ΤΑ ΔΙΟΔΙΑ, ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΜΗΝ ΡΩΤΑΣ ΓΙΑ ΜΠΑΛΑ

Υπάρχει χώρα μυθική
χώρα τών διοδίων
μιά χώρα δυσανάγνωστος
χώρα φάλτσων ωδείων.
•••
Μές στούς αιώνες περπατά
στά τέσσερα καί κάτι
μέ τήν ψυχή τής αλεπούς
καί ξένο αναβάτη.
•••
Ασθένειες τήν χτύπησαν
καί ολετήρας πάει
πάνω σέ κείνους πού έλεγε
ότι τούς αγαπάει,
•••
Βηματησιά, περπατησιά
στήνει καί μιά θυρίδα
καί γιά νά πάς
στήν μάνα σου
δέν μʼ είδες δέν σέ είδα.
•••
Κοιτάς τούς δρόμους
άφωνος
καί βλαστημώντας ψάλεις
νά γίνουν όλα τους καπνός
καί μόρια αιθάλης.
•••
Ο Άδης μιά παρηγοριά
κι η κόλαση μιά άλλη
σέ περιμένουνε εκεί
μέ ανοιχτή αγκάλη.
•••
Αυτό είναι τό πρόγραμμα
σʼ αρέσει δέν σʼ αρέσει
καί κόβεις εισιτήριο
στού πηγαιμού τήν μέση.
•••
Πιό κάτω περιμένουνε
καί άλλοι Σταυροφόροι
πάλι νά σού ξηλώσουνε
κάλτσες καί πανωφόρι.
•••
Τών Διοδίων οι σφαγείς
σού παίρνουν καί τʼ αμάξι
αυτό δηλώνει σάπισμα
καθώς καί Νέα Τάξη.
•••
Όταν γυμνός στό σπίτι σου
θά φτάσεις μιάν εσπέρα
θά βρείς τόν γιό σου
ψάλλοντας
«Πού ήσουνα Πατέρα;»
•••
Καί πάς στήν τηλεόραση
τόν πόνο νά ξεχάσεις
νά δείς λίγο ποδόσφαιρο
μήπως καί ησυχάσεις.
•••
Ανέμελος καί άγρυπνος
βλέπεις πού λές τήν σφαίρα
νά παίζει αλλοπρόσαλλη
ώς έτερη ετέρα.
•••
Ο γιος κι η κόρη έφυγαν
η μήτηρ τους κραυγάζει
καί μένεις ολομόναχος
στήν μπόρα και στʼ αγιάζι.
•••
Η χώρα εξακολουθεί
τό άτιμο ταξίδι
καί σού πουλάει γιά κρασί
τής μοναξιάς τό ξύδι.
•••
Έτσι οι μέρες φεύγουνε
τίποτε δέν αλλάζει
μόνʼ η ζωή σου γίνεται
πέτρα καί γκρί χαλάζι.
•••
Τριγύρω τά ερείπια
τών περασμένων χρόνων
πού νέοι τώρα Βασιλείς
τά έχουνε γιά θρόνο.
…………………………
…………………………
Ακούω τώρα από τρελούς, βέβαια,
πώς καί η ηλικία θα μπεί στό Ευαγές
σκεύασμα μιάς άλλης Γης, απλά τό
σκεύασμα δέν είναι
τίποτε άλλο
από τήν Νέα Σωτήρια
ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ.