Πορεία στα τυφλά…
Την ίδια στιγμή οι δημοσκοπήσεις δείχνουν την απήχησή της στην κοινωνία καθηλωμένη πέριξ του 30% (μακριά από την πολυπόθητη αυτοδυναμία) και επτά στους δέκα πολίτες να μην εμπιστεύονται τον Κυρ. Μητσοτάκη για τη θέση του πρωθυπουργού. Ενώ ο χρόνος των εκλογών απομακρύνεται σταθερά και χάνεται στα… βάθη του 2019.
Η αμηχανία που ούτως ή άλλως υπήρχε στα ανώτατα κλιμάκια της παράταξης έγινε ακόμη πιο διάχυτη, ιδίως από την Τρίτη, οπότε και είχαμε την έξοδο στις αγορές, για πρώτη φορά μετά το 2014 και περισσότερο έντονος ο προβληματισμός. Αποτυπώθηκαν δε με ανάγλυφο τρόπο στις αντιδράσεις για την έξοδο στις αγορές. Μεμψιμοιρία, ναι μεν, αλλά και νωθρά επιχειρήματα, του στυλ «αν δεν είχε ανατραπεί η κυβέρνηση Σαμαρά το επιτόκιο των ομολόγων θα ήταν κατά πολύ χαμηλότερο».
Μετά τις τελευταίες εξελίξεις η οικονομία παύει να είναι προνομιακό πεδίο δράσης για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αντίθετα, μπορεί στην πορεία να αποτελέσει τον πολιορκητικό κριό της κυβέρνησης για την αλλαγή του κλίματος. Ιδίως, δε, αν το επόμενο καλοκαίρι η χώρα βγει χωρίς απρόοπτα (νέο πρόγραμμα) από το τούνελ των Μνημονίων. Υπό το πρίσμα αυτό, ο Κυρ. Μητσοτάκης και οι άνθρωποι που συγκροτούν το στενό επιτελείο του είναι υποχρεωμένοι να αναζητήσουν ένα νέο αφήγημα που θα αποτελέσει τον βασικό πυλώνα της στρατηγικής που θα ακολουθήσουν τους επόμενους μήνες.
Τα ζητήματα της καθημερινότητας, μέσα από τα οποία θα μπορούσαν να προκαλέσουν φθορά στην κυβέρνηση, είναι μια πρώτη επιλογή. Κι ως φαίνεται την έχουν κάνει ήδη, εξ ου και ο κ. Μητσοτάκης έχει πυκνώσει τις επαφές του με εκπροσώπους κοινωνικών τάξεων που έχουν πληγεί περισσότερο από την παρατεταμένη οικονομική κρίση και την πολιτική της σκληρής λιτότητας. Πλην, όμως, οι έρευνες δείχνουν ότι οι προσπάθειές του δεν αποδίδουν, μέχρι τώρα τουλάχιστον, καθώς σχεδόν επτά στους δέκα πολίτες πιστεύουν ότι αν ήταν κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία τα πράγματα στη χώρα θα ήταν ίδια και χειρότερα. Κάτι που οι δημοσκόποι αποδίδουν σε δύο παράγοντες: Στο γεγονός ότι οι πολίτες έχουν πειστεί ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση πέραν αυτής που επιβάλλουν οι δανειστές. Και στο αρνητικό πρόσημο που έχει βάλει η κοινωνία στη Νέα Δημοκρατία, καθώς παραμένουν νωπές οι μνήμες από την τελευταία περίοδο διακυβέρνησής της.
Το κλίμα δυσπιστίας ενισχύεται από το γεγονός ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν έχει πείσει τη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών ότι είναι κατάλληλος για την πρωθυπουργία και πολύ περισσότερο ότι μπορεί να είναι και αποτελεσματικός.
Ο προβληματισμός δεν περιορίζεται στα ανώτατα μόνο κλιμάκια, διαχέεται σε όλες τις βαθμίδες της Νέας Δημοκρατίας. Βουλευτές στις κατʼ ιδίαν συνομιλίες τους δεν κρύβουν τις ανησυχίες τους για τις προοπτικές της παράταξης και δεν συμμερίζονται σε καμιά περίπτωση τα περί αυτοδυναμίας που εκπέμπονται από τα κεντρικά γραφεία. Διατυπώνουν σοβαρές επιφυλάξεις για τη στρατηγική που ακολούθησε η ηγεσία στα ζητήματα της οικονομίας, που εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε λανθασμένη, αναποτελεσματική, ενώ έπληξε ως έναν βαθμό και την αξιοπιστία της παράταξης. Επισημαίνουν ακόμη (οι βουλευτές) ότι η Νέα Δημοκρατία οφείλει να προετοιμαστεί για την αντεπίθεση της κυβέρνησης (πολιτική κι επικοινωνιακή), που ξεκίνησε ήδη και θα κορυφωθεί εντός του 2018. Δεν θεωρούν ότι η στροφή στην καθημερινότητα μπορεί να αποτελέσει ισχυρό όπλο, δεδομένου ότι λόγω συνθηκών (οικονομικών) ο κ. Μητσοτάκης δεν μπορεί να υποσχεθεί μέτρα ανακούφισης των πολιτών, που έχουν πληγεί από την κρίση.