Έκλεισε το μέτωπο, δώσανε τα χέρια «Βήμα» – Μαξίμου

Τις τελευταίες εβδομάδες, όμως, οι τόνοι έχουν πέσει. Την αλλαγή στάσης σηματοδότησε το άρθρο του διευθυντή του «Βήματος» Αντώνη Καρακούση την περασμένη Κυριακή, που είχε ύμνους για τον Τσίπρα. Έγραφε κατά τρόπο που πιστοποιούσε τη νέα εποχή: «Χωρίς αμφιβολία ο κ. Τσίπρας αποδεικνύεται σκληρός και επίμονος παίκτης.

Όσοι τον θεωρούν τελειωμένο ή πιστεύουν ότι θα παραδώσει αμαχητί την εξουσία πλανώνται πλάνην οικτράν»!

Είχε προηγηθεί συνάντηση του διευθυντή του «Βήματος» με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα στο Μαξίμου, στην οποία λύθηκαν οι… παρεξηγήσεις και δώσανε τα χέρια. Που σημαίνει και αποκατάσταση των σχέσεων με το νέο αφεντικό του ΔΟΛ, τον εφοπλιστή Βαγγέλη Μαρινάκη. Στην προσέγγιση αυτή ήταν αντίθετος ο Γιάννης Πρετεντέρης, και την αντίθεσή του τη δημοσιοποίησε την επόμενη μέρα, την περασμένη Δευτέρα, στη στήλη του στα «Νέα», με τίτλο «Χιονάτη», που κατέληγε ως εξής: «Κανείς δεν μπορεί να πείσει ακόμη και μικρά παιδιά ότι το κοριτσάκι που περπατά στο δάσος να πάει στη γιαγιά του είναι η Κοκκινοσκουφίτσα, που ξαφνικά όμως γίνεται η Χιονάτη».

Ήταν ξεκάθαρο ποιον είχε παραλήπτη το κείμενο. Ποιον άλλον από τον διευθυντή του; Σημείωνε πολύ χαρακτηριστικά:

«Περίεργες συμπτώσεις. Ακόμη και στον αντιπολιτευόμενο Τύπο κυκλοφορούν τελευταία κάτι παράξενες αγιογραφίες του Πρωθυπουργού.

Γιατί παράξενες; Κάθε πρωθυπουργός δικαιούται τους αγιογράφους του.

Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση διηγούνται όλοι το ίδιο παραμύθι: ο άνθρωπος έμαθε, ωρίμασε, δοκιμάστηκε, άλλαξε. Απέκτησε γνώση και εμπειρία. Κυρίως όμως έχει άπλετο χρόνο στη διάθεσή του να αντιδράσει, δεν έχει κριθεί, δεν είναι τελειωμένος, αλλά ‘‘να τος πετιέται απ’ την αρχή’’. Για την ακρίβεια, πετιέται ένας άλλος Τσίπρας.

Εκείνος που ενδιαφέρεται για τους επιχειρηματίες, αγαπάει την Κεντροαριστερά και τον αγαπούν οι Ευρωπαίοι. Όσα είπαμε, νερό κι αλάτι. Ο ιδιότυπος κυνισμός του χαμαιλέοντα.

Με άλλα λόγια, ο Τσίπρας δεν είναι ο Τσίπρας που έχουμε όλοι στο μυαλό μας, αλλά ένας φιλαλήθης, φιλότιμος, φιλόπονος, ίσως και φιλόζωος αθλητής που απλώς διάλεξε να τρέξει Μαραθώνιο και όχι σπριντ. Στο τέλος οι σπρίντερ θα φάνε τη σκόνη του».