Η άλλη άποψη…
Πάγκαλος κατά Σημιταριού…
«Τον καιρό της Πασοκαρίας, το εξευρωπαϊσμένο Σημιταριό εισήγαγε από τη Δυτική Ευρώπη και τους διεθνείς οργανισμούς τη λέξη Ρομά. Με τον χαρακτηριστικό φανατισμό, που κάνει τα ψώνια ικανά να θυσιάσουν τη ζωή τους για ένα ανύπαρκτο θέμα, όποιος χρησιμοποιούσε την παλιότερη, ευπρεπέστερη λέξη ʽʽΤσιγγάνοςʼʼ ήταν ʽʽρατσιστήςʼʼ, ʽʽφασίσταςʼʼ ή απλώς ʽʽξεμωραμένος αντιδραστικόςʼʼ. Παρέβλεπαν οι θεσμοθετούντες ότι το ʽʽΡομάʼʼ είχε προέλθει από την αναφορά ως χώρας προέλευσης της Ρουμανίας, ενώ οι δικοί μας Τσιγγάνοι αμυδρώς γνώριζαν ότι υπάρχει τέτοια χώρα. Οι Έλληνες Τσιγγάνοι ζούσαν αρχικά στα ευρύτερα σύνορα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και συνέχισαν μετά, για τέσσερις και πλέον αιώνες, να κινούνται μέσα στο πλαίσιο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τότε, όπου η πίεση ή το δέλεαρ δημιουργούσε τις κατάλληλες προϋποθέσεις, μετατρέπονταν από ευσεβείς χριστιανοί σε ευσεβείς μουσουλμάνους, με έντονο συγκρητισμό (η Παναγία λατρεύεται πολλές φορές με εικόνες ορθόδοξης προέλευσης σε πολλούς τόπους προσκύνησης μουσουλμάνων γυναικών).
Επίσης, το Σημιταριό της Πασοκαρίας δεν συγκινήθηκε καθόλου από το γεγονός ότι οι ίδιοι οι Τσιγγάνοι ονόμαζαν τους εαυτούς τους έτσι και ρωτούσαν μάλιστα άναυδοι: ʽʽΤι είναι πάλι αυτό το Ρομά που μας κοπανάτε;ʼʼ».
«Οι δυναμικοί και αεικίνητοι Τσιγγάνοι με τα πολλά παιδιά έπρεπε να ζήσουν. Προσαρμόστηκαν στις νομαδικές συνήθειες, που επέβαλλε ο τρόπος ζωής τους».
«Πολύ σύντομα, οι συνοικίες των Τσιγγάνων γέμισαν ναρκωτικά, ο λευκός θάνατος εγκαταστάθηκε και ένα ολόκληρο σύστημα ζήτησε προστασία και επομένως εξοπλισμό συγκεκριμένων στοιχείων της νεολαίας. Το εγκληματικό πανόραμα είχε ολοκληρωθεί. Η δειλία και η πολιτική σύγχυση των δυνάμεων καταστολής οδήγησαν στο σημερινό ʽʽάβατοʼʼ. Ολόκληρες περιοχές, όπως τα Εξάρχεια, ξεφεύγουν από τον έλεγχο της πολιτείας και μεταβάλλονται ουσιαστικά σε αυτόνομα κράτη, όπου επικρατεί ο νόμος της ζούγκλας. Από εκεί και πέρα ήταν εύκολο να θρηνήσουμε ανθρώπινα θύματα και να ιδεολογηθεί το προπέτασμα καπνού που απειλεί τη χώρα. Αλληλέγγυοι ʽʽΡομάʼʼ, συγκεχυμένα και ευθυνόφοβα σώματα ασφαλείας και έντονη ιδεοληψία στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ και της Κοινοβουλευτικής τους Ομάδας δημιουργούν το σημερινό νέφος δύσοσμου και ανθυγιεινού καπνού, που μας πνίγει όλους».
***
Διά χειρός…
…του καθηγητή Χρήστου Γιανναρά, από την επιφυλλίδα του στην «Καθημερινή» με τίτλο «Ο επόμενος πρωθυπουργός»:
Θα πρέπει να μιλάει άλλη γλώσσα ο επόμενος πρωθυπουργός…
«O κ. Μητσοτάκης ευελπιστεί (και του αρκεί) να κερδίσει τις επόμενες εκλογές, μόνο επειδή ο λαός είναι αγανακτισμένος και θυμωμένος με τον ΣYPIZA – όχι επειδή η N.Δ. διαθέτει αντιπρόταση στην παρακμιακή αποσύνθεση του κράτους και στον διεθνή εξευτελισμό των Ελλήνων. Ξεχνάει ο κ. M. ότι από ανάλογη αγανάκτηση και θυμό για τη N.Δ. ψήφισαν οι πολίτες δύο φορές τον ΣYPIZA».
