Η άλλη άποψη…
Βιώσιμη επιλογή το εθνικό νόμισμα
«Η διέξοδος για την Ελλάδα είναι μία και μόνη: εθνικό νόμισμα, ρήξη με τον νεοφιλελευθερισμό και τον ολοκληρωτισμό της ΕΕ, ακύρωση των Μνημονίων, τερματισμός της λιτότητας και εφαρμογή ενός ριζοσπαστικού προγράμματος ανασυγκρότησης της χώρας, ειδικά στον παραγωγικό τομέα.
Φυσικά το εθνικό νόμισμα δεν είναι πανάκεια. Αποτελεί όμως προϋπόθεση για ένα νέο ξεκίνημα ελευθερίας, δημοκρατίας, εθνικής κυριαρχίας, ανάπτυξης και δικαιοσύνης στην Ελλάδα. Τίποτε απʼ όλα αυτά δεν μπορεί να υπάρξει μέσα στο ευρώ, παρά μόνο η γερμανική μπότα. Η τρομοκρατία και η δικτατορία που σκεπάζουν τη χώρα μας στο όνομα του ευρώ είναι άνευ προηγουμένου. Η μετάβαση στο εθνικό νόμισμα δεν είναι μόνο εφικτή αλλά και απόλυτα βιώσιμη επιλογή για να γίνει η Ελλάδα κανονική χώρα. Εθνικό νόμισμα σημαίνει στην πορεία εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας με το επενδυτικό σοκ που μπορεί να προκαλέσει ένα μεγάλο κύμα ευνοϊκής παραγωγικής χρηματοδότησης της οικονομίας».
***
Διά χειρός…
…του ομότιμου καθηγητή ΑΠΘ, κοσμήτορα και πρώην υπουργού Αθανάσιου Τσαυτάρη, από το άρθρο του στην «Καθημερινή» με τίτλο «Το μεταγονιδίωμα της Νέας Υόρκης»:
Τι κουβαλάμε και τι αφήνουμε πίσω μας
«Θυμηθείτε τις αναφορές μου για τα μικρόβια που κουβαλάμε στο σώμα μας –παθογόνα ίσως– κυρίως όμως προβιοτικά φιλικά μικρόβια. Γεμάτα παντού, μέσα-έξω στα σώματά μας, όπως και στων ζώων και στων φυτών. Το σώμα μας απαρτίζεται από 3 τρισεκατομμύρια ανθρώπινα κύτταρα και φέρει μαζί 300 τρισεκατομμύρια φιλικά μικρόβια! Έτσι άλλωστε προέκυψε η ανάγκη κατανάλωσης των λεγόμενων προβιοτικών τροφίμων όπως γιαούρτι, ξινόγαλα, κεφίρ, αριάνι, τουρσιά, ξινές ελιές, αλλαντικά αέρος κ.ά., για τον μικροβιακό εμπλουτισμό του σώματός μας. Καθένας έχει τη δική του ιδιοσυγκρασία φυσικά ως προς τα γονίδια του DNA του, που τα έδωσαν μάνα και πατέρας στα σωματικά του κύτταρα, κουβαλάει όμως και την ιδιοσυγκρασία του μείγματος των 300 τρισεκατομμυρίων μικροβίων του.
Ακουμπώντας, περπατώντας, τρέχοντας, αφήνουμε πίσω μας κι εμείς και τα ζώα σωματικά κύτταρα και DNA (θυμηθείτε την πιτυρίδα, τις τρίχες, σάλιο, ιδρώτα κ.λπ.), αλλά και πληθώρα μικροβίων μας. Κάπως έτσι ζώα με ισχυρή όσφρηση, όπως λαγωνικά κυνηγόσκυλα, βρίσκουν μονοπάτια που πέρασαν τα αφεντικά τους, λαγοί, πέρδικες κ.ο.κ. Κάπως έτσι, τώρα, από το DNA και τα ʽʽλαγωνικάʼʼ των μεταφορικών μέσων της Νέας Υόρκης κατάφεραν να δουν ποιοι, πότε και από ποια σημεία πέρασαν επιβάτες από όλο το δίκτυο. Λέτε κάποια ʽʽλαγωνικάʼʼ αύριο να βλέπουν έτσι από ποιο αεροδρόμιο ή τρένο πέρασε κάποιος ʽʽπερίεργοςʼʼ και σε ποιο σημείο κατέληξε;».
***
Διά χειρός
…του γνωστού ηθοποιού Θοδωρή Αθερίδη, από τη συνέντευξή του στο «Βήμα» στη Μυρτώ Λοβέρδου:
Βλέπω έναν λαό να διψάει πολύ για ψέμα…
«Ματαιωθήκαμε όλοι από τις κυβερνήσεις που είδαμε. Συμφωνώ. Αλλά η δική μας η ευθύνη πού είναι; Τι κάναμε, πώς αντιδράσαμε; Είναι ανοιχτό το ερώτημα στην κοινωνία. Δεν θα έκανα ποτέ πολιτικές αναφορές στα έργα που θα αφορούσαν ψεύτες πολιτικούς. Δεν το πιστεύω κιόλας. Δεν πιστεύω ότι στον Πρωθυπουργό, που είπε τόσα ψέματα για να πάρει την εξουσία, θα του καταλογίσω ευθύνες, την ώρα που βλέπω έναν λαό να διψάει τόσο πολύ για ψέμα ώστε να ψηφίσει κάποιον. Τον αναγκάζει ο λαός να είναι τόσο ψεύτης. Και να κερδίζει ο βιρτουόζος του ψέματος. Βρίζουμε τον βιρτουόζο και δεν βρίζουμε εμάς που απαιτούμε τη βιρτουοζιτέ… Άρα ευθύς εξαρχής με αφορά ο κόσμος και όχι ο πολιτικός. Θεωρώ αναλώσιμους όλους τους πολιτικούς».
«Το πρώτο πράγμα που ήθελε η χώρα ήταν να μεταρρυθμίσει τις δομές με τις οποίες ζει. Μετά μπορείς να ξεχωρίσεις πολιτικές, να δεις τους κοινωνικά ανάλγητους και τους ευαίσθητους. Να δεις αν κάποιος υποστηρίζει ανθρώπους ώστε να φέρει επενδύσεις και να κάνει μια πλούσια χώρα για πλούσιους και δούλους. Αν και θεωρώ ότι είμαστε όλοι δούλοι.
Είναι ψέμα ότι σε ενδιαφέρει ο φτωχός. Ή σε ενδιαφέρει η χώρα ή δεν σε ενδιαφέρει, και σε ενδιαφέρει μονάχα ο εαυτός σου. Νομίζω ότι όλοι οι πολιτικοί που είχαμε τα τελευταία χρόνια δεν είχαν ασκηθεί στο να τους ενδιαφέρει η χώρα. Ήταν μεγαλωμένοι με τη νοοτροπία να μάθουν πώς να τρέχουν για να πάρουν την εξουσία».