Νέα αστική τάξη θέλουν να φτιάξουν
Κεντρικός άξονας δεν είναι η εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής, διαφορετικής από της προηγούμενης κυβέρνησης. Κεντρικός άξονας είναι να μπουν τα θεμέλια για μια άλλη αντίληψη της εξουσίας. Να ξηλωθεί το υπόβαθρο των προηγούμενων για να ριζώσει ένα νέο κατεστημένο, το οποίο θα δημιουργήσει τις υποδομές εκείνες που θα δώσουν στο Μαξίμου τη δυνατότητα και την… ευκαιρία να μακροημερεύσει, δημιουργώντας μια λαϊκή δύναμη που θα υπερασπίζεται για χρόνια αυτή την παράταξη.
Κοιτώντας το χθες, η πιο σημαντική, η κυριότερη στιγμή ήταν η εμφάνιση του Ανδρέα Παπανδρέου στην πολιτική και οι ρίζες που έβαλε στην ελληνική κοινωνία.
Με μοχλό το ΠΑΣΟΚ και με νέα συνθήματα, όπως το «ο Λαός στην εξουσία», άγγιξε ευαίσθητες χορδές των πολιτών που ήταν στην άκρη μια ζωή και προχώρησε σε μεγάλες ανατροπές στην επιχειρηματική και βιομηχανική κοινότητα, στον χώρο του Τύπου, με νέες εφημερίδες, και στις τράπεζες.
Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί μια νέα κάστα παντού, εκπρόσωποι της οποίας διατηρούνται μέχρι σήμερα.
Κάτι ανάλογο επιχειρεί σήμερα και ο Αλέξης Τσίπρας. Με πρώτο αποδεικτικό στοιχείο την προσπάθεια για ριζική ανατροπή του μιντιακού κατεστημένου (τηλεόραση και εφημερίδες) που, λόγω λανθασμένων χειρισμών και ιδίως προσώπων, μέχρι στιγμής δεν του έχει βγει. Έχει όμως καταγράψει κέρδη: Λαμπράκης (Ψυχάρης) και Μπόμπολας δεν υπάρχουν πια, ενώ αλλαγές έχουν σημειωθεί και στον Βορρά.
Στον τραπεζικό τομέα η… επιχείρηση έχει αποδώσει. Η παλιά, παραδοσιακή φρουρά δεν υπάρχει πια και στις θέσεις-κλειδιά τοποθετήθηκαν πρόσωπα της επιλογής του Μαξίμου, ελέγχοντας έτσι τις μεγαλοεπιχειρήσεις και τις μεγαλοβιομηχανίες με «όπλο» τα «κόκκινα» δάνεια που έχουν αλλά και τη χορήγηση νέων δανείων. Πέραν του ότι στη διοίκηση πολύ κρίσιμων μεγάλων Οργανισμών έχουν τοποθετηθεί πρόσωπα προσκείμενα στον στενό κυβερνητικό πυρήνα.
Ακόμη και με τον εφοπλιστικό τομέα υπάρχει ανοιχτή γραμμή…
Στον χώρο τον κατασκευαστικό ο Αλέκος Φλαμπουράρης και ο Χρήστος Σπίρτζης έχουν κάνει καλή δουλειά. Στη θέση του Μπόμπολα και των παλιών τζακιών έχουν μπει προσκείμενοι στη σημερινή εξουσία.
Γενικά, σε όλους τους χώρους της Αγοράς έχουν μπει νέα πρόσωπα.
Και ο στόχος είναι ένας και μόνο: Η δημιουργία μιας νέας αστικής τάξης, απόλυτα φιλικής προς την κυβέρνηση Τσίπρα.
Σε αυτήν τη μεγάλη ανατροπή είναι ενταγμένο το άνοιγμα των φακέλων σε δημόσιους τομείς, όπως στα εξοπλιστικά (Παπαντωνίου, Άκης και έπεται συνέχεια), στον χώρο της υγείας (ΚΕΕΛΠΝΟ, «Ερρίκος Ντυνάν», προμήθειες φαρμάκων), στις λίστες Λαγκάρντ, Μπόργιανς κ.ά., στα δημόσια έργα κ.λπ., ώστε στην κοινή γνώμη να είναι έντονη η οργή εναντίον εκείνων που τα φάγανε και τον λογαριασμό τον πληρώνει ο λαός.
Με τα… υλικά αυτά οικοδομείται η νέα αστική τάξη, που θα είναι δεμένη με την κυβέρνηση, και ουσιαστικά με τον ΣΥΡΙΖΑ, σε όποια πτέρυγα της Βουλής κι αν είναι. Και βασικά θα «χρωστάει» στις αλλαγές που έκανε ο Τσίπρας.
Α λα Γερμανία…
Κατά σύμπτωση, προς αυτή την κατεύθυνση κινείται και ο σχεδιασμός του Βερολίνου για τη μετά Μνημόνια εποχή.
Με το μακρύ χέρι του… δικού μας, του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, έχει μπει στο στόχαστρο όλη η παλιά ελίτ, σε όλους τους χώρους της οικονομίας, με την κατηγορία ότι οι τραπεζίτες, οι μεγαλοβιομήχανοι, οι μεγαλοεπιχειρηματίες, οι μεγαλοκατασκευαστές και οι μεγαλοεκδότες φάγανε τα λεφτά και δεν φταίει ο ελληνικός λαός για τη χρεοκοπία της χώρας του.
Η στήριξη της δημιουργίας μιας νέας αστικής τάξης στην Ελλάδα είναι η επιδίωξη του Βερολίνου, αλλά το σκεπτικό του είναι διαφορετικό από του Τσίπρα.
Θέλει να έχει η Γερμανία τον οικονομικό έλεγχο της Ελλάδας διά χειρός των δικών της ανθρώπων, οι οποίοι θα είναι τα εκτελεστικά της όργανα στα όποια παιχνίδια θελήσει κάποια στιγμή να παίξει για να επιβάλει στην κυβέρνηση τις απαιτήσεις της και τους εκβιασμούς της.