Νάρκη στις τράπεζες θέλει να βάλει το ΔΝΤ

Και για αυτή την εξέλιξη την κύρια ευθύνη έχουν τα αφεντικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης που, από… τσιγκουνιά, προκειμένου να μην καλύψει η ΕΕ όλο το ποσό που χρειαζόταν η Ελλάδα για να αντιμετωπίσει τη χρεοκοπία, ζήτησαν να συμμετάσχει και το ΔΝΤ –άλλο που δεν ήθελε–, βάζοντάς το μέσα στα πόδια τους. Και τώρα πληρώνουν εκείνη την… απρονοησία (;)… Δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία η δήλωση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα στο «Βήμα», στον καλό συνάδελφο Ζώη Τσώλη: «Αν θέλει το ΔΝΤ να φύγει, ας φύγει». Ούτε ξύπνησε ξαφνικά ένα πρωί ο κεντρικός τραπεζίτης και είπε: «Σήμερα θα τα βάλω με το ΔΝΤ». Εντολή εκτελούσε, σύμφωνα με πάρα πολύ έγκυρες πηγές του «Π», οι οποίες πάντοτε επιβεβαιώνονται.

Εντολή του διοικητή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι ήταν.

Εκ πρώτης άποψης, η εύκολη ερμηνεία θα ήταν ότι η προειδοποιητική βολή είχε αφορμή την Ελλάδα και τα προβλήματα των ελληνικών τραπεζών. Αυτό ήταν το πρόσχημα, όχι όμως και ο κεντρικός στόχος των επιδιώξεων του ΔΝΤ.

Είναι γεγονός ότι το ΔΝΤ, μέσω του… φίλου μας του Πολ Τόμσεν, ζητάει στο… πλαίσιο της νέας αξιολόγησης να γίνει στις τέσσερις συστημικές τράπεζες «έλεγχος ποιότητας ενεργητικού», γνωρίζοντας ότι έχουν πολλές μαύρες τρύπες και θα πρέπει να γίνει νέα ανακεφαλαιοποίηση. Κάτι που θα σημαίνει ότι θα χρειαστεί να μπουν νέα λεφτά και αυτό θα έχει συνέπεια να αλλάξουν τα ποσοστά των μετόχων και κάποιες από τις τέσσερις τράπεζες, ή και όλες, να περάσουν σε άλλα χέρια, με το Δημόσιο να μην έχει σίγουρα τον έλεγχό τους. Δεν μπορεί οι τράπεζες να «δανείζονται» χρήματα με την έκδοση ομολόγων με επιτόκιο 6,5% και να δίνουν δάνεια για έργα ανάπτυξης με 2,5%, επισημαίνουν οικονομικοί και χρηματιστηριακοί κύκλοι.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, στη συνάντηση που είχε στο Μαξίμου ο πρωθυπουργός με τους τραπεζίτες, πριν από δύο εβδομάδες, τους έθεσε το πρόβλημα. Μάλιστα, τους ενημέρωσε ότι είχε επικοινωνία με την Ουάσινγκτον, όπου στις επισημάνσεις του Αλέξη Τσίπρα για δημιουργία αρνητικού κλίματος στην οικονομία από έναν έλεγχο επάρκειας των κεφαλαίων των τραπεζών η απάντηση ήταν ότι πρέπει να γίνει. Στο ερώτημα: «Τι να κάνω;» η απάντηση ήταν: «Εσύ θα αποφασίσεις». Πληροφορίες λένε ότι ο πρωθυπουργός δεν έχει καταλήξει στο τι θα κάνει τελικά.

Η επόμενη επίθεση στις τράπεζες της ΕΕ

Αυτονόητο είναι ότι κύριος στόχος του ΔΝΤ είναι όλες οι τράπεζες της ΕΕ. Η Ουάσινγκτον, γνωρίζοντας ότι τα κεφάλαια των ευρωπαϊκών τραπεζών δεν καλύπτουν τα ανοίγματά τους, επιδιώκει να κάνει… μπάχαλο όλες τις χώρες της Ευρωζώνης – με όπλο τον «έλεγχο ποιότητας ενεργητικού». Καθώς ελάχιστες τράπεζες θα περάσουν τα τεστ και θα βγουν αλώβητες, ο στόχος του ΔΝΤ θα έχει επιτευχθεί. Θα έχει αναστατώσει όλο το τραπεζικό σύστημα της ΕΕ!

Το μέγα λάθος του Τσίπρα το 2015

Το τραπεζικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει πολύ έντονα σήμερα η χώρα, με την αδυναμία χρηματοδότησης της ανάκαμψης, δεν θα υπήρχε αν το 2015 η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα είχε τολμήσει να αξιοποιήσει τα 20 δισ. ευρώ που περίσσεψαν από τα 25 δισ. ευρώ που δόθηκαν για την ανακεφαλαιοποίηση, μεταφέροντας τα «κόκκινα» δάνεια από τις τράπεζες σε μια «Bad Bank» που θα δημιουργούσε, προικίζοντάς τη με τα 20 δισ. ευρώ, τα οποία θα έδινε στις τράπεζες για τα «κόκκινα» δάνεια που θα αγόραζε. Έτσι, αφενός, οι συστημικές τράπεζες θα προχωρούσαν απαλλαγμένες από τη γάγγραινα των μη εξυπηρετούμενων δανείων, έχοντας βάλει στο ταμείο τους 4 με 5 δισ. ευρώ η καθεμία, και θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν επενδυτικές πρωτοβουλίες που θα συνέβαλλαν στην αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας. Και, αφετέρου, θα είχε εκκαθαριστεί μεγάλο ποσοστό των «κόκκινων» δανείων. Τότε χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία, που αν είχε αξιοποιηθεί η Ελλάδα θα ήταν σήμερα στο τέλος του Γολγοθά.

***

Θα αργήσουν να αρθούν τα capital controls!

Κατηγορηματικός είναι ο διευθύνων σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας Λεωνίδας Φραγκιαδάκης ως προς το… μέλλον των capital controls. Θα μείνουν για καιρό. Συγκεκριμένα, στη συνέντευξη που έδωσε στην «Καθημερινή», απαντώντας στην ερώτηση «Πότε θα δούμε, ρεαλιστικά, την άρση των κεφαλαιακών περιορισμών;», είπε: «Όταν θα αποκατασταθεί πλήρως η εμπιστοσύνη, τότε θα αρθούν ε­ντελώς τα capital controls. Αυτό απαιτεί χρόνο και προϋποθέτει απαραιτήτως τη βιώσιμη ανάκαμψη της οικονομίας».