Καθεστωτισμός και διαπλοκή ζητούν και τα ρέστα
Δύο είναι τα κυρίαρχα στοιχεία μέσω των οποίων εκφράζεται η αντιπολιτευτική τακτική, κατʼ εξοχήν της ΝΔ, αλλά σε μεγάλο βαθμό και του ΠΑΣΟΚ.
• Το πρώτο αφορά την, επί καθημερινής βάσεως, καταγγελία της κυβέρνησης για κάθε μέτρο ή εξαγγελία της. Κι όταν τα πραγματικά γεγονότα κρίνονται ανεπαρκή προς εκμετάλλευση, κατασκευάζονται ψεύτικες ειδήσεις ή διαστρέφεται εμφανώς η ίδια η πραγματικότητα.
Πρόκειται, κατʼ ουσίαν, για μια απολιτική πρακτική, η οποία αβίαστα μετατρέπεται σε ακροδεξιά ρητορεία, όπως στην περίπτωση όπου η κυβέρνηση κατηγορείται για απόπειρα χειραγώγησης της δικαιοσύνης και για πρόθεση επιβολής ενός αυταρχικού – αντιδημοκρατικού καθεστώτος. Μια κατηγορία που προέρχεται τόσο από τη ΝΔ όσο και από το ΠΑΣΟΚ.
«Κοίτα ποιος μιλάει»
Πρόκειται ασφαλώς για μια κραυγαλέα και προκλητική αντιστροφή της πραγματικότητας. Γιατί, αντίθετα με τις επικρίσεις, η σημερινή κυβέρνηση χαρακτηρίζεται από ανοχή και χαλαρότητα αντιδράσεων απέναντι στις ακραίες και ανοίκειες πολλές φορές επιθέσεις που δέχεται όχι μόνο από την αντιπολίτευση αλλά και από το σύστημα της διαπλοκής και το πολυπλόκαμο δίκτυο επιρροής τους.
Αποτελεί πραγματική πρόκληση στη νοημοσύνη και στο ήθος ενός ολόκληρου λαού ένα καθεστωτικό σύστημα συμφερόντων, που «ώλεσε και δήωσε», που ευτέλισε τους δημοκρατικούς θεσμούς και κατέστρεψε τη χώρα, να εμφανίζεται ως προασπιστής της δημοκρατίας. Η αλήθεια είναι ότι καθεστωτισμός και διαπλοκή θεωρούν ανωμαλία τα αποτελέσματα των εκλογών του Ιανουαρίου του 2015 και του Σεπτεμβρίου του 2015. Το καθεστώς της διαπλοκής και των κομματικών της εκπροσώπων θεωρεί εξίσου παράνομο και αντιδημοκρατικό το γεγονός ότι βρίσκεται εκτός κυβερνητικής εξουσίας. Αντίθετα, το γεγονός ότι το ίδιο αυτό καθεστώς δρα μέσω των παραμηχανισμών και του παρακράτους που διαθέτει, επιδιώκοντας να ανατρέψει την κυβέρνηση, θεωρείται από το ίδιο επαναστατική πράξη προκειμένου να αποκατασταθεί η δημοκρατική νομιμότητα…
• Το δεύτερο στοιχείο, που διαμορφώνεται σʼ ένα επόμενο επίπεδο αλλά είναι εξίσου ή και περισσότερο σημαντικό, αφορά μια κραυγαλέα, μια θεμελιώδη αντίφαση που αναδεικνύεται από την αντιπολιτευτική πρακτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Ο ευτελής λαϊκισμός
Σʼ ένα πρώτο επίπεδο, τα κόμματα αυτά υιοθετούν, πολλαπλασιάζουν και μεγεθύνουν κάθε αίτημα και κάθε διαμαρτυρία κοινωνικών ομάδων ή επαγγελματιών που διατυπώνεται απέναντι στην κυβέρνηση. Όμως τα αιτήματα και οι αντιδράσεις υιοθετούνται αυτόματα, χωρίς επεξεργασία, χωρίς προτάσεις που θα όφειλαν να εντάσσονται σε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα.
Θα μπορούσε να διατυπωθεί η άποψη ότι πρόκειται για έναν αγοραίο και ευτελή λαϊκισμό, ο οποίος εντάσσεται κατά παράδοση στο συνηθισμένο μοτίβο του κομματικού ανταγωνισμού.
Όμως στην περίπτωση της σημερινής αντιπολίτευσης δεν πρόκειται για το παραδοσιακό αυτό φαινόμενο.
Κι αυτό γιατί ο πυρήνας του προγραμματικού-πολιτικού λόγου της ΝΔ παραμένει αμιγώς νεοφιλελεύθερος και, κατά συνέπεια, τα ίδια αυτά αιτήματα που υιοθετεί προσχηματικά σήμερα η ΝΔ θα κονιορτοποιηθούν την επαύριο, στην περίπτωση που θα αναλάβει την κυβερνητική εξουσία, αφού θα προσαρμοσθούν απολύτως στις νόρμες του νεοφιλελεύθερου «Προκρούστη»…
Αντιπολίτευση στην κοινωνία
Ποια είναι η βαθύτερη συνέπεια της κατάστασης αυτής; Είναι το γεγονός ότι η ΝΔ όπως και το ΠΑΣΟΚ δεν μπορούν να συνδεθούν με την κοινωνία, με την (υποτιθέμενη) εκλογική-κοινωνική τους βάση ούτε μέσω της λαϊκιστικής ρητορείας ούτε μέσω κάποιου στοιχειώδους προγραμματικού λόγου.
