Η άλλη άποψη…
Να κατακτήσουμε τα όνειρά μας
«Αν μπορούσα να δώσω μια συμβουλή στους μαθητές που βρίσκονται ακόμη στο σχολείο, θα ήταν να προσπαθήσουν να μένουν ανεπηρέαστοι, όσο κι αν αλλάζει το εκπαιδευτικό σύστημα. Να συνειδητοποιήσουν πως δεν διαμορφώνει το σύστημα εμάς, αλλά εμείς το σύστημα, συνεχίζοντας να αγωνιζόμαστε με ζήλο για να πετύχουμε τα θέλω μας και να κατακτήσουμε τα όνειρά μας. Γιατί το μέλλον ανήκει σε εμάς και, για να το αξιοποιήσουμε προς όφελός μας, είναι απαραίτητο να αφιερώσουμε όλες τις δυνάμεις μας προκειμένου να το καταστήσουμε όσο το δυνατόν καλύτερο για εμάς.
Το χρωστάμε στους εαυτούς μας, σε αυτούς που μας έφεραν στον κόσμο και σε αυτούς που με τη σειρά μας θα φέρουμε και εμείς».
***
Διά χειρός
του Σπύρου Καβουνίδη, δρος πολιτικού μηχανικού, που διετέλεσε πρόεδρος της Ένωσης Ξένων Φοιτητών (1969) του Πανεπιστημίου Στάνφορντ, από το άρθρο του στο «Βήμα» με τίτλο «Η ανατροπή των δεκαετιών του 60 και του 70»:
Μόνη ελπίδα, να μη μακροημερεύσει
«Ο Τραμπ είναι ο απρόβλεπτος που μπορεί να πατήσει το κουμπί ας ελπίσουμε ότι δεν θα τον αφήσουν. Σίγουρα πάντως ηγείται της προσπάθειας κοινωνικής και πολιτισμικής οπισθοδρόμησης, επιχειρεί να πάει την Αμερική μισόν αιώνα πίσω και βάλε. Σίγουρα εκφράζει μια μερίδα Αμερικανών, των πιο καθυστερημένων, που θα ήθελαν να βολεύονται στην κοινωνική και πολιτισμική μικρογειτονιά τους έτσι όπως νομίζουν πως θα ήταν εκείνα τα παλιά χρόνια.
Ευτυχώς η προοδευτική Αμερική αντιστέκεται. Και όχι μόνο η προοδευτική, μα και όλη η ευπρεπής κοινωνία, ακόμα κι αυτή που ψηφίζει το κόμμα που τον ανέδειξε και τώρα χτυπάει το κεφάλι της. Βασική ελπίδα είναι να μη μακροημερεύσει στην προεδρία, να απομακρυνθεί ο κίνδυνος για όλον τον κόσμο και, βέβαια, να μην ανατραπούν όλες εκείνες οι κατακτήσεις που κερδήθηκαν με αγώνες και εμπεδώθηκαν στην κοινωνία τον τελευταίο μισόν αιώνα. Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, η Ρόζα Παρκς, ο Μιλκ, ο Τομ Χέιντεν, η Μπέτι Φρίνταν και τόσοι άλλοι άφησαν κληρονομιά που δεν θα χαθεί παρά τις προσπάθειες του Τραμπ και των συν αυτώ».