Η άλλη άποψη…
Τι μας μαγειρεύουν τα… αφεντικά – Θα εκμεταλλευτούμε την… ευκαιρία που έχουμε;
«Εντός και εκτός Ελλάδας, δεν αγνοείται σήμερα από διπλωματικές υπηρεσίες σε Ευρώπη και ΗΠΑ ότι ενδεχομένως θα σημειωθούν προσεχώς σημαντικές εξελίξεις σε μια σειρά υποθέσεις που αφορούν άμεσα τα γεωπολιτικά συμφέροντα της χώρας μας. Ελληνοτουρκικές σχέσεις με επίκεντρο το Αιγαίο, ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και νέα βαλκανική ʽʽαρχιτεκτονικήʼʼ, καθώς και τα ʽʽεπόμενα βήματαʼʼ στο Κυπριακό, όλα τούτα συνθέτουν ένα βαρύ ʽʽπακέτοʼʼ μεγάλων εθνικών ευθυνών το οποίο θα υποχρεωθεί να διαχειρισθεί η Αθήνα.
Θα ήταν αφελές να νομίσουν κάποιοι πολιτικοί αρχηγοί και κάποια κομματικά επιτελεία τους ότι η επιτάχυνση των εξελίξεων που θα σημειωθούν σε ορισμένα από τα παραπάνω θέματα δεν θα είναι σε άμεση συνάρτηση με τη σημερινή οικονομική αδυναμία της Ελλάδας και τις εξαρτήσεις της από το ʽʽκουαρτέτοʼʼ των ξένων δανειστών της. Οι πιο ʽʽδιαβασμένοιʼʼ Έλληνες πολιτικοί γνωρίζουν ότι στα διεθνή παρασκήνια οι νέες στρατηγικές που έχουν κέντρο τους τις ΗΠΑ και υπολογίζουν γενικότερες ʽʽανάγκεςʼʼ ισχυρών Δυτικών χωρών συνδέονται σε ορισμένα σημεία τους και με την ελληνική ʽʽκατάστασηʼʼ. Και μάλιστα, Έλληνες διπλωμάτες υποστηρίζουν σε ιδιαίτερες συζητήσεις τους πως οι σχεδιαστές των στρατηγικών ʽʽπαρεμβάσεωνʼʼ σε Βαλκάνια, Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, όπου και το ζήτημα της κυπριακής ΑΟΖ, υπολογίζουν ειδικότερα ότι: Η αδύναμη κυβέρνηση του κ. Τσίπρα παρέχει στους ισχυρούς της Δύσης μια σπουδαία ʽʽευκαιρίαʼʼ για την ʽʽτακτοποίησηʼʼ υποθέσεων οι οποίες έως τώρα δυσκόλευαν πολύ τις προηγούμενες κυβερνήσεις που προέρχονταν από τα μεγάλα αστικά κόμματα με τις ʽʽπάγιεςʼʼ θέσεις στον τομέα των ʽʽεθνικών θεμάτωνʼʼ».
***
Διά χειρός…
…του Κώστα Δουζίνα, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στον Πειραιά, από το άρθρο του στην «Αυγή» με τίτλο
«Η ιδέα του κομμουνισμού»: Παραμένει ορίζοντας και φάρος ο κομμουνισμός
«Ο κομμουνισμός αγωνίζεται για την ελευθερία και την ισότητα. Η ελευθερία δεν μπορεί να ανθήσει χωρίς ισότητα και η ισότητα δεν υπάρχει χωρίς ελευθερία. Αλλά ελευθερία δεν σημαίνει να αγοράζεις ή να κάνεις ό,τι θέλεις. Δεν απορρέει από την ιδιοκτησία ή την ατομική ασυδοσία. Πρέπει λοιπόν να υποστηρίξουμε πρακτικά, με μέτρα και πολιτικές, την ερμηνεία της ελευθερίας ως προσωπικής και συλλογικής αυτονομίας αντί της δυνατότητας επιλογής περιορισμένων και προαποφασισμένων καταναλωτικών αγαθών».
