Απειλούνται με απόλυση 15.000 εργαζόμενοι στη φαρμακοβιομηχανία!
Οι τελευταίες υποχρεωτικές ανατιμολογήσεις του ΕΟΦ στα φάρμακα ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Πολλά ελληνικά φάρμακα απαξιώνονται πλήρως και οι τιμές τους μειώνονται έως και 75%. Με αποτέλεσμα να δρομολογείται η διακοπή της παραγωγής τους, αφού δεν είναι δυνατόν πλέον να αντιμετωπιστεί το παραγωγικό κόστος, και πολλά ελληνικά εργοστάσια να αντιμετωπίζουν το φάσμα της διακοπής των εργασιών τους.
Πιο συγκεκριμένα: Η τιμή 170 ελληνικών φαρμάκων μειώνεται από 50% έως 75,4%, για 357 φάρμακα μειώνεται από 20% έως 50%, για 82 από 10% έως 20% και για 1.075 από 5% έως 10%. Οι μειώσεις αυτές έρχονται να προστεθούν σε συνολικές μειώσεις της τάξεως του 67% που επιβλήθηκαν μεταξύ 2009 και 2016, εξοντώνοντας την ελληνική παραγωγή.
Στο αυτονόητο ερώτημα «Γιατί είναι κακό να μειώνονται οι τιμές των φαρμάκων;» όσοι γνωρίζουν πώς λειτουργεί το σύστημα αποζημίωσης της φαρμακευτικής δαπάνης απαντούν: Είναι κακό να βγουν από την αγορά τα οικονομικά ελληνικά φάρμακα, που λειτουργούν εξισορροπητικά στη φαρμακευτική δαπάνη. Και εξηγούν:
1. H δαπάνη για τη φαρμακευτική θεραπεία των ασθενών που αποζημιώνει κάθε χρόνο το Δημόσιο, κατʼ εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών, είναι περίπου 1,95 δισ. Η δαπάνη αυτή κατανέμεται κατά 80% στα εισαγόμενα φάρμακα και κατά 20% στα εγχωρίως παραγόμενα, γιατί οι μνημονιακές κυβερνήσεις δεν κατάφεραν να μεταρρυθμίσουν την αγορά.
2. Με την παρέμβαση της «τρόικας», οι τιμές των φαρμάκων μειώνονται διαρκώς τα τελευταία επτά χρόνια. Μόνο που οι υποχρεωτικές αυτές μειώσεις είναι άνισες:
Προστατεύουν τα εισαγόμενα και χτυπούν την ελληνική παραγωγή. Οι σωρευτικές μειώσεις τιμών ήταν 67% για τα οικονομικά ελληνικά φάρμακα και μεταξύ 26% και 33% για τα ακριβά εισαγόμενα. Μόνο στην ανατιμολόγηση του περασμένου Δεκεμβρίου οι τιμές των ελληνικών φαρμάκων μειώθηκαν 12% και των εισαγόμενων 2%.
3. Επιπλέον, στις φαρμακευτικές επιχειρήσεις επιβάλλονται υποχρεωτικές επιστροφές όταν οι πωλήσεις υπερβαίνουν το μνημονιακό πλαφόν του 1,95 δισ. Μόνο που και οι επιστροφές αυτές πλήττουν το ελληνικό φάρμακο γιατί είναι τυφλά οριζόντιες. Πολλές ελληνικές επιχειρήσεις αναγκάζονται να πληρώνουν πέναλτι έως και το 50% του τζίρου τους, παρότι τα σκευάσματά τους δεν ευθύνονται για την υπέρβαση του ετήσιου προϋπολογισμού, η οποία οφείλεται κυρίως σε υπερβολικές συνταγογραφήσεις και πωλήσεις ακριβών εισαγόμενων φαρμάκων.
4. Με δεδομένο ότι ο προϋπολογισμός της φαρμακευτικής δαπάνης είναι «κλειστός», το μείγμα μεταξύ ελληνικών και ξένων φαρμάκων είναι υπόθεση που μπορεί να τη χειριστεί η κυβέρνηση. Όταν οι ελληνικές επιχειρήσεις, που ήδη βιώνουν ασφυκτικό χρηματοοικονομικό καθεστώς, εξαντληθούν και τα οικονομικά ελληνικά φάρμακα απαξιωθούν και βγουν από την αγορά, θα αντικατασταθούν από τα αντίστοιχα ακριβά εισαγόμενα. Και οι απαραίτητες φαρμακευτικές θεραπείες θα εξαρτώνται από την τιμολογιακή πολιτική των πολυεθνικών. Το Δημόσιο θα αποζημιώνει πλέον λιγότερα ακριβά φάρμακα, αφού θα εκλείψουν τα οικονομικά σκευάσματα. Και πολλοί ασθενείς θα αναγκάζονται να πληρώνουν ακριβά από την τσέπη τους την αναγκαία φαρμακευτική θεραπεία τους.
5. Το γεγονός ότι η ελληνική αγορά, με την απώλεια οικονομικών φαρμάκων, θα μείνει στο έλεος των εισαγωγικών συμφερόντων είναι κάτι που μας ενδιαφέρει όλους μας. Όπως και το σοβαρό ενδεχόμενο να κλείσουν ελληνικά εργοστάσια, να χαθεί προστιθέμενη αξία για την οικονομία μας και επιπλέον να μείνουν στον δρόμο χιλιάδες εργαζόμενοι.
Τον κίνδυνο αυτό αναγνωρίζει με τον πιο επίσημο τρόπο η κυβέρνηση. Ο ίδιος ο υπουργός Υγείας κ. Αν. Ξανθός παραδέχθηκε την περασμένη εβδομάδα στη Βουλή πως «η μνημονιακή πολιτική για το φάρμακο έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο, η πολιτική οριζόντιων παρεμβάσεων και επιμονής στη μείωση τιμών, κυρίως των γενοσήμων, δημιουργεί στρεβλώσεις και δεν αντιμετωπίζει τις κρίσιμες ανάγκες και προτεραιότητες σε αυτόν τον τομέα».
Η δήλωση αυτή έγινε θετικά δεκτή από όσους ασχολούνται με την παραγωγή φαρμάκων στον τόπο μας. Ωστόσο, επισημαίνουν πως «το ζήτημα είναι τα λόγια να γίνουν πράξη πριν να είναι πολύ αργά…».