν μια προσβλητική για τη χώρα καταδίκη από το Συμβούλιο Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη μη συμμόρφωση με τις αποφάσεις του ΕΔΑΔ, αλλά ανοίγει τον δρόμο για τη λειτουργία συλλόγων που μπορεί να έχουν στον τίτλο τους όρο που υπονοεί την ύπαρξη εθνικής μειονότητας.
Στην κυβέρνηση γνωρίζουν ότι αυτή είναι μια μάχη καθυστερήσεων και απλώς ίσως κερδηθεί λίγος χρόνος -έως και πέντε έτη- από μια νέα άρνηση των δικαστηρίων και του Αρείου Πάγου στην επανεξέταση των υποθέσεων, αλλά η ετυμηγορία του ΕΔΑΔ θα περιμένει στο τέλος της διαδρομής.
Γιατί το σημαντικό είναι ότι το ΕΔΑΔ έχει κρίνει επί της ουσίας την υπόθεση των συλλόγων που επιδιώκουν να έχουν στον τίτλο τους τη λέξη «τουρκικός» αλλά και εκείνων που προωθούν την ιδέα της ύπαρξης «μακεδονικής μειονότητας» στην Ελλάδα.
Συνεπώς, καμιά απολύτως διασφάλιση δεν μπορεί να υπάρξει, μιας και ήδη έχει αποφανθεί το ΕΔΑΔ, εκτός φυσικά εάν αποδειχθεί, με συγκεκριμένα όμως στοιχεία, που θα μπορούν να σταθούν σε ακροαματική διαδικασία, ότι οι συγκεκριμένοι σύλλογοι έχουν αναπτύξει δραστηριότητα που συνιστά εσχάτη προδοσία.
Και εντέλει θα πρέπει όσοι σήμερα «ανησυχούν» για τη Θράκη, να ασχοληθούν με το γεγονός ότι οι υποτιθέμενες απαγορευμένες οργανώσεις, όπως η «Τουρκική» Ένωση Ξάνθης, λειτουργούν κανονικά και προωθούν τον τουρκισμό στη Θράκη, αφήνοντας απλώς για λόγους συμβολισμού κενό τον χώρο στην πρόσοψη των γραφείων τους, όπου ήταν κάποτε η ταμπέλα με την ονομασία του συλλόγου
Στα δύο υπομνήματα που υποβλήθηκαν στον ΟΑΣΕ προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι «στην Κω και στη Ρόδο ζουν 6.000 Τούρκοι, στους οποίους η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει την τουρκική ταυτότητα και τους ονομάζει μουσουλμάνους και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν αφορούν την ιθαγένεια, τη διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας, τη θρησκεία και τους τόπους λατρείας, την άσκηση πίεσης, την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς των Οθωμανών Τούρκων και το πρόβλημα των βακουφίων». Ζητούν επίσης τη διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας στα σχολεία και τη διδασκαλία του Κορανίου και απαιτούν τη διαχείριση μιας σειράς πολιτιστικών μνημείων, μερικά από τα οποία μάλιστα ζητούν να λειτουργούν ως τζαμιά.
Υπενθυμίζεται ότι πρόσφατα, με αφορμή τους σεισμούς στην Κω, ο τοπικός ιμάμης είχε προτείνει να αναλάβει η Τουρκία την αναστήλωση των οθωμανικών μνημείων που είχαν υποστεί ζημιές στο νησί
Κωνσταντίνος Τσάκαλος