Η δημογραφική κατάρρευση προηγήθηκε της Αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως
Αύριο, η 29η Μαΐου, ημέρα μνήμης της Αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως, καθιστά πολύ επίκαιρα τα λόγια του γάλλου δημογράφου. Ο Στίβεν Ράνσιμαν, ο μεγάλος αυτός βρετανός ιστορικός επισημαίνει στο περισπούδαστο βιβλίο του «Η Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως»: «Ο καθένας μπορούσε να δει ότι η Κωνσταντινούπολη ήταν καταδικασμένη, ότι μια αυτοκρατορία, που την αποτελούσε μόνο κάτι παραπάνω από μια πόλη που έφθινε, δεν μπορούσε να σωθεί στον αγώνα εναντίον μιας αυτοκρατορίας που τα εδάφη της κάλυπταν το μεγαλύτερο μέρος της Βαλκανικής Χερσονήσου και της Μικράς Ασίας, μιας αυτοκρατορίας που είχε ρωμαλέα κυβέρνηση και διέθετε την καλύτερη στρατιωτική μηχανή της εποχής της… Η αποκαταστημένη Βυζαντινή Αυτοκρατορία (σ.σ.: Εννοεί μετά το 1261 μ.Χ.)… χρειαζόταν περισσότερα χρήματα και πιο πολλούς ανθρώπους απʼ ό,τι διέθετε… Εναντίον του στρατού του σουλτάνου, αποτελούμενον από ογδόντα περίπου χιλιάδες άνδρες και των ορδών των ατάκτων του, η μεγάλη πόλη, με δεκατέσσερα μίλια τείχη, επρόκειτο να στηρίξει την άμυνά της σε λιγότερους από εφτά χιλιάδες άνδρες…». Αυτά είναι προφανές ότι είχε υπʼ όψιν του το ομόφωνο πόρισμα της διακομματικής επιτροπής Βουλής των Ελλήνων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΚΕ) τον Φεβρουάριο του 1993, που επεσήμανε: «Η δημογραφική εξασθένηση-γήρανση της κλασικής Ελλάδος και του Βυζαντίου οδήγησε, σύμφωνα με έγκριτες μαρτυρίες, τον Ελληνισμό σε υποταγή αιώνων και παρʼ ολίγον σε ολοκληρωτικό αφανισμό».
Όλα, όμως, αυτά η πολιτική εξουσία τα έχει πλέον ξεχάσει και ουδόλως την απασχολεί η υπογεννητικότητα και ο δημογραφικός κατήφορος που μαστίζει την πατρίδα μας και οδηγεί το ελληνικό έθνος σε αφανισμό, εάν δεν ανατραπεί αυτή η εφιαλτική κατάσταση, αφού σήμερα οι θάνατοι των Ελλήνων είναι σχεδόν διπλάσιοι από τις γεννήσεις. Οι πολιτικοί (κυβερνητικοί και αντιπολιτευόμενοι) επαναπαύονται στη νομή της εξουσίας, ουδόλως τους απασχολεί το υπʼ αριθμ. ένα εθνικό μας πρόβλημα, ούτε τους απασχολεί και η συντελούμενη πληθυσμιακή αλλοίωση με την αθρόα και ανεξέλεγκτη είσοδο των λαθρομεταναστών, όπως τους ονόμαζαν οι ίδιοι στο παραπάνω πόρισμα. Ας έλεγαν στο ίδιο πόρισμα ότι όλα τα πολιτικά κόμματα της εθνικής αντιπροσωπείας έχουν συνειδητοποιήσει τους εθνικούς κινδύνους που αντιμετωπίζει και θα αντιμετωπίσει πολύ έντονα στο προσεχές μέλλον η χώρα μας, αν δεν αλλάξουν οι δημογραφικές δείκτες. Τότε, δηλαδή το 1993, οι γεννήσεις υπερείχαν ελαφρώς των θανάτων. Παράδειγμα της πλήρους και απόλυτης αδιαφορίας τους αποτελεί και το γεγονός ότι η προηγουμένη κυβέρνηση είχε πράξει το παν προκειμένου να αποτρέψει την απόκτηση παιδιών από τις Ελληνίδες. Έτσι, κατάργησε τη σύνταξη της πολύτεκνης μητέρας, το επίδομα της πολύτεκνης μητέρας για όσες είχαν ένα-δύο προστατευόμενα τέκνα, την εφάπαξ παροχή των 2.000 ευρώ για όσες μητέρες αποκτούσαν το τρίτο και κάθε επιπλέον τέκνο τους, τους διορισμούς των πολυτέκνων εκπαιδευτικών, το αφορολόγητο των προστατευόμενων τέκνων, εξισώνοντας και φορολογώντας τους πολυτέκνους όπως τους αγάμους, μεταχειριζόμενοι ακόμη και στην εισφορά αλληλεγγύης και στο τέλος επιτηδεύματος τους πολυτέκνους όπως τους αγάμους κ.λπ. Η παρούσα δε κυβέρνηση έδειξε από την πρώτη στιγμή ότι ακολουθεί πιστά τον δρόμο της προκατόχου της, αφού σχημάτισε ένα πολυάριθμο Υπουργικό Συμβούλιο (άνω των 40 προσώπων), όπως και οι προηγούμενοι, ενώ μεταχειρίζεται τους πολυτέκνους χειρότερα από τους αγάμους! Ακόμη και στον ΦΠΑ, για τον οποίο τόσος θόρυβος γίνεται, δεν φαίνεται ότι έχει τη βούληση να καθιερώσει στις παιδικές πάνες μηδενικό συντελεστή, όπως γίνεται στην Αγγλία, ή έστω και μειωμένο, για να ελαφρύνει οικονομικά τις νέες μητέρες, που είναι υποχρεωμένες επί καθημερινής βάσεως να τις χρησιμοποιούν για τα μωρά τους. Το ερώτημα που παραμένει αναπάντητο είναι: Ποιος μπορεί να αποτρέψει τον επερχόμενο αφανισμό; Η μνήμη της 29ης Μαΐου 1453 είναι ώρα να μας αφυπνίσει και να ξυπνήσουμε από τον λήθαργο.