Για ποιον άνοιγε παράθυρο το πονηρό άρθρο 67 για να αλωνίζουν ιδιώτες στους αρχαιολογικούς χώρους
Για κακή της τύχη, όμως, το πήραν χαμπάρι δύο βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Νίκος Ξυδάκης και ο πρώην υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης.
Ευθέως, ο Ν. Ξυδάκης επισήμανε στην παρέμβασή του κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου στη Βουλή ότι με το άρθρο αυτό αίρεται η προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, η οποία κατοχυρώνεται με το άρθρο 24 του Συντάγματος, τονίζοντας ότι δεν πρέπει να ανοίξει κανένα παράθυρο. Η αλλαγή που επεχειρείτο με το εν λόγω… πονηρό άρθρο ήταν ότι στο εξής: «Δεν απαιτείται η έκδοση υπουργικής απόφασης σε περίπτωση υλοποίησης έργου σε μνημεία, ιστορικούς τόπους και αρχαιολογικούς χώρους στο πλαίσιο προγραμματικών συμβάσεων στις οποίες μετέχει ως συμβαλλόμενο μέρος το υπουργείο Πολιτισμού»! Και ο Ν. Ξυδάκης κατέληξε λέγοντας: «Επειδή η υπουργός είναι θεματοφύλακας του άρθρου 24 του Συντάγματος, αυτή η διάταξη είτε θα πρέπει να αποσυρθεί και να έρθει με σοβαρή συζήτηση αιτιολογημένη είτε να δοθούν επαρκείς εξηγήσεις. Έτσι όπως είναι διατυπωμένη, ανοίγει τον δρόμο να γίνονται έργα πάνω στην πολιτιστική κληρονομιά χωρίς πολιτική ευθύνη και χωρίς επιστημονική γνωμοδότηση».
Στην ίδια γραμμή κινήθηκε και ο Νίκος Φίλης, ενώ εναντίον του άρθρου αυτού τάχθηκε και η ΝΔ, που απείλησε με ονομαστική ψηφοφορία. Τελικά, ο διευθυντής του γραφείου της υπουργού απέσυρε το… πύρινο άρθρο.
Για ποιον ήταν το… ρουσφέτι;
Πολλά ακούστηκαν στα πηγαδάκια εντός της αίθουσας της Ολομέλειας της Βουλής αλλά και στο καφενείο και στο εντευκτήριο σχετικά με το για ποιον ή για ποιους άνοιγε το παράθυρο.
Ποιοι είχαν συμφέρον από μια τέτοια άρση προστασίας; Οποιοσδήποτε επιθυμεί να βάλει πόδι στην ανυπολόγιστης αξίας, συμβολικής και υλικής, πολιτιστική κληρονομιά της χώρας, χωρίς να υπακούει σε κανόνες, νόμους και Σύνταγμα.
Οποιοδήποτε ιδιωτικό σωματείο ή ΜΚΟ, με μανδύα φιλότεχνο ή φιλάνθρωπο, που έχει προσεγγίσει περιφέρειες και συνεργάζεται σε έργα υψηλού κόστους, χωρίς δημόσια λογοδοσία και ευθύνη, συμπράττει ως διευκολυντής / facilitator ή μικροχορηγός σε μεγάλα έργα δημοσίου συμφέροντος που απορροφούν εθνικούς ή ευρωπαϊκούς πόρους πολλών δεκάδων και εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ.
Επίσης, οποιοσδήποτε ιδιώτης θα έβαζε δικά του χρήματα για ένα αρχαιολογικό έργο και θα εμφανιζόταν ως οιονεί χρήστης / ιδιοκτήτης / εργολάβος, ενεργώντας ανενόχλητος έξω από τις επιταγές του Συντάγματος και του νόμου.
Τελικά, αποτράπηκε το έγκλημα κατά της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.