«Η πιο ολοκληρωμένη εικόνα του κομμουνισμού που έχουμε σήμερα είναι μια κοινωνία ελεύθερων συνεταιρισμένων εργαζομένων, με συλλογική παραγωγική εργασία και δημοκρατικές αποφάσεις σε όλα τα σημαντικά για τη ζωή τους θέματα. Αλλά ο κομμουνισμός δεν αποτελεί αυτή τη στιγμή τον άμεσο προορισμό μας. Παραμένει ορίζοντας και φάρος. Αλλά κάθε επί μέρους εφαρμογή ανοίγεται σε παραπέρα βάθεμα, αλλάζοντας και τον στρατηγικό στόχο και το υποκείμενο. Δεν αποτελεί ο κομμουνισμός επομένως το τέλος, είτε με τη μορφή του τερματικού σταθμού είτε του σκοπού μιας ιστορικής νομοτέλειας.
Ως ορίζοντας, η ιδέα του κομμουνισμού υπερβαίνει και πολιτικοποιεί τις ιστορικές του εκφράσεις και εγκαταλείπει την πίστη στην ιστορική αναγκαιότητα. Δεν θα υπάρξει κάποια στιγμή που θα αναφωνήσουμε ʽʽΦτάσαμε, έχουμε κομμουνισμό, πετύχαμεʼʼ. Αντίθετα ο ορίζοντας υπάρχει εδώ και τώρα, ενσωματωμένος σε κάθε σχέση, σε κάθε αγώνα, σε κάθε νίκη, αλλά ακόμη και στις αποτυχίες μας. Ως όραμα και καθημερινή πολιτική, ο κομμουνιστικός ορίζοντας επαγγέλλεται τον ριζοσπαστικό ανθρωπισμό, που συμφιλιώνει τον άνθρωπο με τον συνάνθρωπο και με τη φύση».
***
Διά χειρός…
…του Μαργαρίτη Σχοινά, επικεφαλής εκπροσώπου Τύπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, από το άρθρο του στην «Καθημερινή» με τίτλο «Προτεραιότητες για τη μεταμνημονιακή εποχή»:
Οι νέες τεκτονικές πλάκες για ένα ελπιδοφόρο αύριο…
«Οι μεσσιανικές συνταγές εξαντλήθηκαν. Τώρα είναι η ώρα της επόμενης μέρας. Της ψύχραιμης ανάλυσης για το πώς οι κινούμενες τεκτονικές πλάκες, αντί να οδηγήσουν σε έναν καταστρεπτικό σεισμό, θα συνθέσουν ένα δημιουργικό, ελπιδοφόρο αύριο.
Εκεί που οι χάρες και οι διευθετήσεις δεν ανταλλάσσονται με ψήφους. Όπου οι φόροι συνδέονται με δημόσιες υπηρεσίες επιπέδου, όχι με μαύρες τρύπες. Όπου γονείς και παππούδες αφήνουν ευκαιρίες σε παιδιά και εγγόνια, όχι δυσθεώρητα χρέη. Όπου η οικονομία λειτουργεί για τους απέξω αντί να διαιωνίζει προνόμια και υπογραφές για τους μέσα. Όπου το κράτος προσλαμβάνει όσους χρειάζεται, όχι όσους του επιβάλλονται. Όπου η δημόσια παιδεία στηρίζει τους αρίστους ανεξαρτήτως εισοδήματος, αντί να ισοπεδώνει τους πάντες προς τα κάτω προς όφελος όσων μπορούν να πληρώνουν τα καλά σχολεία της αριστείας. Όπου οι τράπεζες δεν δανείζουν φίλους, συγγενείς και ισχυρούς. Όπου εφορίες και πολεοδομίες δεν έρχονται σε προσωπική επαφή με τους πολίτες, αλλά λειτουργούν απρόσωπα και συστημικά. Όπου η Δικαιοσύνη χωρίζεται με σινικό τείχος από την εκτελεστική εξουσία. Όπου ο Τύπος και τα ΜΜΕ δεν μοχλεύουν οικονομικά συμφέροντα εις βάρος της ενημέρωσης, ούτε εξυπηρετούν την εκάστοτε κυβέρνηση. Όπου το πολιτικό σύστημα υπόκειται σε αυστηρή θεσμική λογοδοσία και έλεγχο. Όπου η διαφθορά και η αναξιοκρατία πατάσσονται ως κοινωνική απαξία, αντί να επιβραβεύονται ως κατόρθωμα.
Αυτά είναι τα ζητούμενα ενόψει του Αυγούστου του 2018».