Δεν υπάρχουν ούτε καν στοιχειώδεις προτάσεις για την έξοδο από την κρίση και την αντιμετώπιση των προβλημάτων. Ο κενός πολιτικός-προγραμματικός λόγος και ο ψευδεπίγραφος, ακόμα και στην παλαιοκομματική του βάση, λαϊκισμός εκφράζουν -ομού και σε σύζευξη- τη σύνολη αντιπολιτευτική δράση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Γιʼ αυτό και η ΝΔ απαγόρευσε στα στελέχη της να συμμετάσχουν με προτάσεις και θέσεις στα αναπτυξιακά, περιφερειακά συνέδρια… Δεν την ενδιαφέρουν ούτε η ζωή και η προοπτική των πολιτών ούτε η πορεία της χώρας. Κάθε γεγονός, κάθε εξέλιξη πρέπει να αξιοποιείται και να θεματοποιείται στο οπλοστάσιο της ακραίας πόλωσης, του διχασμού, της συλλήβδην καταγγελίας της κυβέρνησης. Η μόνη αντιπολίτευση που ασκούν στην πράξη, τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ, ως ηγετικές ομάδες, είναι αυτή που στρέφεται κατά της ελληνικής κοινωνίας. Η όποια κοινωνική αντίδραση ή απογοήτευση εργαλειοποιείται, χρησιμοποιείται ως μέσον προκειμένου να ανατραπεί η κυβέρνηση και να επέλθει η ιστορική καθεστωτική αλλαγή που θα ξαναφέρει την Ιστορία «στον σωστό της δρόμο». Αυτή η απόσταση, η ασύμμετρη σχέση της ΝΔ με την κοινωνία, με την ίδια τη λαϊκή-κοινωνική της βάση οδηγεί αναπότρεπτα σε έντονους προβληματισμούς στο εσωτερικό της ΝΔ, της πάλαι ποτέ συντηρητικής-φιλελεύθερης παράταξης.
ΝΔ: Αυτοϋπονόμευση της προοπτικής της
Το ερώτημα στη σημερινή ηγεσία της ΝΔ είναι καίριο: Σε ποιους κοινωνικοπολιτικούς συσχετισμούς, σε ποιο πρόγραμμα, σε ποιες συμμαχίες θα στηριχθεί μια ενδεχόμενη στο μέλλον κυβέρνηση της ΝΔ;
Το πρόγραμμα που υιοθετεί στην πράξη η ηγεσία της ΝΔ είναι μια ακραία, νεοφιλελεύθερη εκδοχή, που συμπυκνώνει τις πλέον εξτρεμιστικές απόψεις του ΔΝΤ και του σκληρού πυρήνα των δανειστών. Μια ενδεχόμενη εφαρμογή του θα οδηγούσε σε ακραία σύγκρουση με τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία.
Σε επίπεδο κυβερνητικών συμμαχιών, μια νέα σύμπραξη με το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ θα δημιουργούσε περισσότερα προβλήματα από όσα θα επέλυε και θα συνιστούσε στην πράξη μια θλιβερή επανάληψη, μια πολιτική φάρσα της συγκυβέρνησης της περιόδου 2012-2014.
Όσο, δε, αφορά τον σκληρό πυρήνα της κυβερνητικής εξουσίας, είναι προφανές ότι η παλινόρθωση της διαπλοκής και των στυγνών συμφερόντων, που σήμερα απειλούνται σε επικίνδυνο βαθμό, θα οδηγούσε στην πλήρη υποταγή και χειραγώγηση μιας (ενδεχόμενης) κυβέρνησης της ΝΔ.
Μέσα σʼ ένα τέτοιο ιστορικό-κοινωνικό πλαίσιο, μια κυβέρνηση της ΝΔ θα παρέμενε κοινωνικά μετέωρη και συγκρουσιακή και θα εσύρετο και θα εχειραγωγείτο από τις δυνάμεις της διαπλοκής. Καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να σταθεί μέσα στις συνθήκες αυτές.
Στην ουσία, τόσο ο ιστορικού -και μη αντιστρεπτού- χαρακτήρα μετασχηματισμός της ΝΔ σε νεοφιλελεύθερο, ακροδεξιό μόρφωμα όσο και η πολιτική τακτική που έχουν ακολουθήσει όλη αυτήν την περίοδο ο Κυρ. Μητσοτάκης και η ηγετική ομάδα της ΝΔ έχουν υπονομεύσει και ακυρώσει σε μεγάλο βαθμό την ίδια την υπόσταση και προοπτική της ΝΔ.
