Παιδεία ή παιδία;

Παρακολουθώ, λοιπόν, το τελευταίο διάστημα τα αναγγελλόμενα ότι θα γίνουν, τα γραφόμενα ως κριτικές και τα ψηφιζόμενα που πρέπει να εφαρμοστούν.

Από το βιογραφικό του υπουργού Παιδείας κ. Κ. Γαβρόγλου φαίνεται ότι πρόκειται για άνθρωπο επιστήμονα, ο οποίος εβίωσε προηγμένα και αποδεδειγμένα αποδοτικά εκπαιδευτικά συστήματα (Cambridge, Imperial Collage, Harvard). Από την άλλη πλευρά μέσα στο βιογραφικό του επίσης καμαρώνει γιατί ήταν γραμματέας του Συμβουλίου Βοηθών και Επιμελητών (και εγώ τότε εκεί άνηκα και ξέρω πολλά από μέσα) και ότι ήταν μέλος του ΚΚΕ Εσωτερικού (κομμουνιστική φράξια τότε, με θολές κατά βάση ιδέες, που βρήκαν κοινή βάση στο ότι το ΚΚΕ δεν τους έδινε εσωτερικές εξουσίες στον δικό του κορμό και απεχώρησαν ψάχνοντας νέας μορφής αριστερής ιδεολογίας).

Έχοντας ο κ. Γαβρόγλου την ευθύνη από τη σημερινή θέση του υπουργού να θεραπεύσει την Παιδεία ένιωσε και αυτός την ανάγκη να κάνει (όπως και όλοι οι προκάτοχοί του) τη δική του μεταρρύθμιση.

Η προσπάθεια να επαναθεσμοθετήσει ένα απηρχαιωμένο σύστημα με προοδευτικές δικαιολογίες προδίδει την πολιτική και ιδεολογική σχιζοφρένεια που έφερε αυτό το αποτέλεσμα.

Δεν καταφέρομαι σε προσωπικό επίπεδο κατά του κ. Γαβρόγλου αλλά αναφέρθηκα στο βιογραφικό του για να δικαιολογήσω το αποτέλεσμα και τον αντίστοιχο χαρακτηρισμό που χρησιμοποίησα.

Όλο το περιβάλλον του διέπεται από τέτοιες ιδεοληψίες. Δεν είναι τυχαίο ότι το πρόσφατο δημοσίευμα-ανακοίνωση με τη γραφίδα του Προέδρου του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής χρειαζόταν να το διαβάσει κανείς και τρεις φορές για να καταλάβει ότι δεν λέει τίποτε και το μόνο σαφές που μένει είναι ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να ξεχωρίσουν την έννοια της Παιδείας από την Εκπαίδευση.

Αλήθεια, κύριε Γαβρόγλου, εσείς, προσωπικά, που θεωρείτε, όπως είπατε, παθογένεια του πολιτικού συστήματος την «αδυναμία να πεις δημόσια ότι συμφωνείς με τον αντίπαλο», είστε σε θέση να διατυπώσετε άποψη έστω για το ελεγχόμενο με κανόνες ιδιωτικό πανεπιστήμιο (στο οποίο φοιτήσατε και μορφωθήκατε) εκτός από τον αφορισμό: Φτου, στο πυρ το εξώτερο;

Κρίνετε ότι είναι σοβαρή η σκέψη για αύξηση των τμημάτων σε ΑΕΙ – ΤΕΙ, χωρίς να γνωρίζετε ποια είναι η σημερινή κατάσταση; Γνωρίζετε ότι η δραματική μείωση των πόρων και του διδακτικού προσωπικού τα τελευταία χρόνια οδηγούν τους φοιτητές στην όλο και καλύτερα οργανωμένη πανεπιστημιακή παραπαιδεία (βλέπε πρόσφατες πωλήσεις ασκήσεων-εργασιών στην Πάτρα) και ότι τα ΑΕΙ – ΤΕΙ σε λίγο δεν θα είναι παρά οι χώροι που θα επικυρώνουν τους τίτλους που δεν μπορούν επίσημα να δώσουν τα φροντιστήρια αυτά; Βέβαια θα είναι άριστα φυτώρια, τα ΑΕΙ και ΤΕΙ, αυριανών στελεχών κομμάτων μέσα από τα συνδικαλιστικά κανάλια μέχρι και υπουργών.

Αλήθεια, επίσης, έχετε ακούσει τίποτε από αυτά που οι πρυτάνεις και πρόεδροι σας μεταφέρουν ή τους θεωρείτε κινδυνολόγους;

Δεν ξέρετε ότι οι ελληνικές εξετάσεις στηρίζονται στην παραπαιδεία και όχι στο λύκειο;

Δεν γνωρίζετε ότι προτείνοντας τη μείωση της ύλης διευκολύνετε το έργο των φροντιστηρίων-παραπαιδείας και μεγάλης μερίδας διδασκόντων στα λύκεια, δίνοντάς τους χρόνο να ετεροαπασχοληθούν;

Δεν καταλαβαίνετε ότι η μείωση της ύλης θα οδηγήσει σε πλήθος άχρηστων «άριστων», τους οποίους εσείς απεχθάνεστε ως εγωιστές;

Δεν νιώθετε την ανάγκη να ασχοληθείτε με το πώς μπορεί ένα σύστημα να λειτουργήσει σωστά, αλλά σας προκαλεί η ιδέα να αφήσετε και εσείς την «ανεξίτηλη» σφραγίδα του μεταρρυθμιστή της Παιδείας, όπως τόσοι και τόσοι άλλοι προκάτοχοί σας, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την υπερψήφιση νόμου από 256 βουλευτές, ο οποίος ουδέποτε εφαρμόστηκε;

Δεν σας πείθει το γεγονός ότι όχι μόνον η ψήφιση αλλά και η υπερψήφιση νόμων για την Παιδεία δεν προάγει τίποτε όταν είναι ουτοπικό. Οι δικές σας προτάσεις είναι όχι μόνο ουτοπικές αλλά μάλλον απευθύνονται σε παράλληλο κόσμο. Φέρεστε ως να ζείτε σε εικονική πραγματικότητα.

Διώξτε από κοντά σας τους κόλακες – άχρηστους – ιδεοληπτικούς κομματοσυμβούλους σας, θυμηθείτε τον επιστημονικό χώρο όπου αποκτήσατε (και με ποιον τρόπο) τις γνώσεις σας, ακούστε (ή αφουγκραστείτε όπως αρέσει να λέγεται στην αριστερή φιλοσοφία) τους ανθρώπους που ζουν τα προβλήματα και συνεργαστείτε μαζί τους, απομακρύνοντας για λίγο την πολιτική σχιζοφρένεια, που σας φέρνει στην άβολη θέση να λέτε και να ξελέτε, και τότε ίσως καταφέρετε να διαβάζουν κάποιοι με σεβασμό το όνομά σας στον πίνακα των διατελεσάντων υπουργών που υπάρχει στο υπουργείο.

Μη σας παρασύρει το γεγονός ότι ο όρος «Παιδεία» μπορεί να έχει ρίζες στο «παίζω», όπως και το παιδί. Δεν σας επιτρέπεται να φέρεστε ούτως ως παιδί, ούτε να παίζετε με τέτοια θέματα.

Μην ξεγελάτε τον εαυτό σας. Είναι το μέγιστο το οποίο μπορείτε να επιτύχετε. Όλα τα άλλα θα τα «μεταρρυθμίσει» και ο επόμενος υπουργός, από όπου και αν προέρχεται ιδεολογικοπολιτικά.