Η άλλη άποψη…

Πανεθνικό συλλαλητήριο κατά της τρομοκρατίας – «Η Δημοκρατία και η Ελευθερία δεν μπορούν να απειλούνται από εγκληματικά παλιόπαιδα»…

«Η τρομοκρατική απόπειρα εναντίον της ζωής του κ. Παπαδήμου, με τον τραυματισμό τόσο του ιδίου όσο και συνεπιβατών της ασφαλείας του, είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.

Είναι ώρα οι ηγεσίες της ΝΔ, της ΔΗΣΥ, του Ποταμιού, των διαφόρων κινήσεων, του ΚΚΕ (ναι, του ΚΚΕ που ανέκαθεν θεωρούσε τους τρομοκράτες αντικειμενικά προβοκάτορες), ακόμα και του ΣΥΡΙΖΑ – ή τουλάχιστον του βασικού πυρήνα του, του ΣΥΝ – να συγκαλέσουν ένα πανεθνικό, δημοκρατικό συλλαλητήριο. Με συμφωνημένο έναν στόχο, ένα σύνθημα. Την καταδίκη της τρομοκρατίας. Με έναν ομιλητή/μια ομιλήτρια κοινής αποδοχής (κοινής αποδοχής για την περίσταση, όχι για τις εν γένει θέσεις του/της). Θα μπορούσε να είναι ο ίδιος ο Παπαδήμος ή ο Καμίνης ή, λόγω της θέσης του, ακόμα και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Και να διαδηλώσουμε ειρηνικά όλοι/ες μαζί ενάντια στον φασισμό της τρομοκρατίας. Για να πούμε ότι – ανεξάρτητα από τα όποια κουσούρια της – ζούμε σε Δημοκρατία και για όσα είμαστε υπέρ ή κατά μπορούμε να φωνάζουμε, να διαδηλώνουμε, να τσακωνόμαστε και να φιλιώνουμε, τελικά να ψηφίζουμε.

Γιατί η φονική αυθαιρεσία των κρυμμένων βομβιστών αποτελεί μεγίστη προσβολή σε όσους αντιστάθηκαν στη χούντα. Αποτελεί ύβρη στη μνήμη του Ελή και του Παναγούλη και του Οπροπούλου και του Μουστοκλή και του Καράγιωργα και του Κομνηνού και του Παντελάκη. Γιατί η δημοκρατία, η ελευθερία, η ασφάλεια του πολίτη δεν μπορεί να απειλείται και να τραυματίζεται από εγκληματικά παλιόπαιδα που τη ζήλια τους που έζησαν αργότερα τη μετατρέπουν σε αυθαίρετη άρνηση της ζωής των άλλων. Τώρα είναι η ώρα οι πολιτικές ηγεσίες να οργανώσουν αυτό το συλλαλητήριο. Και όλοι εμείς οι πολίτες να πάμε να βροντοφωνάξουμε ενάντια στην τρομοκρατία ʽʽαπ’ όπου και να προέρχεταιʼʼ».

***

Διά χειρός…

…του Κώστα Αγγελόπουλου, συμβούλου έκδοσης της «Ελευθερίας του Τύπου», από το άρθρο του με τίτλο «Τα όνειρα ενός τυχοδιώκτη ταράζουν πάλι την Ευρώπη»:

Να μαζευτούν και να αφήσουν στην άκρη το διεστραμμένο όνειρό τους για μια Γερμανία αφεντικό…

«Στην Ευρώπη, η γερμανική οικονομική ισχύς ʽʽμεθάειʼʼ το Βερολίνο, που αρχίζει να σκέπτεται ότι μπορεί να πορεύεται και χωρίς τη Συμμαχία με τις ΗΠΑ και τη Βρετανία, καθώς και ότι καιρός είναι να διεκδικήσει και ηγετικό ρόλο σε στρα­τιωτικό ευρωπαϊκό επίπεδο ερήμην της Γαλλίας και άλλων ισχυρών εταίρων. Η γερμανική ηγεσία, που ουδόλως διακρίνεται για το βάθος του πολιτικού στοχασμού της, πιστεύει τώρα πως μπορεί να ʽʽκαβγαδίζειʼʼ ακίνδυνα με τη νέα ηγεσία των ΗΠΑ, και κινδυνεύει να πάθει ακριβώς αυτό που της συνιστούσε πριν από λίγα χρόνια ο Χέλμουτ Σμιτ να αποφύγει οπωσδήποτε: να προκαλέσει την εναντίον της συσπείρωση όλων των δυνάμεων, που για άλλη μία φορά θα αντιτα­χθούν στο Βερο­λίνο όταν διαπιστώσουν την επιθυμία του για ανάληψη ρόλου αδιαμφισβήτητης ʽʽηγέτιδοςʼʼ δυνάμεως στην Ευρώπη.

