Πρώτα οι άνθρωποι, μετά οι αριθμοί…

Και μας γεμίζει χαρά και ικανοποίηση γιατί μόνιμα, σχεδόν κάθε Κυριακή, αυτή είναι η σημαία μας, το λάβαρο του «ΠΑΡΟΝ». Αυτό φωνάζουμε από τούτο το μετερίζι. Ποιο πρόβλημα των μη εχόντων λύθηκε σε μια χώρα όπου ευημερούν οι αριθμοί; Κανένα. Και αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Το ζούμε κάθε μέρα επτά χρόνια τώρα. Άνθρωποι ψάχνουν στα σκουπίδια να βρουν κάτι να χορτάσουν την πείνα τους. Ζητιανεύουν στους δρόμους. Ποιος θα πει χαλάλι, φτάνει που οι αριθμοί πάνε μια χαρά; Από την απέναντι όχθη, εκεί όπου βουλιάζουν άνθρωποι, ο Ζαν Πολ Φιτουσί και ο Χαλίντ Μαλίκ κλείνουν το άρθρο τους επισημαίνοντας:

«Πολλές ευρωπαϊκές χώρες έχουν πέσει σε έναν φαύλο κύκλο, με τις πολιτικές λιτότητας να επιδεινώνουν το πρόβλημα της νεανικής ανεργίας. Οι ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να αλλάξουν τρόπο σκέψης και να βάλουν τους ανθρώπους πρώτα. Οι κυβερνήσεις που θέτουν ως κεντρικό τους στόχο να μεγιστοποιήσουν την ανθρώπινη ευημερία δεν ενθαρρύνουν μόνο την ανάπτυξη, αλλά ενισχύουν και τις πιο υγιείς πολιτικές».

Τελεία και παύλα…

Ο άνθρωπος πάνω από ΟΛΑ…