Η εγκληματική διαρροή των απόρρητων εγγράφων του Κυπριακού από τον Νίκο Αναστασιάδη

Την πρωτοβουλία αυτή του Νίκου Αναστασιάδη αποκάλυψε ο γνωστός για τη στήριξή του στο Σχέδιο Ανάν (και υποστηρικτής της κάθε είδους λύσης) δημοσιογράφος Διονύσης Διονυσίου στην εφημερίδα «Πολίτης», υποχρεώνοντας το Προεδρικό να παραδεχθεί ότι ο κ. Αναστασιάδης επέλεξε να ενημερώσει μια σειρά προσώπων που του άσκησαν κριτική, στη βάση ότι είχε και ο ίδιος ευθύνη για το αδιέξοδο στο Κραν Μοντανά…

Σημειωτέον ότι ούτε το Εθνικό Συμβούλιο ούτε οι πολιτικοί αρχηγοί έχουν λάβει τέτοια ενημέρωση και μόνο ο γ.γ. του ΑΚΕΛ Άνδρος Κυπριανού παραδέχθηκε ότι έλαβε και ο ίδιος τον φάκελο με τα απόρρητα έγγραφα από τον Νίκο Αναστασιάδη.

Φυσικά, μείζον ζήτημα ανακύπτει και για την ίδια τη διαρροή των απόρρητων εγγράφων αλλά και η επιλογή των παραληπτών των φακέλων από το Προεδρικό Μέγαρο. Η επιλογή, όπως όλα δείχνουν, έγινε με βάση την κριτική που έγινε στον Νίκο Αναστασιάδη από συγκεκριμένο χώρο, που όχι μόνο υποστήριξε στο παρελθόν το Σχέδιο Ανάν αλλά και στην παρούσα φάση των συνομιλιών επέκρινε τον Νίκο Αναστασιάδη και τον Νίκο Κοτζιά ότι ευθύνονται για το αδιέξοδο, σε μια προφανή και ιδεολογικού περιεχομένου προσπάθεια αθώωσης της Τουρκίας και εξωραϊσμού της τουρκοκυπριακής ηγεσίας.

Ο κ. Αναστασιάδης δείχνει λοιπόν ότι δεν ενδιαφέρεται για την πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων, οι οποίοι υποστηρίζουν την εξεύρεση μιας βιώσιμης λύσης του Κυπριακού, που δεν καθιστά την Κύπρο όμηρο της Τουρκίας, αλλά επιστρέφει στον στενό κύκλο με τον οποίο συμπορεύθηκε το 2004 στηρίζοντας το Σχέδιο Ανάν.

Ο κύκλος αυτός όμως δεν πρόκειται να πεισθεί με κανένα επιχείρημα και με κανένα ντοκουμέντο για την ορθότητα των θέσεων που υποστηρίχθηκαν στο Κραν Μοντανά, με πρώτο την κατάργηση των εγγυήσεων και την αποχώρηση όλων των τουρκικών στρατευμάτων, καθώς παγίως δικαιολογούν την τουρκική εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή με το επιχείρημα του πραξικοπήματος της χούντας εναντίον του Μακαρίου και θεωρούν ότι όλες οι πληγές της εισβολής, της κατοχής, όπως η καταπάτηση περιουσιών, ο συνεχιζόμενος εποικισμός και η προώθηση συνομοσπονδιακών διχοτομικών πολιτικών καθώς και η διατήρηση τουρκικού στρατού στο νησί θα αμβλυνθούν με τα χρόνια και με τη συμβίωση των δύο κοινοτήτων.

Στην εξίσωση που κάνει αυτός ο κύκλος, που έχει κάνει σύνθημα το «Λύση να είναι και ό,τι να είναι», απουσιάζει πλήρως η Τουρκία και οι ευθύνες της…

Μεταξύ των παραληπτών του φακέλου με τα απόρρητα έγγραφα βρίσκονται όμως και ακτιβιστές, που περισσότερη σχέση έχουν με τους Τουρκοκυπρίους και την τουρκοκυπριακή ηγεσία παρά με την Κυπριακή Δημοκρατία.

