Ο Αλέξης στη χώρα των θαυμάτων!
Ένας ακόμη Αύγουστος, γεμάτος φωτιές από την αδιαφορία των πολιτών μας, τους κατʼ εμέ -λίγους- εμπρηστές, που εκμεταλλεύονται για μελλοντικά κέρδη νομοθετικά κενά, τη χρόνια ραστώνη των διακοπών, την έλλειψη οργάνωσης και προνοητικότητας, την εγκατάλειψη ακόμη και της Πυροσβεστικής (ανθρώπους – μηχανοκίνητα) λόγω των Μνημονίων, την ανεπάρκεια συντονισμού (χρόνια παθογένεια) αλλά και τον αέρα, που ως φυσικό φαινόμενο -και στα λοιπά μέρη του πλανήτη- δημιουργεί δύσκολες συνθήκες στην αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων, που, δυστυχώς, μας κάνει αυτόπτες μάρτυρες τεράστιας φυσικής καταστροφής. Βέβαια, η μεγαλύτερη καταστροφή είναι η πνευματική, όταν ακούς πολιτικούς προϊσταμένους να μιλούν για οργανωμένο σχέδιο εμπρηστών, αντί να σκύψουν το κεφάλι και να δουλέψουν επιμελώς για την κατάσβεση της φωτιάς. Αλέξη μου, αυτά να βλέπεις ως φαινόμενα παρακμής, όπως και τους κολλητούς σου, που διορίζουν τους συγγενείς τους σε οργανισμούς, έστω και εάν ακόμη δεχτούμε την ύπαρξη ικανότητας, αφού ό,τι είναι νόμιμο δεν είναι και ηθικό. Εκτός των άλλων, θα σου πρότεινα να περιορίσεις τους συμβούλους σου, τον κ. Αλέκο, τον κ. Νίκο, τον κ. Γιάννη και λοιπούς, και να διοικήσεις εσύ, έχοντας κοντά σου πραγματικά άξιους και ηθικούς ανθρώπους και όχι τυχοδιώκτες της εξουσίας. Ο αείμνηστος Ανδρέας, τον οποίο και εσύ θεωρείς μεγάλο ηγέτη και προσπαθείς να τον μιμηθείς -μόνο λεκτικά, γιατί στα λοιπά σας χωρίζει άβυσσος-, επέλεγε συνεργάτες σαν τον Τσοβόλα, με όρεξη για εργασία και πρωτίστως εντιμότητα.
Εάν πραγματικά θέλεις να καλυτερεύσεις λίγο τις συνθήκες της χώρας, ψάξε να βρεις και εσύ νέους «Τσοβόλες», αλλά σε ουσία και όχι μόνο ηλικιακά, γιατί έχεις κάποιους που τους εξυμνείς, ενώ μας γύρισαν στον εργασιακό Μεσαίωνα και συνέτειναν στην αποψίλωση του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας. Σε πληροφορώ, εάν δεν το γνωρίζεις, ότι οι πολίτες βρίσκονται λίγο πριν την κατάρρευση, όπως και η ελληνική οικονομία. Οι κατασχέσεις, οι φόροι, οι εισφορές, ο ΕΝΦΙΑ, τα υψηλά τιμολόγια των ΔΕΚΟ και ένας σκασμός άλλων απαιτούμενων – προαπαιτούμενων έχουν τσακίσει τον λαό μας.
Μας είπες ότι θα σκίσεις τα Μνημόνια και αντί αυτού μας έβαλες τη θηλιά ακόμη πιο βαθιά, και από νταούλια που θα χόρευαν οι αγορές βγήκαν τα κανόνια που βαράνε κάθε μέρα οι επιχειρήσεις. Από την άλλη, μιλάς συνεχώς για ανάπτυξη, αύξηση της παραγωγικότητας, επενδύσεις και μείωση της ανεργίας. Αλήθεια, Αλέξη μου, πού τα βλέπεις όλα αυτά; Στα προγράμματα του ΟΑΕΔ ή στη μερική απασχόληση, που έγινε θεσμός; Ακόμη και ο τουρισμός μάθαμε ότι έφτασε στα 28 εκατομμύρια αλλοδαπών ανθρώπων, αλλά τα συγκρίσιμα στοιχεία με τα περσινά έσοδα δεν ξεπερνούν ποσοστιαία το 0,9%; Δηλαδή υπάρχει φοροδιαφυγή, είναι φτωχοτουρίστες που διαμένουν εσώκλειστοι στα ξενοδοχεία ή η τιμολόγηση της δαπάνης γίνεται -εν πολλοίς- στο εξωτερικό; Τι κάνεις για να αλλάξεις την κατάσταση;
Αλέξη μας καλέ, ο λαός δεν σε ψήφισε για να διαχειριστείς τα Μνημόνια, ούτως ή άλλως θα το έκαναν και οι άλλοι, αλλά για να μας βγάλεις από αυτά, όπως υποσχέθηκες, και να ακολουθήσεις μια άλλη πολιτική, κόντρα στο κατεστημένο του νεοφιλελευθερισμού και των κοτζαμπάσηδων -μεικτής οικονομίας και κοινωνικού κράτους-, το οποίο ακολούθησαν και οι τελευταίοι μεγάλοι ηγέτες, ο Ανδρέας και ο γέρος ο Καραμανλής. Αυτής που οδήγησε τον κόσμο σε συνθήκες ευμάρειας και εξόδου στο ξέφωτο, έστω και εάν κάποιοι -εκ των υστέρων- τους κατηγόρησαν για παθογένειες.
Αλέξη, σταμάτα επιτέλους τις επικοινωνιακές κορώνες και ασχολήσου -εάν μπορείς- με τη διοίκηση και την επίλυση των προβλημάτων του λαού, γιατί αυτά έχουν πραγματική αξία και μόνο τούτα θα γράψουν Ιστορία. Οι αμέτρητες λάθος κινήσεις σου οδηγούν τον Κυριάκο στην εξουσία, που θα έρθει ως… ρωμαίος αυτοκράτορας, αφού οι πολιτικές του (απολύσεις κ.λπ.) ήταν αυτές που οδήγησαν τη συντηρητική παράταξη στη συντριβή και δυστυχώς θα δικαιωθεί, εάν τελικώς ο λαός αναγκαστεί να του απονείμει το πρωθυπουργικό αξίωμα. Σημειωτέον δε -από πληροφορίες- ότι στο εσωτερικό του κόμματος γίνεται της κακομοίρας και, με πρόχειρους υπολογισμούς, εάν στη θέση του ήταν ο Βαγγέλας ή ο Άδωνης θα ήταν επιπλέον έξι μονάδες η διαφορά που σας χωρίζει. Και με τον Καραμανλή πιθανόν να ξεπερνούσε ακόμη και τη «δεκαπεντάρα».
Ανένδοτος