Το ψέμα και η εξαπάτηση είναι πιο επωφελή…
Η λέξη «λαϊκισμός» εφευρέθηκε μόνο και μόνο για να μη χαρακτηριστεί ο «λαϊκίζων» απατεώνας και ψεύτης, και είναι ποινικά κολάσιμος. Δεν είναι ψέμα και απάτη το «λεφτά υπάρχουν» προ των εκλογών και αμέσως μετά ο ισχυρισμός ότι πρέπει να μπούμε υπό εποπτεία, ενώ ήταν γνωστές οι συνέπειες της «συνεργασίας» με το ΔΝΤ; Δεν ήταν ψέμα και απάτη οι εξαγγελίες των «Ζαππείων» και η πλήρης ανατροπή τους μόλις κάθισαν στις καρέκλες; Δεν ήταν ψέμα και απάτη οι διακηρύξεις της ΔΕΘ του ʼ14 και η στροφή 180 μοιρών αμέσως μετά;
Βέβαια, μπορούμε να τις ονοματίσουμε «λανθασμένες πολιτικές εκτιμήσεις», και αυτό μοιάζει να μην είναι ποινικά κολάσιμο. Δεν είναι, όμως, έτσι γιατί στις «λανθασμένες» αυτές «πολιτικές εκτιμήσεις» υπήρχαν άμεσες δημόσιες επισημάνσεις-διορθώσεις, με στοιχειοθετημένες αναφορές, από άτομα που έχουν τις κατάλληλες γνώσεις, τις οποίες σκοπίμως αγνόησαν, υιοθετώντας τις απόψεις των κομματικών ειδημόνων αφισοκολλητών. Διότι το ψέμα και η εξαπάτηση (βλ. λαϊκισμός) ήταν πιο επωφελή.
Είδε κανείς κανέναν ψεύτη και απατεώνα τέτοιας έκτασης να τιμωρείται; Απλώς ονοματίζεται λαϊκιστής και αυτόματα αθωώνεται. Και συνεχίζει την ψευτιά και την εξαπάτηση (εκμετάλλευση των ελπίδων εκατομμυρίων απελπισμένων) ανενόχλητα και ατιμώρητα.
Χωρίς να θέλω να είμαι τιμητής ή τιμωρός κανενός, θεωρώ, στη φτηνή γλώσσα, επιεικώς «πρόστυχο» να γράφει κανείς (συνάδελφος μάλιστα) ότι το ʼ15 είναι υπεύθυνο για όλα τα δεινά μας σήμερα και να επιχειρηματολογεί πάνω σε αυτό ή ότι το ʼ12 ήταν το κρίσιμο έτος για ό,τι μας συνέβη και να ξεχνούν το ʼ10 την επίσημη, διακηρυγμένη αρχή όλων των δεινών μας με ψευδείς, στημένες, ενσυνείδητα δόλιες δικαιολογίες.
Συνάδελφος, επίσης, προτρέπει και επιχειρηματολογεί για το αν θα πρέπει να συσταθεί Εξεταστική Επιτροπή ή θα πρέπει να «αγαπηθούμε», ξεχνώντας τι έγινε, γιατί έτσι «δεν τελειώνει μιας μορφής εμφύλιος διαχωρισμός».
Θα μπορούσε να συμφωνήσει με αυτά κανείς εάν έβλεπε ότι υπάρχει διάθεση από την οποιαδήποτε κυβέρνηση να διορθώσει κάτι από αύριο κιόλας. Αυτό, όμως, δεν μπορεί να γίνει από πολιτικές μαριονέτες, οι οποίες με κάθε τρόπο προσπαθούν να γαντζωθούν σε καρέκλες εδώ και χρόνια και γλείφουν εκεί που μέχρι χθες έφτυναν.
Αλλά και να γίνει η Εξεταστική που προτείνεται νομίζει κανείς ότι θα βγει τίποτε; Θα μαθευτεί κάτι από το βρωμερό παρασκήνιο και τις κάτω από το τραπέζι συναλλαγές; Όχι βέβαια. Απλώς θα κλείσουν κάποια στόματα και αυτό θα επιτρέψει να επιχειρηματολογούν άλλα. Όφελος έχουν μόνον τα μέλη των Επιτροπών με τις έξτρα αποζημιώσεις, ως να μην είναι υποχρέωσή τους. Τέτοιες Επιτροπές να λείπουν.
Λένε ότι υπάρχει και η Δικαιοσύνη. Έχει γίνει φανερό ότι σε κάποιο βαθμό και αυτή είναι ελεγχόμενη. Όχι πλήρως. Επιχειρείται χρόνια τώρα, γιατί ξέρουν ότι αυτή η σημερινή υποτιθέμενη Δημοκρατία που έχουμε μόνο με ελεγχόμενη Δικαιοσύνη επιβιώνει.
Η «μεταρρύθμιση» είναι άλλη μία λέξη διαστροφής. Είναι, άραγε, μεταρρύθμιση οι διορισμοί στενών συγγενών σε υψηλόβαθμες (και συνήθως υψηλά αμειβόμενες) θέσεις και όχι η αλλαγή της ευθύνης υπουργών, που παραγράφεται σε ελάχιστο χρόνο (ακόμη και με εσπευσμένο κλείσιμο της Βουλής, να μην ξεχνάμε), ενώ οι απλοί πολίτες ελέγχονται για περισσότερα, πολλές φορές, από 15 χρόνια για πολύ μικρότερης έκτασης αδικήματα;
Όταν η φτώχεια μπαίνει από την πόρτα, η αγάπη φεύγει από το παράθυρο, έλεγαν παλιά. Για να ξαναγυρίσει η αγάπη και η ομόνοια, θα χρειαστεί πολύς πόνος. Πάρα πολύς. Ίσως και αίμα.