Η άλλη άποψη…
Σε περιπέτειες οδηγεί την Αμερική ο Τραμπ
«Η προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ προφανώς δεν πάει καλά. Ξόδεψε τον παραδοσιακό του ʽʽμήνα του μέλιτοςʼʼ χωρίς να περάσει ούτε ένα μεγάλο νομοσχέδιο. Έχει διχάσει βαθύτατα την Αμερική, ξυπνώντας ρήγματα και ένστικτα που μπορεί να γίνουν πολύ επικίνδυνα. Στην εξωτερική πολιτική δοκιμάζει τις διαπραγματευτικές τακτικές που του είχαν βγει στον κόσμο του real estate της Νέας Υόρκης. Δεν είναι όμως το ίδιο να απειλείς κάποιον σε μια επιχειρηματική διαπραγμάτευση με το να εκστομίζεις βαριές αλλά αστήρικτες απειλές εναντίον της Βορείου Κορέας. Στη μία περίπτωση, αν αποτύχεις θα χάσεις κάποια λεφτά, στην άλλη ρισκάρεις έναν πόλεμο με εκατομμύρια νεκρούς την πρώτη του ώρα. Ακόμη και με τη Ρωσία τα πράγματα έχουν εξελιχθεί άσχημα. Οι ΗΠΑ κινδυνεύουν να εμπλακούν σε μια αντιπαράθεση με τη Μόσχα, η οποία θα κλιμακώνεται ανεξέλεγκτα. Κανέναν δεν συμφέρει αυτό».
«Πολλοί επιτελείς του Τραμπ θεωρούν το Ιράν τον μεγάλο εχθρό. Δύσκολος και επικίνδυνος αντίπαλος, που μπορεί να εμπλέξει τις ΗΠΑ σε μία ακόμη χειρότερη περιπέτεια από αυτήν του Ιράκ. Η Β. Κορέα δεν προσφέρεται για στρατιωτικές λύσεις. Η Κίνα αποτελεί την πραγματική στρατηγική απειλή έναντι των ΗΠΑ, όπως γλαφυρά εξηγεί ο Γκραμ Άλισον στο βιβλίο του με τίτλο ʽʽΗ παγίδα του Θουκυδίδηʼʼ. Σε αυτή την περίπτωση, όμως, θα πρόκειται για έναν πραγματικά παγκόσμιο πόλεμο.
Οι επόμενοι μήνες θα είναι κρίσιμοι. Οι Μεγάλες Δυνάμεις περνούν από περιόδους παρακμής που δεν είναι απαραίτητο να οδηγήσουν στην πτώση τους με την κλασική ιστορική έννοια που εξηγούμε για ξεχασμένες αυτοκρατορίες. Θα φανεί σύντομα εάν οι ΗΠΑ διαθέτουν τη σοφία και τα αντισώματα για να διορθώσουν πορεία ή εάν θα μπουν πιο βαθιά σε μια μαύρη τρύπα, που θα τις οδηγήσει, και τον υπόλοιπο κόσμο μαζί, σε μεγάλες περιπέτειες».
***
Διά χειρός…
…του Γιώργη Γιατρομανωλάκη, ομότιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από το άρθρο του στο «Βήμα» με τίτλο «Η Κοίμηση της Θεοτόκου ως πολιτική αλληγορία»:
Ο λαός πρέπει να διαφυλάσσει τα ιερά του και τα όσιά του
«Ας μου επιτραπεί να επισημάνω ότι σήμερα ζούμε μέσα σε μια καθεύδουσα και απειλούμενη δημοκρατία. Αυτήν λοιπόν την ʽʽΚοιμωμένηʼʼ, αυτή την κινδυνεύουσα, αλλά πάντοτε ζώσα ελληνική Δημοκρατία, οφείλουμε να υπερασπιζόμαστε όλοι μας. Ειδικά αυτόν τον καιρό. Έως ότου, αύριο, μεθαύριο, αυτή η υπνώττουσα και απειλούμενη δημοκρατία βρει πάλι τη δύναμη να εγερθεί και ως υπέρμαχος πλέον και Στρατηγός μας. Και των ʽʽπιστώνʼʼ και των ʽʽμη πιστώνʼʼ.
Ποιος είναι ο τιμωρός άγγελος στην παρούσα ιστορική στιγμή; Ποιος οφείλει να έχει πάντοτε έτοιμη τη ρομφαία του για να κόψει τα χέρια των ασεβών; Ποιος ο προστάτης της Δημοκρατίας, της ελευθερίας μας, της ελευθεροτυπίας, της χρηστής διοίκησης, της οικονομίας μας, της Παιδείας μας; Προφανώς ο ίδιος ο Λαός. Αυτός και μόνο αυτός. Εμείς. Εμείς όλοι πρέπει να αγρυπνούμε συνεχώς, καθώς σήμερα πολλοί, με τρόπο δόλιο και ανίερο, προσπαθούν να μιάνουν και να ʽʽλερώσουνʼʼ μια αδύναμη Δημοκρατία. Μέσα στη μεγάλη ήρεμη εικόνα της Κοιμήσεως, ο σπαθοφόρος Λαός πρέπει να μένει άγρυπνος. Να διαφυλάσσει τα ιερά του και τα όσιά του. Μέσα σε επικίνδυνους, υβριστικούς καιρούς. Τώρα, τον Αύγουστο του 2017».
***
Διά χειρός…
…του σκηνοθέτη Θεόδωρου Τερζόπουλου, από τη συνέντευξή του στο «Βήμα» στη Μυρτώ Λοβέρδου:
Το Αριστερά ή Δεξιά δεν ισχύει!
«Εγώ δεν περίμενα τίποτα από την Αριστερά. Προέρχομαι από την Αριστερά και είμαι θύμα της. Κατάλαβα πολύ νωρίς πολλά πράγματα και έτσι σώθηκα… Δεν έμεινα στις δοξασίες. Δεν είχα ελπίδες, προσδοκίες ότι η Αριστερά θα αλλάξει τον κόσμο. Ούτε τότε ούτε τώρα. Πιστεύω πολύ στον ανθρωπισμό. Δουλεύω για τον άνθρωπο. Το Αριστερά ή το Δεξιά δεν ισχύει. Το ζήτημα είναι πώς θα σώσουμε τον πλανήτη και τον άνθρωπο. Για μένα το κατεπείγον στην εποχή μας είναι η καταστροφή του πλανήτη. Δυστυχώς οι εξουσίες δεν ασχολούνται με αυτό. Υπάρχει μια απίστευτα φθίνουσα πορεία για μιαν αναπότρεπτη καταστροφή, που δεν ξέρω αν θα ζω…».
Πολιτικοί δεινόσαυροι
«Κάποια στιγμή έρχεται η έκρηξη του προβλήματος που έχει συσσωρευθεί. Όπως ακριβώς έγιναν στον πλανήτη μας οι μεγάλες καταστροφές χιλιάδες χρόνια πριν. Τότε κατοικούνταν από τους δεινόσαυρους που δεν καταλάβαιναν και τώρα κατοικείται ο πλανήτης από τους πολιτικούς δεινόσαυρους, που δεν θέλουν να καταλάβουν, και από τους τυραννόσαυρους…».