ΜΙΑ ΠΕΝΘΙΜΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΑΦΑΝΤΑ ΠΛΟΙΑ

Μητέρα μου η θάλασσα
καί ο βυθός πατέρας
καίο ψάρια ολοζώντανα
πρίν νά φανεί τό τέρας.
•••
Παρέα όλοι κάναμε
δίκην υποβρυχίων
ακούγοντας τά κύματα
καί άνεμων ηχείων.
•••
Οι μέρες περπατούσανε
μέσα στήν ησυχία
ώρες πάντα πανέμορφες
νύχτες μέ ευτυχία.
•••
Ψαράδες φίλους είχαμε
καί κάποιες βαρκαρόλες
μέ θρυλικά κοράσια
καί λίγες κουτσομπόλες.
•••
Κάποια χταπόδια ανήσυχα
μάς έβαζαν σέ σκέψεις
ότι σέ λίγο θά ‘χουμε
φονιάδων επισκέψεις.
•••
Οι πάντες τραγουδούσαμε
αθόρυβα μέ ντάμα
τήν ησυχία όμως τάραζε
ενός καβούρου κλάμα.
•••
Κάβουρας ο καρκινικός
-έκπαλαι βαφτισμένος-
θυσίες προοιώνιζε
ο τρισκαταραμένος.
•••
Καί νά ‘σου ένα χάραμα
τής βουρκωμένης ώρας
έκανε τήν εμφάνιση
ο πατριός τής Χώρας.
•••
Μάς είπε ότι κόμιζε
καύσιμα τού χειμώνα
καί ότι αυτό τό έπραττε
μέ βάσανα κι αγώνα.
•••
Καύσιμα στόν υδρόβιο
χώρο τής κατοικίας;
μάς φάνηκε αλλόκοτο
καί δήλωση βλακείας.
•••
Ένας ψαράς βλαστήμαγε
όλους μας καί εμένα,
ότι εμείς κομίσαμε
υγρά καταραμένα.
•••
Τόν στείλαμε στόν διάολο
κι ακόμα παραπέρα
τίποτα δέν πιστέψαμε
-μά τόν Θεό Πατέρα.
•••
Φτάνοντας τό σουρούπωμα
άρχισα νά βραχνιάζω
καί σάν κοράκι στά βουνά
έμοιαζα νά φωνάζω.
•••
Τά ψάρια κατρακύλησαν
στής θάλασσας τά σπλάχνα
χωρίς νά πούνε τίποτα
χωρίς νά βγάλουν άχνα.
•••
Νεκρή η Νέα Θάλασσα
ήχος φωνής κανένας
ψαράδες βλαστημούσανε
κι άφριζε ο πυθμένας.
•••
Ω! Χώρα τού αχώρητου
Χώρα νεκροταφείου,
πού κατοικείς στού Σατανά
τό ρέμπελο «Γραφείο».
……………………………………….
……………………………………….
Η επιστήμη αποφάνθηκε πώς
η κολύμβηση κάνει ζημιά στά
σπλάχνα καί στήν τσέπη.
Αιτία η βυθισμένη «Ατλαντίδα» τού έρμου Σαρωνικού.