Η άλλη άποψη…
Να φέρουν μέσα τις καταθέσεις εκατομμυρίων που έχουν υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ
«Τώρα που ο Πρωθυπουργός μας έγινε εραστής των επενδύσεων, όπως διακήρυξε στη ΔΕΘ, έχω να του κάνω μια πρόταση. Να αξιώσει από τους υπουργούς του που έχουν εκατομμύρια ευρώ στο εξωτερικό, όπως ο καθηγητής κ. Σταθάκης, ο επίσης καθηγητής και υπουργός Οικονομικών κ. Τσακαλώτος, η καθηγήτρια κυρία Φωτίου, ο καθηγητής κ. Παπαδημητρίου και όποιοι άλλοι υπουργοί ή βουλευτές του έχουν καταθέσεις ή επενδύσεις στο εξωτερικό, να φέρουν τα χρήματά τους και να τα επενδύσουν στην Ελλάδα.
Έτσι ίσως πιστέψουν τα εκατομμύρια των πτωχευμένων Ελλήνων στην αρετή και το ηθικό πλεονέκτημα που ισχυρίζονται ότι έχουν οι ανίεροι σύμμαχοι ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ».
***
Διά χειρός
της Λίνας Μενδώνη, δρος αρχαιολόγου στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, πρώην γενικής γραμματέως του υπουργείου Πολιτισμού, από το άρθρο της στην «Καθημερινή» με τίτλο «Το παρελθόν και το μέλλον μας»:
Το πολιτιστικό μας απόθεμα είναι ο πολύτιμος, μη αναλώσιμος πόρος
«Η Ελλάδα αποτελεί ένα αρχαιολογικό παλίμψηστο. Σε μεγάλο βαθμό, από αυτό έλκει τη γοητεία της και τροφοδοτεί την οικονομία της. Λόγω αυτού, η χωροθέτηση των σύγχρονων αναπτυξιακών έργων οφείλει να σέβεται τα κατάλοιπα των προγενέστερων περιόδων. Παράλληλα, η ύπαρξη αρχαιολογικών ευρημάτων δεν πρέπει να λειτουργεί ανασταλτικά στην υλοποίηση δημοσίων ή ιδιωτικών προγραμμάτων. Τα ευρήματα δεν έχουν όλα την ίδια επιστημονική σημασία, ούτε την ίδια κοινωνική δυναμική. Κάθε περίπτωση αξιολογείται ad hoc βάσει του ισχύοντος ισχυρού θεσμικού πλαισίου.
Τελευταία, το πολιτιστικό μας απόθεμα χρησιμοποιείται αφειδώς από ποικίλες ομάδες, πολλές φορές με ιδιοτελείς σκοπούς ή πολιτικά κίνητρα, σε ένα παιχνίδι σκοπιμοτήτων, κλαδικών ή συντεχνιακών διεκδικήσεων, ιδεοληπτικών μικροκομματικών συμφερόντων. Και αυτά, όταν η ανάγκη προσέλκυσης επενδυτικών προγραμμάτων, προκειμένου η χώρα και οι χειμαζόμενοι πολίτες να βγουν από τη δίνη της ύφεσης, είναι άμεση.
Πώς, όμως, νοείται η πολιτιστική κληρονομιά; Η απάντηση είναι απόλυτη: Είναι το παρελθόν και το μέλλον μας. Το πολιτιστικό απόθεμα είναι η πρώτη ύλη, ο πολύτιμος μη αναλώσιμος πόρος που χρήζει διαρκούς προστασίας, συντήρησης και ανάδειξης. Η πολιτιστική κληρονομιά αποτελεί δημόσιο αγαθό με καίριο και πρωταρχικό ρόλο στον στόχο για τη βιώσιμη Ευρώπη. Δημιουργεί υψηλές προστιθέμενες αξίες και μετρήσιμες θετικές εξωτερικές οικονομίες λόγω της διασύνδεσής της με παραγωγικούς κλάδους. Από άποψη οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική, αποτελεί για τις σύγχρονες κοινωνίες ένα πολύτιμο κεφάλαιο, φορτισμένο με πλήθος συμβολικών αξιών, που αφορά και ανήκει σε κάθε πολίτη».
