Ανάπτυξη και ανάκαμψη της οικονομίας πώς θα έρθει με τους μισούς Έλληνες να χρωστάνε στην Εφορία;
Κάτι που σημαίνει ότι οι καπεταναίοι αρμενίζουν στραβά, με ευθύνη και των δικών μας, που δεν φώναξαν εξαρχής και συνεχίζουν να μη φωνάζουν και σήμερα, ενώ βλέπουν ότι επτά χρόνια τώρα όλο και περισσότερο… τρακάρουμε στα βράχια. Με κανέναν από τους δικούς μας… λοστρόμους όχι μόνο να μην κάνει… ανταρσία αλλά και να μη χτυπάει καν το καμπανάκι. Κι έτσι συνεχίζουμε στην ίδια ρότα… Και δεν λέμε να ξεκολλήσουμε από τα βράχια. Με τον ξένο καπετάνιο να μην αλλάζει γραμμή, παρότι από όλες τις πλευρές σφυρίζουν δαιμονιωδώς οι σειρήνες… Λες και κάποιοι θέλουν να μας πνίξουν. Και μέχρι τότε να μας έχουν μόνιμα στα κάτεργα…
Σε αυτήν την κατάσταση μας έχουν φέρει οι έξω, με τους μέσα να μην κάνουν τίποτα για να αλλάξει ρότα το καράβι. Φτάσαμε στο σημείο συνάνθρωποί μας να μην έχουν να αγοράσουν τα φάρμακά τους, να τα παίρνουν βερεσέ και να τα πληρώνουν με δόσεις. Γυρίσαμε δεκάδες χρόνια πίσω. Τότε που η νοικοκυρά πήγαινε στο μπακάλικο της γειτονιάς και έπαιρνε τα απολύτως απαραίτητα, γράφοντάς τα στο τεφτέρι.
Φτάσαμε οι μισοί Έλληνες να χρωστάνε στην Εφορία. Έγιναν ξαφνικά μπαταχτσήδες; Μέχρι το 2009 πλήρωναν. Απόδειξη, το ότι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές ήταν περίπου 30 δισ. ευρώ, από τα οποία τα περισσότερα ήταν των… ληγμένων προβληματικών επιχειρήσεων, που από τη δεκαετία του ʼ80 έχουν πάρει τη… μακαρία οδό. Τότε υπήρχε τζίρος, ενώ σήμερα η Αγορά έχει γεμίσει λουκέτα και τα ληξιπρόθεσμα έχουν σκαρφαλώσει στα 100 δισ. ευρώ!
Η κατανάλωση, όμως, θα επιστρέψει στις καλές εποχές γιατί θα είναι ανοιχτά και την Κυριακή τα μαγαζιά, όπως απαίτησαν οι δανειστές-«θεσμοί». Δηλαδή, ο κόσμος έχει λεφτά και ήθελε να βγαίνει τις Κυριακές να ψωνίζει, αλλά τα καταστήματα ήταν κλειστά. Προφανώς, μας θεωρουν αφελείς και νομίζουν ότι δεν καταλαβαίνουμε ποιος είναι ο στόχος τους. Να κλείσουν τα μικρά μαγαζιά, που δεν θα αντέξουν να πληρώνουν και έβδομο μεροκάματο, και όλη η δουλειά να πάει σε δυο τρία μονοπωλιακά σούπερ μάρκετ και πολυκαταστήματα.
Η ανάπτυξη και η ανάκαμψη δεν θα έρθουν ποτέ με το πετσόκομμα των μισθών και χωρίς να υπάρχει πλήρης απασχόληση, με τον εργαζόμενο να δουλεύει μια δυο μέρες την εβδομάδα, ή και κάποιες ώρες μόνο, και η μόνιμη εργασία να είναι για τους πολύ λίγους, τους τυχερούς.
Λουκέτα δεν θα συναντάμε στους δρόμους όταν ο πολίτης, η νοικοκυρά, θα έχει λεφτά για αγορές. Όχι μόνο για είδη διατροφής αλλά και για ρούχα και για σπίτι και για αυτοκίνητο, για ό,τι έχει ο μέσος πολίτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όταν ο συνταξιούχος δεν θα είναι ζητιάνος, όπως έχουν καταντήσει επτά χρόνια τώρα τα περήφανα γηρατειά.
Όταν δεν θα υπάρχουν συσσίτια και ουρές στα σκουπίδια για να βρει κάτι ο πεινασμένος να ξεγελάσει την πείνα του…
Με «διά ταύτα» το ότι ο άνθρωπος θα είναι το κέντρο της ζωής, με τους αριθμούς στην υπηρεσία του. Και δεν θα είναι ο άνθρωπος εξάρτημα των αριθμών, που δεν μπορούν να υπάρχουν χωρίς την παρουσία ανθρώπων.
Πρέπει να ξαναγυρίσει ο ήλιος. Να μην υπάρχουν σκλάβοι, όπως τότε που άνθρωποι ήταν μόνο τα αφεντικά, οι μπόσηδες…
Όμως για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή…
Πρέπει να σηκώσουμε και πάλι τα μανίκια ψηλά…
Η παγκοσμιοποίηση το μόνο που πέτυχε ήταν να ισχυροποιήσει τα αφεντικά…
ΥΓ.: Εργαλεία υπάρχουν για να γυρίσει ο ήλιος. Ένα από αυτά είναι αυτό που προτείνει ο αμερικανός Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, η μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων, και συγκεκριμένα ο περιορισμός του εταιρικού φόρου στο 15% από 35% που είναι σήμερα.