«H πολιτική ολιγότητα του αρχηγού της N.Δ. γίνεται κατάδηλη στο γεγονός ότι απουσιάζει από τα λεγόμενά του κάθε αναφορά σε πρόγραμμα – σχεδιασμό – μελέτη συγκεκριμένων (όχι απλώς μεγαλόστομων) μεταρρυθμιστικών τολμημάτων. Δεν λέει ούτε μία λέξη για τομές, επαγγέλλεται απλώς ʽʽκαλύτερηʼʼ διαχείριση. Ζώντας από παιδί στον ζόφο της ψευδαισθητικής μεγαλοστομίας, του κομματικού με πλασματικά κατορθώματα αυτοηδονισμού, μοιάζει ανήμπορος να αντιληφθεί την καταστροφή της ζωής σήμερα κάποιων εκατομμυρίων Ελλήνων.
Δεν αποκλείεται, με κάποια θητεία πρωθυπουργική, να εξασφαλίσει την ισόβια κρατική λιμουζίνα του ʽʽπρώηνʼʼ. Την εξασφάλισαν ακόμα και ο Κωστάκης, ο Γιωργάκης, ο Αντωνάκης. Και σήμερα δεν διανοούνται να ξεμυτίσουν, τρέμοντας τη λαϊκή οργή.
Αν προλάβει πια να υπάρξει πρωθυπουργός με παρατεταμένη θητεία, θα είναι κάποιος που ΘA MIΛAEI AΛΛH ΓΛΩΣΣA: Γλώσσα αντισυμβατική, σεμνής παραδοχής λαθών και ανεπάρκειας, αλλά και γλώσσα κοινωνικού μεταρρυθμιστή, ρηξικέλευθου καινοτόμου, ψυχωμένου οραματιστή.
H παντοδαπή αποτυχία, διάλυση και εξευτελισμός του μεταπρατικού μας κράτους βεβαιώνουν ότι μόνο με ʽʽεπανίδρυσηʼʼ του πολιτειακού σχήματος θα συνεχίσουν να υπάρχουν Έλληνες. Τον ηγέτη θα επιβάλουν, αυτονόητα και καθολικά, οι πολύ πρώτες κινήσεις του στη σκακιέρα. Αν έχει προλάβει».
***
Διά χειρός…
…του Γιάννη Βούλγαρη, καθηγητή στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου, από το άρθρο του στα «Νέα» με τίτλο «Από την ʽʽαντίστασηʼʼ στην εθνική απαξίωση»:
Η Ελλάδα χρειάζεται να επανεπινοήσει τον εαυτό της
«Η Ελλάδα χρειάζεται μια ουσιαστική πολιτική και νοοτροπιακή αλλαγή. Μια νέα νομιμοποιητική βάση λειτουργίας που θα συγκεντρώνει τη μέγιστη δυνατή συναίνεση. Έτσι άλλωστε συμβαίνει ύστερα από δραματικές κρίσεις. Η νέα εποχή αρχίζει όταν διαμορφώνεται ένα άγραφο πλαίσιο αξιών, ιδεών και συμπεριφορών, το οποίο εκφράζει τη νέα αυτογνωσία και τους μελλοντικούς στόχους. Χρειάζεται λοιπόν να διατηρήσουμε το ʽʽδημοκρατικό κεκτημένοʼʼ της μεταπολιτευτικής Ελλάδας προφυλάσσοντάς το από τις επιθέσεις του λαϊκισμού, της βίας και της διάχυτης ανομίας».
«Η Ελλάδα χρειάζεται να επανεπινοήσει τον εαυτό της σώζοντας από το παρελθόν ό,τι είναι να σωθεί και αλλάζοντας με την ευρύτερη δυνατή συναίνεση ό,τι πρέπει να αλλάξει. Πέρα, πάνω και παρά τα όποια κυβερνητικά σχήματα που θα προκύψουν από την ψήφο των πολιτών. Η εθνική ανασυγκρότηση απαιτεί η πολιτική ζωή του τόπου να κινηθεί σε δύο διακριτά, αν και αλληλένδετα, επίπεδα: της διακυβέρνησης και της νέας νομιμοποίησης της πολιτείας.
Αλλιώς ο χρόνος μέχρι τη νέα εθνική κρίση θα είναι βραχύς».