«Αν ο στόχος είναι η βιώσιμη ανάπτυξη της χώρας, πολιτικοί και πολίτες οφείλομε να επενδύσομε και να ενισχύσομε ισόρροπα τους πυλώνες της: την οικονομική, την κοινωνική, την περιβαλλοντική και την πολιτισμική βιωσιμότητα. Οι τέσσερις συνέχονται και συλλειτουργούν. Σε άλλη περίπτωση, η κατάρρευση είναι θέμα χρόνου».
***
Διά χειρός
του Θέμη Κεσίσογλου, από το άρθρο του στην «Καθημερινή» με τίτλο «Η αριστεία δεν παρκάρει παντού ούτε προχωράει με την όπισθεν»:
Πας μη άριστος δεν πεθαίνει
«Η αριστεία στο στάδιο της επιδίωξης είναι μέρος της ευγενούς άμιλλας και κίνητρο προσπάθειας επιτυχίας στον τομέα του καθενός (του μαθητή, του φοιτητή, του επιστήμονα, του αθλητή, του τεχνίτη) και στο στάδιο της επίτευξης ικανοποίησης για την ανταμοιβή των κόπων. Αν αυτό έχει και οικονομικό αντίκρισμα, είναι φυσικό για τον επαγγελματία κάθε είδους (κανένας άριστος υδραυλικός ή γιατρός δεν πεθαίνει της πείνας). Για τον μαθητή, είναι αρκετό το εισιτήριο για ανώτερες σπουδές (αν τις θέλει), όπου ήδη έχει μάθει ότι χρειάζεται νέα προσπάθεια για να διακριθεί. Το ίδιο και για τον φοιτητή (με πιο κοντινό το όραμα της καταξίωσης). Γενικότερα, η αριστεία είναι συνυφασμένη με φυσικά χαρίσματα και/ή προσπάθεια. Και η επίτευξή της, η ανταμοιβή των κόπων σου. Η μη επίτευξη δεν σημαίνει κατ ανάγκην αποτυχία. Πας μη άριστος δεν πεθαίνει».
***
Διά χειρός
του Σταμάτη Κραουνάκη, από τη συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη Ελευθερία του Τύπου», απαντώντας στην ερώτηση αν μας αξίζει ο Αλέξης Τσίπρας:
Δεν θα τα βάλω με ένα παιδάκι
«Μη ρωτάτε έναν καλλιτέχνη. Εγώ αυτό που έκανα ήταν να δουλέψω να φύγουν οι προηγούμενοι, που ήταν παλιάνθρωποι, που οδήγησαν τη χώρα εδώ. Δεν θα τα βάλω με ένα παιδάκι που βρέθηκε με μια χώρα διαλυμένη στα χέρια του. Οι ψηφολογικές επιλογές των Ελλήνων είναι αποτέλεσμα απελπισίας. Εγώ ψηφίζω ΚΚΕ. Ψήφισα ΣΥΡΙΖΑ τον Γενάρη και δεν τον ξαναψήφισα ποτέ. Δουλεύω στο Κόκκινο, στον σταθμό του ΣΥΡΙΖΑ, με ελεύθερο λόγο, χωρίς κανείς να μου βάλει χέρι».
Και στην ερώτηση αν θα πάει Βουλή ή σε κάποιο υπουργείο, είπε:
«Α πα πα πα πα! Νομίζετε δεν μου έχουν γίνει προτάσεις; Θέλω να μείνω μακριά. Κάθε άνθρωπος της Τέχνης που πηγαίνει σε δημόσια θέση μετά από λίγο καιρό είναι απ όλους κατάπτυστος. Κι όταν ξαναγυρνάει στην τέχνη του βλέπει και παθαίνει να στανιάρει!».