Κάποιοι μιλούν περί… «αλληλεγγύης»!
Το μόνο, νομίζω, που τη νοιάζει είναι η αλληλεγγύη στην… Τουρκία, αφού αυτή εκτείνεται γεωπολιτικώς ως χώρα βάθους στα νότια σύνορα της Ρωσίας, γεγονός που την καθιστά διαχρονικώς «χαϊδεμένο μπουλντόγκ» του ΝΑΤΟ, για να δείχνει συνεχώς τα δόντια του στη Ρωσική Ομοσπονδία. Επιπλέον, δεδομένου ότι η χώρα μας απελευθερώθηκε προ διακοσίων ετών από τη δαγκάνα των Οθωμανών όχι μόνο ως μικρό τμήμα της κυριαρχούμενης τότε από το Ισλάμ χερσονήσου του Αίμου αλλά ως ηγετική απελευθερωτική δύναμη ολόκληρης της χερσονήσου από τον Δούναβη και κάτω, οι Βορειοδυτικοί μας θεωρούσαν πάντοτε βραχίονα της Ρωσίας προς τη Μεσόγειο. Επομένως, υπάρχει αδυσώπητο το ερώτημα: Η περιλάλητη… «αλληλεγγύη» των Βορειοδυτικών είναι, άραγε, προς εμάς ή προς την Τουρκία;
Συνιστά απολύτως σχετικό ζήτημα (και, με συγχωρείτε, πρωτίστως φιλοσοφικό και πολιτισμικό…) πώς συμβαίνει να είναι οι Βορειοδυτικοί τόσο οριακοί εχθροί των Ρώσων και ταυτόχρονα τόσο χαϊδεμένα φιλαράκια του Ισλάμ… Διέλυσαν τη Γιουγκοσλαβία σε ισλαμικά τιμάρια με τη βοήθεια αχαρακτήριστων κύκλων, κατέστρεψαν τη Σερβία μόνο και μόνο για να μην καταστεί… «ανταγωνιστικός» προς τους Δυτικούς πολιτικός βραχίονας των Ρώσων. Και τούτο ενώ η Σερβία είχε καταστεί αιρετική χώρα στο παλαιό σοβιετικό μπλοκ. (Θυμάμαι, μάλιστα, πως όταν ο στρατάρχης Τίτο υποδέχτηκε στο Βελιγράδι τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ρ. Νίξον, ο περίεργος εκείνος αμερικανός Πρόεδρος -που, παρά τα ελαττώματά του, πρέπει να του πιστώσουμε τη λήξη του πολέμου στο Βιετνάμ- έγινε δεκτός με μια ρωμαϊκού τύπου υποδοχή, ενώ δεκάδες χιλιάδες Σέρβων έσπαζαν τον αστυνομικό κλοιό για να τον πλησιάσουν με αγκαλιές και φιλιά! Αυτούς τους ανθρώπους βομβάρδισε κατόπιν ο δημοκρατικός Κλίντον!
Επιπλέον, προσπαθώ να καταλάβω πώς συμβαίνει να έχουν σήμερα οι τάχα «αλληλέγγυοι» προς… εμάς (!) Βορειοδυτικοί τόσο παθιασμένο έρωτα με τους -με συγχωρείτε, θα το πω άφοβα!- αγράμματους ιστορικά, φιλοσοφικά και θρησκευτικά… Αλβανούς. Ο βορειοδυτικός κόσμος το πάει φιρί φιρί να καταστήσει την Αλβανία δεύτερη Τουρκία στα Βαλκάνια, επεκτείνοντας τα γεωπολιτικά της όνειρα στο μη περαιτέρω, επειδή, και πάλι, «φοβάται τους Ρώσους»! Τι αχαρακτήριστη μανία είναι αυτή; Επειδή, αίφνης, η Ρωσία ήταν, προ καιρού, «κομμουνιστική»; Αλλά και πλείστες άλλες χώρες (ιδίως η «πεπολιτισμένη Αλβανία» – γελάστε… κινεζιστί!) ήσαν επίσης κομμουνιστικές, τούτο δεν αποτρέπει τη Δύση να τις βάζει σήμερα βαθμιαίως στο γεωπολιτικό τσεπάκι της! Διερωτώμαι λοιπόν πώς συμβαίνει να θεωρεί η Δύση ότι, αντιθέτως, η Ρωσία δεν ταιριάζει στον δυτικό πολιτισμό και στα δυτικά, εν γένει, οράματα και θάματα! Θα το πω καθαρά: Μεγαλύτερη φιλοσοφική και πολιτική μπαρούφα δεν θα βρείτε στη διεθνή ιστορία! Η Ρωσία είναι χώρα βαθιά πολιτισμένη, με εξαιρετικές ανώτατες σχολές και λαμπρούς επιστήμονες, με κορυφαία παιδεία στις τέχνες και στα γράμματα, με απίστευτου κάλλους μουσική, με πλήθος κορυφαίων παγκοσμίως λογοτεχνών που έδωσαν πληθώρα κειμένων φιλοσοφικού, ποιητικού αλλά και χριστιανικού ήθους και κάλλους. Γιατί, λοιπόν, τόσο μίσος και πάθος της βορειοδυτικής Ευρωένωσης στη μεγάλη αυτή και τόσο πολιτισμένη χώρα; Μήπως, απλώς, διότι συμβαίνει, παραλλήλως και ταυτοχρόνως, να είναι και η μεγαλύτερη χώρα της Γης, με άκρες από τον Βερίγγειο Πορθμό στην Ανατολή μέχρι τη Βόρεια Θάλασσα και την Αλάσκα στη Δύση; Να το καταλάβω αυτό, κύριοι, αλλά δεν έχετε το δικαίωμα, επειδή απλώς ανταγωνίζεσθε οικονομικοπολιτικώς τη μεγάλη χώρα, να ξεσαλώνετε σε καθαρώς πολιτισμικό επίπεδο εναντίον μας επειδή εμείς, λόγω του πολιτισμού μας, την αγαπούμε βαθιά και προσβλέπουμε σʼ αυτήν! Και ένα τελευταίο: Ακόμη και εάν μας ρωτήσετε «πώς συμβαίνει να αγαπάτε τόσο πολύ μια χώρα… πρώην κομμουνιστική», θα σας πούμε απλώς: «Σταματήστε, κύριοι, να πουλάτε τρέλα! Επιτέλους, τον κομμουνισμό δεν τον κατασκεύασαν… Ρώσοι! Οι Φραγκογερμανοί τον κατασκεύασαν, αλλά τον φόρτωσαν στη Ρωσία…