Πολιτικά βραδύνοες οι σήμερα κυβερνώντες τη Γερμανία, μπορεί να αντιληφθούν προσεχώς, κουράζοντας το μυαλό τους, ότι καλό θα είναι να ʽʽμαζευτούνʼʼ και να αφήσουν στην άκρη το διεστραμμένο όνειρό τους για μια Γερμανία οικονομικό και στρατιωτικό ʽʽαφεντικόʼʼ των Ευρωπαίων και στρατιωτικά ισότιμη ʽʽαντίπαλοʼʼ των δυνάμεων που την υποχρέωσαν σε συντριπτική ήττα το 1945. Ίσως να συμβεί προσεχώς και το απροσδόκητο, να εγκαταλείψουν τη νωθρότητα του καναπέ της αδράνειας οι Γάλλοι και να δώσουν στο Βερολίνο να καταλάβει ότι πρέπει να ξεχάσει γρήγορα τη σκέψη για αποκόλληση της Γερμανίας από το αμυντικό σύστημα του ΝΑΤΟ για μια καριέρα ʽʽσολίστʼʼ στην ευρωπαϊκή σκηνή. Όμως, έως ότου επανέλθει στην ʽʽτάξηʼʼ η θολωμένη από την μπίρα του Μονάχου σκέψη της κυρίας Μέρκελ, τα ερωτήματα για τα όρια της γερμανικής βουλιμίας θα παραμένουν ανοικτά στην Ευρώπη. Και στους κόλπους του ΝΑΤΟ δεν προβλέπεται ότι ο πρόεδρος Ντόναλντ

Τραμπ θα μεταβάλει την αρνητική διάθεσή του προς τη Γερμανία».

***

Διά χειρός…

…του πρώην Προέδρου της Πολωνίας, νεαρού ηλεκτρολόγου από το Γκντανσκ της Πολωνίας και ηγέτη του Κινήματος της Αλληλεγγύης Λεχ Βαλέσα, από τη συνέντευξή του στον Δημοσθένη Δαββέτα, καθηγητή Φιλοσοφίας, για τον «Ελεύθερο Τύπο»:

Χρειαζόμαστε νέες έννοιες – Τι σημαίνει αριστερός, δεξιός σήμερα;

«Όλος ο κόσμος βρίσκεται σήμερα σε κρίση. Κι αυτό γιατί μετά το τέλος της πολιτικής διπολικότητας (Ρωσία – ΗΠΑ) και με την κυριαρχία της τεχνολογίας, δεν ξέρουμε ακόμη πώς να βρούμε την ισορροπία μεταξύ των διεθνών υπερδομών και των χωρών. Πρέπει όμως να βρούμε λύση. Να δομήσουμε ένα κοινό πρόγραμμα. Δεν μπορούμε να σταματήσουμε την εξέλιξη και την ανάπτυξη. Δεν θα πετάξουμε, για παράδειγμα, τα κινητά μας. Απλά θα τα εξελίξουμε αλλά σε συνάρτηση με τις ανθρώπινες ανάγκες. Το ίδιο ισχύει και με τη βίαιη σήμερα μετανάστευση. Κάποιοι θέλουν την κατάργηση των συνόρων. Μπορεί όμως να γίνει αυτό έτσι εύκολα; Ο Νέος Κόσμος, η Νέα Ευρώπη χρειάζεται λογικές βάσεις. Κάποτε υπήρχε ο Χριστιανισμός, τον αφήσαμε. Μετά ήρθε ο κομμουνισμός. Έφυγε κι αυτός, όπως και ο φασισμός. Μπορούμε σήμερα να μιλάμε για ιδεολογίες; Τι σημαίνουν; Νομίζω ότι χρειαζόμαστε κάτι άλλο που δεν θα ʽναι ούτε νεο-κομμουνισμός ούτε νεο-καπιταλισμός. Ακόμη και η δημοκρατία δοκιμάζεται από δημαγωγούς, λαϊκιστές αλλά και μικροπολιτικούς. Χρειαζόμαστε λύση. Όμως, σήμερα τι σημαίνει ʽʽαριστερόςʼʼ, τι σημαίνει ʽʽδεξιόςʼʼ; Χρειαζόμαστε νέες έννοιες που να απαντήσουν για το μέλλον και τη μοντέρνα οικογένεια. Η στροφή προς τα άκρα δεξιά ή τα άκρα αριστερά δεν είναι λύση. Να συνεχίσουμε το διάλογο των αναγκών των λαών.

Στην αρχή ήταν ο Λόγος, λέει η Βίβλος. Ας το κατανοήσουμε αυτό. Να βρούμε λύσεις. Ούτε οι παραξενιές του Τραμπ είναι κατανοητές. Αν δεν προσέξουμε, θα γυρίσουν το χάος και ο λαϊκισμός. Δεν μπορούμε να γυρίσουμε πίσω. Ο δρόμος είναι μπροστά: εξέλιξη και ανάπτυξη μέσω δια­λόγου».


Σχολιάστε εδώ