Μάλιστα αρκετοί από αυτούς είχαν συχνές συναντήσεις με τον Ακιντζί, πριν και μετά το Κραν Μοντανά. Και γεννάται έτσι το ερώτημα: Πώς διασφαλίζεται ότι οι πληροφορίες που περιέχονται στον φάκελο του Προεδρικού δεν θα περάσουν, είτε εσκεμμένα είτε από αστοχία, στην τουρκοκυπριακή και τουρκική πλευρά;

Και η σημασία της διαρροής είναι ακόμη πιο μεγάλη, καθώς εκτός από τα έγγραφα που ανταλλάχθηκαν στο Κραν Μοντανά, ο φάκελος περιλαμβάνει και σημειώσεις του ελληνοκύπριου διαπραγματευτή αλλά και σημειώσεις με τη διαπραγματευτική τακτική της Λευκωσίας για κάθε θέμα που προέκυψε ή θα προκύψει. Έτσι, πλέον, πρόσωπα τα οποία έχουν στενές σχέσεις με την τουρκοκυπριακή ηγεσία έχουν γίνει γνώστες όλης της ελληνοκυπριακής και ελληνικής στρατηγικής στις συνομιλίες για το Κυπριακό.

Πέραν των μικροκομματικών σκοπιμοτήτων ο κ. Αναστασιάδης φέρεται να λειτούργησε για μια ακόμη φορά εκτός πλαισίου λογικής, χωρίς να ενημερώσει ή να συμβουλευθεί κανέναν συνεργάτη του, σε μια από τις γνωστές εξάρσεις του, από αυτές που σχολιάστηκαν δυσμενέστατα από όλους τους συνομιλητές του στο Κραν Μοντανά, ιδιαίτερα τις βραδινές ώρες, όπου κάποιες φορές απουσίαζε πλήρως η… νηφαλιότητα.

Η ανασφάλεια εν όψει προεδρικών εκλογών και η έλλειψη νηφαλιότητας δυστυχώς κάθε άλλο πάρα προδιαθέτουν ότι μετά τη διανομή του φακέλου με τα απόρρητα έγγραφα δεν θα ακολουθήσουν κι άλλες σπασμωδικές ενέργειες.

Ήδη ο κ. Αναστασιάδης εξετάζει, όπως είπε, την επανέναρξη των συνομιλιών, στο πλαίσιο Γκουτιέρες, όταν είναι γνωστό ότι τέτοιο πλαίσιο δεν υπάρχει και τουλάχιστον δεν έχει γίνει αποδεκτό και από τα δύο μέρη. Κι αν βεβαίως στις ιδέες Γκουτιέρες υπήρχαν θετικές αναφορές στο θέμα των εγγυήσεων και του Τουρκικού Στρατού αλλά και του ανοίγματος της Αμμοχώστου (τα οποία τίθενται όμως υπό διαπραγμάτευση με την Τουρκία), περιλαμβάνονται και οι μονομερείς υποχωρήσεις που περιέλαβε ο κ. Αναστασιάδης στην επιστολή της 6ης Ιουλίου. Συνεπώς, κάθε βεβιασμένη, χωρίς προετοιμασία και χωρίς ξεκαθάρισμα των προθέσεων της Τουρκίας για κατάργηση των εγγυήσεων και αποχώρηση του Τουρκικού Στρατού, επανέναρξη των συνομιλιών θα οδηγήσει σε επικίνδυνα μονοπάτια.

Ο κ. Αναστασιάδης θα επιδιώξει πλέον να επαναφέρει στη ζωή τη διαδικασία με κάθε τίμημα, θεωρώντας έτσι ότι θα αποκτήσει η προεκλογική καμπάνια του ένα διακύβευμα: Η διαδικασία είναι ζωντανή και ο ίδιος είναι αυτός που μπορεί, ως διαλλακτικός ηγέτης, να την οδηγήσει σε τέλος.

Βεβαίως, ο κ. Αναστασιάδης με τις κινήσεις του το τελευταίο διάστημα δείχνει ότι απευθύνεται περισσότερο στους σχεδόν 60 παραλήπτες του φακέλου του… Και σε αυτούς προσπαθεί να δικαιολογηθεί μάλλον, δείχνοντας πόσο διαλλακτικός ήταν, και ότι η Τουρκία δεν του επέτρεψε να προχωρήσει σε μια όποια λύση.

Τώρα πλέον, όμως, θα δυσκολευθεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη του μεγάλου μέρους των Ελληνοκυπρίων, που δεν βλέπουν το μέλλον τους σε μια Κύπρο εξαρτώμενη από την Άγκυρα.

Κωνσταντίνος Τσάκαλος