Λεφτά υπάρχουν, αν…
Τέτοιοι ρυθμοί δεν αρκούν για να ανακτήσουμε το χαμένο έδαφος. Πρέπει να δούμε τη νέα πραγματικότητα με ειλικρίνεια και ρεαλισμό. Τέτοιοι ρυθμοί όχι απλώς δεν αρκούν, αλλά είναι πολύ μακριά από εκείνους που χρειαζόμαστε για να αρχίσει ξανά μια μακρά, σταδιακή και επίμοχθη πορεία σύγκλισης με τους ευρωπαϊκούς μέσους όρους. Με ισχνή ανάπτυξη, έστω θετική, είμαστε ακόμη σε τροχιά απόκλισης από τους ευρωπαίους εταίρους μας.
Για να πετύχουμε ισχυρούς ρυθμούς ανάπτυξης και να τους πετύχουμε γρήγορα, χρειάζεται να κινηθούμε σε πολλά μέτωπα, συντονισμένα και ταυτόχρονα. Να δημιουργήσουμε ένα θετικό περιβάλλον για τις επενδύσεις. Να πείσουμε ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος υπαναχώρησης από την πορεία που έχουμε χαράξει. Να δώσουμε ένα ισχυρό σήμα στις διεθνείς αγορές ότι επιστρέφουμε για να μείνουμε. Να κινητοποιήσουμε τους Έλληνες του εξωτερικού για να φέρουν κεφάλαια ή να επιστρέψουν και να εργαστούν στην πατρίδα μας. Πρώτα από όλα, όμως, χρειάζεται να φέρουμε στη χώρα κεφάλαια.
Η σωρευτική επιδείνωση των μεγεθών είναι (ας μη φοβόμαστε τις λέξεις) δραματική. Η παραγωγική βάση στην Ελλάδα έχει αποσαθρωθεί και θα πρέπει να την ξαναχτίσουμε, υγιή και διεθνώς ανταγωνιστική, χωρίς τα δεκανίκια μιας τεχνητής εσωτερικής κατανάλωσης. Το δυνητικό προϊόν έχει μειωθεί κατά 33,2 δισεκατομμύρια, κατά 14% από το 2008 σε σταθερές τιμές».
«Η διεθνής συγκυρία είναι θετική κι αυτή είναι μια ευκαιρία που δεν ξέρουμε για πόσο θα υπάρχει. Δεν πρέπει να τη χάσουμε, κωλυσιεργώντας για τα δευτερεύοντα. Στις παγκόσμιες αγορές υπάρχει σήμερα περίσσεια κεφαλαίων που αναζητούν τρόπους και τόπους για να τοποθετηθούν, καθώς οι αποδόσεις των κρατικών ομολόγων και των αντίστοιχων τίτλων κινούνται σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα. Τα λιμνάζοντα κεφάλαια είναι η ευκαιρία μας. Μπορούμε να τα προσελκύσουμε τώρα, πριν αλλάξουν οι επενδυτικές συνθήκες ή κάποιο απρόβλεπτο γεγονός λειτουργήσει ανατρεπτικά και αποτρεπτικά. Και ο καταλύτης για την προσέλκυσή τους υπάρχει. Είναι το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων».