Ανησυχούν στον ΣΥΡΙΖΑ για το τι θα «γεννήσει» η Κεντροαριστερά
Αυτή η παράμετρος και τα σχετικά ερωτήματα, σύμφωνα με υψηλόβαθμα και έμπειρα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν πάντα παρόντα από το 2013 και μετά στις κλειστές συζητήσεις του επιτελείου του Τσίπρα και των κορυφαίων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε πρώτη φάση, στην κούρσα για την εξουσία, ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδιζε κόσμο και στελέχη από τις δεξαμενές του ΠΑΣΟΚ και της ευρύτερης Κεντροαριστεράς. Γύρω του υπήρχε ένα μαξιλαράκι από τους λεγόμενους Πασοκογενείς και κεντροαριστερούς, που εγκατέλειπαν τον χώρο τους υπό το βάρος των μνημονιακών πολιτικών και των σκληρών μέτρων που ψηφίζονταν. Αν και οι περισσότεροι ενσωματώθηκαν, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, στους μηχανισμούς του ΣΥΡΙΣΑ, ωστόσο όλοι μαζί έμοιαζαν σαν ένα μαξιλάρι γύρω από το παραδοσιακό κόμμα του 3%-4%, που υποστήριζε την αυξάνουσα εκλογική επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ. Ένα μεγάλο μαξιλάρι που απλωνόταν από τον Π. Κουρουμπλή, τον Αλ. Μητρόπουλο (μέχρι την αποχώρησή του), τη Λ. Κατσέλη και τα άλλα στελέχη της Κοινωνικής Συμφωνίας μέχρι τους πρώην βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, κάποιοι εκ των οποίων εξελέγησαν στη συνέχεια με τη ΔΗΜΑΡ (Γ. Μιχελογιαννάκης, Μ. Μπόλαρης, Οδ. Βουδούρης κ.ά.), βουλευτές που ανεξαρτητοποιήθηκαν (Θ. Παραστατίδης κ.ά.) ή προσωπικότητες που πέρασαν δίπλα από το ΠΑΣΟΚ, όπως ο Ν. Κοτζιάς, ο Ν. Τόσκας κ.ά.
Ωστόσο, όσο και αν προστίθονταν δυνάμεις και προσωπικότητες στον ΣΥΡΙΖΑ, ήταν έντονο το άγχος για το αν το πολιτικό προσωπικό που προερχόταν από τις δεξαμενές του ΠΑΣΟΚ, της Κεντροαριστεράς, της Σοσιαλδημοκρατίας θα έβρισκε δρόμο συνεννόησης και ανασύνταξης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, το Μέγαρο Μαξίμου αλλά και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας έχουν πλέον το βλέμμα στραμμένο προς τις εξελίξεις στον χώρο του ΠΑΣΟΚ και της Κεντροαριστεράς, καθώς υπάρχει η εκτίμηση, και η πεποίθηση ταυτόχρονα, πως είναι μείζονος σημασίας πολιτικό θέμα το πώς θα καταλήξουν οι διεργασίες στην Κεντροαριστερά και ποιος θα είναι ο επικεφαλής της.
Αν και το τελευταίο διάστημα ορισμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούν να υποβαθμίσουν το σκηνικό των εξελίξεων στην Κεντροαριστερά, μέσω μιας διακωμώδησης της διαδικασίας με τους πολλούς υποψήφιους, ωστόσο παραδέχονται πως αν αυτές οι υποψηφιότητες φέρουν κόσμο στις κάλπες τότε, επικοινωνιακά τουλάχιστον, η εξέλιξη αυτή θα λειτουργήσει υπέρ του χώρου της Κεντροαριστεράς, καθώς θα δείξει ότι υπάρχει αρκετός κόσμος που ενδιαφέρεται για την ανασυγκρότησή της.
Στον ΣΥΡΙΖΑ ήδη υπάρχουν αποκλίνουσες απόψεις για την τακτική και τη στρατηγική που πρέπει να ακολουθήσουν έναντι της Κεντροαριστεράς και δεν αποκλείεται να ενταθούν ή και να οδηγήσουν σε σοβαρές εσωκομματικές αναταράξεις. Ο Ν. Φίλης αλλά και άλλα στελέχη, με αμιγώς αριστερές ρίζες και διαδρομή, προτείνουν ανοικτά εδώ και καιρό προσέγγιση ακόμα και συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και την Κεντροαριστερά, στη βάση ότι θα μπορούσε να γίνει κυβερνητικός εταίρος στη θέση των ΑΝΕΛ.
