Όλα τα αυγά στο καλάθι για διαλογή!

Η αποποίηση ευθυνών, ως μότο δόμησης και αποδόμησης του κυβερνητικού ή αντιπολιτευτικού αφηγήματος μπροστά στη ΔΕΘ, με διανθίσεις από τα πρόσφατα επεισόδια, καθιστά και αυτήν τη ΔΕΘ ένα οργανικό στοιχείο του παρακμιακού κύκλου που διανύουμε.

Ευθύνη σημαίνει εκπλήρωση υποχρεώσεων, καθηκόντων που απορρέουν από τη θέση, την ιδιότητα, τον ρόλο που κατέχει κανείς. Σύγχυση ή σκοπιμότητα; Όλα σε ένα και, το χειρότερο, υποβάθμιση της νοημοσύνης, μας μακαρίζουν ως «πτωχούς τω πνεύματι». Τα επικά και για επιθεώρηση από τις φωτιές: Ο ένας εγκαλεί τον άλλον για την απουσία λίγα μέτρα από την αμμουδιά, ο επί δεκαετία δήμαρχος δεν γνωρίζει τα της περιφέρειας, ενώ εκπροσωπεί τον πρώτο βαθμό, κάτι φοβερές δηλώσεις, σαν τη διαφήμιση, που μένεις άυπνος από άλλον! Όλοι μόνιμα προειδοποιούν χωρίς να δρουν, ενώ θέλουμε να πιστεύουμε ότι εκπονούμε λύσεις, παράγουμε πολιτική με ιεράρχηση αναγκών και προτεραιοτήτων. Όλα τα αυγά -κλούβια και μη- στο ίδιο καλάθι, σε σκηνικό απενεργοποιημένης δημοκρατίας, μικροκομματικών κοκορομαχιών, αδρανούς κοινωνίας σε πράξεις ή διεκδικήσεις νέων επιλογών και κατευθύνσεων. Περιστροφές χωρίς καμιά σύγχρονη ανανέωση ατζέντας, που αδυνατούν να δώσουν ψυχή, δύναμη στις κοινότητες των ανθρώπων, ενέργεια στη δημοκρατία.

Με σπουδαίο ύφος και επιδέξια δίνουν αμφότεροι την εντύπωση ότι αν ήταν αυτοί όλα θα ήταν λυμένα. Στην καθισιά τους «τρώνε ολόκληρο βόδι», σιγά μη δεν τα καταφέρουν με την κρίση ή τις φωτιές ή την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας.

Και στο τέλος αίτιος είναι -εκτός από τον άνεμο, που άλλοτε είναι στρατηγός και άλλοτε στρατιώτης- ο κακός συντονισμός, δηλαδή η διαχείριση και όχι η έλλειψη στρατηγικής για βαθιές τομές, σύγχρονες ιδέες και ρεαλιστικές λύσεις και σύγκρουση επί αυτών.

Οι εδώ και μισό αιώνα επιλογές -αφού πήγαμε στον εμφύλιο- για την αστική δόμηση και την εμπορευματοποίηση στις χρήσεις γης, με τη συνακόλουθη νοοτροπία σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας, δεν έχουν καμιά συμμετοχή στις φωτιές; Άραγε, αν το περιβάλλον ήταν μια μεγάλη τράπεζα, θα είχαμε τέτοια αντιμετώπιση ή ευκολία σε αλληλοκατηγορίες ή σιωπή και μεθοδικά δεν θα διατίθεντο δισ. για τη διάσωσή της; Η ουσία είναι ότι πα­ντού απαιτείται συνεχής, σταθερή, συστηματική φροντίδα.

Επικαιροποίηση, αποτελεσματικές πλατφόρμες διοίκησης, επιχειρησιακών σχεδίων, ανανέωση μεθοδολογιών και εργαλείων και κυρίως να τελειώσει η προχειρότητα, οι τακτικισμοί, ο πολιτικαντισμός. Αν δεν σταματήσουμε σε όλα τα επίπεδα και δημόσια πεδία με τη μη ανάληψη ευθύνης και τη μετάθεση αυτής, μονίμως, είναι σαν πετάμε πέτρες για να ξεχωρίσουμε τα γερά αυγά, με αποτέλεσμα να τα σπάμε όλα.

Στα χωριά μας όμως μάθαμε ότι με ένα ελαφρύ κούνημα ακούμε τον θόρυβο που κάνουν, δηλαδή είναι πιο απλή η υπόθεση, η διαλογή, η οποία αποτελεί δουλειά του πολίτη. Με καλάθι ανευθυνοϋπεύθυνων και γυρολόγων ψήφων δεν μπορούμε να μιλάμε για υγιή, κατάλληλη συγκομιδή μέλλοντος.

Και επειδή μετά τη ΔΕΘ έχουμε αξιολόγηση και νέα μέτρα, προτάσεις συνταγματικής αναθεώρησης, πλημμύρες κ.λπ., ίσως και εκλογές, και άρα επαναλαμβανόμενες σκηνές, μήπως ήρθε η στιγμή οι πολίτες να αρχίσουν τη διαλογή για να αδειάσει το καλάθι από τα κλούβια αυγά;

* Μάστερ στις Δημόσιες Πολιτικές, Συντονιστής του Ομίλου Πολιτικού και Κοινωνικού Προβληματισμού «Ακτίδα», πρ. Πρόεδρος ΑΔΕΔΥ