Γιατί στην πράξη έχουν προοικοδομήσει τους μηχανισμούς και τους συσχετισμούς που θα την οδηγήσουν στην ταχεία πτώση της, στην περίπτωση που μπορέσει να αναλάβει την κυβερνητική εξουσία. Σʼ αυτήν την περίπτωση, δεν πρόκειται για το ενδεχόμενο μιας κυβερνητικής παρένθεσης (ανάλογης με την οιονεί επαγγελλόμενη «αριστερή παρένθεση»), που θα προκύψει από τους συσχετισμούς της τότε συγκυρίας, αλλά από μια προετοιμασμένη, αδιέξοδη πορεία, που διαμορφώθηκε από τις μέχρι σήμερα επιλογές και θα καθορίσει τις μελλοντικές εξελίξεις στη ΝΔ.
Είναι φανερό ότι τέτοιου είδους προσεγγίσεις και σκέψεις δεν υιοθετούνται μόνο από ένα τμήμα των στελεχών και οπαδών της ΝΔ, για τους οποίους ο Κυρ. Μητσοτάκης και η ακροδεξιά πτέρυγα εξελίσσονται σε βαρίδια της παράταξης, αλλά διαμορφώνονται ως γενικότερη αίσθηση και στάση ενός ευρύτερου κοινωνικού, πλειοψηφικού ρεύματος.
Κυβέρνηση δεν γίνεσαι από τις δημοσκοπήσεις, ούτε από την προκλητική στήριξη των συστημικών ΜΜΕ και της διαπλοκής, που καθορίζουν πολλές φορές την πολιτική ατζέντα και την επιχειρηματολογία της ΝΔ κατά της κυβέρνησης. Η τακτική αυτή άλλωστε έχει από καιρό εξαντλήσει την πολιτική της εμβέλεια και δρα στις περισσότερες περιπτώσεις εις βάρος των εμπνευστών της.
Χέρι χέρι με τη διαπλοκή και τους βαρόνους των ΜΜΕ
Η ηγεσία και η ηγετική ομάδα της ΝΔ έχουν χάσει οριστικά τη δυνατότητα γεφύρωσης του χάσματος με την κοινωνία. Το μόνο τους έρεισμα παραμένει το σύστημα της διαπλοκής – σε έναν μεγάλο βαθμό η πορεία τους αλληλοσυνδέεται, με μοιραίο μάλιστα τρόπο. Γιατί εάν η κυβέρνηση μπορέσει να αποδυναμώσει και να καταφέρει σοβαρά πλήγματα κατά της διαπλοκής, τότε ταυτόχρονα θα έχει αφαιρέσει έναν βασικό σύμμαχο, ένα σοβαρό και κρίσιμο πολιτικό έρεισμα από την ακροδεξιά, νεοφιλελεύθερη ΝΔ και τον ομοούσιο συνεργάτη και συμπαραστάτη της, το ΠΑΣΟΚ.
Γιʼ αυτό και σήμερα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ συμπορεύονται χέρι-χέρι με τους βαρόνους των media, τους παραδοσιακούς και νεόκοπους, που επιδιώκουν να διαιωνίσουν την ανομία τους, να ακυρώσουν και να καταργήσουν κάθε νόμο που επιδιώκει να καθιερώσει και να επιβάλει τη συνταγματική τάξη σʼ ολόκληρο το πλέγμα της επικοινωνίας και των ΜΜΕ.
Απειλούν μάλιστα οι βαρόνοι των ΜΜΕ και οι κομματικοί τους εκπρόσωποι με μαζικού χαρακτήρα προσφυγές στα ανώτατα δικαστήρια, εκτιμώντας ότι υπάρχουν ευήκοα ώτα, ικανά να ευαισθητοποιηθούν, όπως συνέβη πέρυσι… Είμαστε όμως βέβαιοι ότι η ίδια η δικαιοσύνη θα προστατεύσει την ανεξαρτησία, την αξιοπιστία και το δημόσιο συμφέρον, απαντώντας κατάλληλα σʼ αυτήν τη νέα πρόκληση.
Με τις καθημερινές επιθέσεις και ύβρεις, με τις ευτελείς προβοκάτσιες και την ανοικτή υπονόμευση κατά της κυβέρνησης, η ΝΔ και η ηγετική της ομάδα έχουν οριοθετήσει τόσο την περιορισμένη πολιτική τους παρουσία όσο και το ίδιο τους το μέλλον.
Η εκκίνηση της παραγωγικής-αναπτυξιακής πορείας, η ενίσχυση του κοινωνικού κράτους και η βελτίωση της ζωής των πολιτών, η πλήρης αποδυνάμωση της διαπλοκής, μαζί με την πορεία της οικονομίας, που μπορεί να οδηγήσει στη διεύρυνση της αυτονομίας της χώρας, αποτελούν τα μείζονα, τα κρίσιμα στην εξέλιξή τους πολιτικά εφόδια της κυβέρνησης απέναντι στη λυσσαλέα και ανέντιμη -σε πολλές της μορφές- επίθεση που δέχεται σήμερα.
Και αυτήν την πορεία θα πρέπει απαρέγκλιτα να ακολουθήσει.