Υπέρμαχος της προσέγγισης και ο Π. Κουρουμπλής και αρκετοί Πασοκογενείς. Στον αντίποδα, οι «53», που ήδη χτύπησαν με κείμενο με αφορμή το άρθρο του Αλ. Τσίπρα για τον Ανδρ. Παπανδρέου, φαίνεται όχι μόνο να ανεβάζουν τους τόνους στην κριτική τους απέναντι στο ΠΑΣΟΚ και την Κεντροαριστερά αλλά και να ξορκίζουν κάθε σκέψη για προσέγγιση. Ο βουλευτής Γ. Κυρίτσης μάλιστα τάχθηκε υπέρ της προσέγγισης ακόμα και συνεργασίας με το ΚΚΕ και άλλες δυνάμεις της Αριστεράς, απορρίπτοντας κάθε ιδέα για προσέγγιση και συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ.
Πέραν τούτων, άπαντες στην κυβέρνηση και στον ΣΥΡΙΖΑ παρακολουθούν προσεκτικά την κούρσα για την ηγεσία και φτιάχνουν ποικίλα σενάρια για τις πολιτικές επιλογές, τον προσανατολισμό και πρωτίστως το τι συμφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ, ανάλογα με τον αρχηγό που θα αναδείξουν οι κάλπες.
Όπως σημειώνουν υψηλόβαθμα κυβερνητικά και κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ένα δίλημμα -το πρώτο και ίσως το μεγαλύτερο- που θα πρέπει να απαντήσει ο νέος αρχηγός είναι αυτό του «Κέντρου ή της Κεντροαριστεράς». Σύμφωνα με τα ίδια στελέχη, αν εκλεγεί η Φώφη Γεννηματά θα μείνει κοντά στην κεντροαριστερή ταυτότητα, παρά τις εσωτερικές ενστάσεις που θα διατυπώνονται από ορισμένα στελέχη.
Εκτιμούν πως η κ. Γεννηματά μπορεί τουλάχιστον να κρατήσει γέφυρες ανάμεσα στην Κεντροαριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο εκτιμούν πως η παρουσία της στην ηγεσία της Κεντροαριστεράς πιθανότατα να επαναρυμουλκήσει παλιούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, αλλά έχουν απογοητευτεί. Πιθανόν να είναι το πρόσωπο που θα καταστήσει την Κεντροαριστερά πόλο έλξης για ένα ποσοστό δυσαρεστημένων από τον ΣΥΡΙΖΑ ψηφοφόρων που δύσκολα θα πήγαιναν στον Κυρ. Μητσοτάκη». Αυτό ουσιαστικά, όπως λένε τα ίδια στελέχη, δεν συμφέρει και πολύ τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί μπορεί να πάρει ένα μικρό αλλά κρίσιμο ποσοστό.
Στο Μαξίμου και στον ΣΥΡΙΖΑ πολλά στελέχη εκτιμούν πως τυχόν επικράτηση του Γ. Καμίνη ή του Στ. Θεοδωράκη θα μείωνε την κεντροαριστερή ταυτότητα και θα ενίσχυε την ταυτότητα του Κέντρου. Θεωρούν δε πως αν επικρατήσει είτε ο Γ. Καμίνης είτε ο Στ. Θεοδωράκης τότε θα ανοίξει ο δρόμος για σενάρια προσέγγισης με τη ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη ή ακόμα και τη διαμόρφωση ενός φιλελεύθερου άξονα με τη ΝΔ και με άλλα σχήματα.
Υπάρχει δε η εκτίμηση πως μια επικράτηση είτε του Γ. Καμίνη είτε του Στ. Θεοδωράκη θα συγκρατούσε στον ΣΥΡΙΖΑ απογοητευμένους ψηφοφόρους που δεν θα ήθελαν διά της τεθλασμένης να φτάσουν στον Κυρ. Μητσοτάκη, ενώ είναι πιθανόν να έσπρωχνε προς τον ΣΥΡΙΖΑ και ένα μικρό ποσοστό ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ και της Κεντροαριστεράς που δεν επιθυμούν σύμπλευση με τη ΝΔ.
Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πάντως εκτιμούν πως επειδή ο Γ. Καμίνης διατηρεί κάποια ήπια στοιχεία Σοσιαλδημοκρατίας και έχει ένα προφίλ ανθρώπου που διαχειρίστηκε διοίκηση πιθανόν να συγκρατήσει τους κεντροαριστερούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ και να κλέψει έστω και ένα ελάχιστο ποσοστό ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, κεντροαριστερής προέλευσης.
Ο Ν. Ανδρουλάκης θεωρείται μια πιο ιδιαίτερη περίπτωση, καθώς ναι μεν είναι πρόσωπο του κομματικού σωλήνα του ΠΑΣΟΚ, ωστόσο έχει πολλές επιρροές από τον Ευ. Βενιζέλο (τον έκανε επί ημερών του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ), ενώ έχει πολύ καλή επικοινωνία και με τον Στ. Θεοδωράκη.