Η άλλη άποψη…

Ο Ιησούς Χριστός παραμένει το καθοριστικότερο πρόσωπο στην Ιστορία

«Απʼ τη Μεγάλη Τετάρτη αρχίζουμε να τσακωνόμαστε για το Άγιο Φως που θα έρθει αεροπορικώς με τιμές αρχηγού κράτους. Τα ίδια και τα ίδια κοινότοπα επιχειρήματα ανταλλάσσονται εκατέρωθεν. Οι ʽʽφωτομάχοιʼʼ τείνουν να γίνουν γραφικότεροι κι από τους ʽʽφωτολάτρεςʼʼ έτσι όπως προσβάλλονται προσωπικά κι αποκαλύπτουν – με ατράνταχτα επιχειρήματα – πως οι λαμπάδες του Πατριάρχη Ιεροσολύμων δεν ανάβουν από το Άγιο Πνεύμα, μα από τα σπίρτα που έχει κρύψει ένας εχέμυθος διάκος μες στην κρύπτη. Δεν αντιλαμβάνονται οι δόλιοι ότι το θαύμα δεν έγκειται στην αφή του φωτός αλλά στο γεγονός ότι γενεές γενεών, αναρίθμητοι άνθρωποι επί είκοσι τώρα αιώνες, πιστεύουν και συμμετέχουν. Πως η ουσία του χριστιανισμού δεν είναι το εκκλησιαστικό κατεστημένο – ούτε καν τα λατρευτικά κείμενά του – μα η καταπληκτική του αντοχή στον χρόνο, τα αριστουργήματα – αιρετικά ή μη – που ενέπνευσε το γεγονός ότι ο Ιησούς Χριστός παραμένει το καθοριστικότερο πρόσωπο στην Ιστορία».

***

Διά χειρός…

…του Λυκούργου Λιαρόπουλου, ομότιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από το άρθρο του στην «Καθημερινή» για την… ανάνηψη του ΕΣΥ:

Το ΕΣΥ έχει πεθάνει

«Το 1981 η αναφορά στο Εθνικό Σύστημα Υγείας κέρδιζε εκλογές. Σε 30 χρόνια, το 2011, το ΕΣΥ είχε συμβάλει κατά περίπου 25% στη χρεοκοπία της χώρας. Μόνο αντίκρισμα, μία νέα εύπορη τάξη λειτουργών και προμηθευτών. Σήμερα το ΕΣΥ προκαλεί απαξία, απελπισία και, συχνά, οργή. Τα πρωτοσέλιδα δεν έχουν πια ʽʽκατσαρίδαʼʼ στα χειρουργεία σε καιρό εκλογών. Η απλή αναφορά στο ΕΣΥ, όμως, ʽʽμυρίζειʼʼ φορμαλδεΰδη. Η χώρα, οικονομικός και κοινωνικός ερειπιώνας, δείχνει την αποσύνθεσή της και στην Υγεία. Η υποβάθμιση του ΕΣΥ είναι καταθλιπτική, ο ιδιωτικός τομέας καταρρέει, πολίτες ʽʽαναβάλλουνʼʼ την προσφυγή σε υπηρεσίες με ό,τι αυτό συνεπάγεται μελλοντικά. Τραγική και η μετανάστευση νέων, άξιων γιατρών και νοσηλευτών.

Η 5ετία 2010-2014 είχε δραματικές επιπτώσεις στην οικονομία, που συρρικνώθηκε κατά 23%, αλλά έβλαψε ακόμη περισσότερο την Υγεία. Η κρατική δαπάνη μειώθηκε 35% και η δαπάνη της κοινωνικής ασφάλισης 50%. Αντιθέτως, η ιδιωτική δαπάνη υγείας μειώθηκε μόνο 14%. Έτσι, το Δημόσιο ʽʽαποσύρθηκεʼʼ από τη συνταγματική επιταγή για προστασία της Υγείας και ʽʽτα φόρτωσεʼʼ στα νοικοκυριά. Στη 2ετία 2015-16 εξελίχθηκε σε ʽʽανθρωπιστική κρίσηʼʼ. Ένας ʽʽγραφικόςʼʼ κ. Πολάκης, όμως, δεν αρκεί για να εστιάσουμε την οργή μας. Προηγείται η σωστή ʽʽδιάγνωσηʼʼ της αρρώστιας πριν από τη θεραπεία.

Το ΕΣΥ, εκ γενετής “βαρύ” σύστημα, δεν φτιάχτηκε για τον πολίτη αλλά, έντεχνα, για τον εργαζόμενο-ψηφοφόρο και το κόμμα. Σήμερα φαντάζει κωμικό, αλλά στη 10ετία του 1980 το σύνθημα για “γιατρό πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης” ήταν… λαϊκό αίτημα».

«Το ΕΣΥ ήταν των πολιτικών που διόριζαν, πλήρωναν και αποσπούσαν. Πράσινοι, γαλάζιοι και ροζ ʽʽέβλαψαν το ίδιοʼʼ ασελγώντας στον βωμό του κρατισμού που βύθισε τη χώρα στην κρίση.

Η υποβάθμιση του ΕΣΥ σήμερα είναι καταθλιπτική. Έχει ʽʽπεθάνειʼʼ, δεν ανασταίνεται, δεν διορθώνεται. Μόνο ανασχεδιάζεται».

***

Διά χειρός…

…των Ιωάννη Θεοδοσίου (University of Aberdeen), Κώστα Λαπαβίτσα (School of Oriental and African Studies, University of London), Θεόδωρου Μαριόλη (Πάντειο Πανεπιστήμιο) και Στέργιου Σκαπέρδα (University of California, Irvine), από το άρθρο τους στην «Καθημερινή» με τίτλο «Οικονομική πολιτική για την Ελλάδα»:

Όχι στα γιατροσόφια

«Η Ελλάδα μοιάζει με βαριά άρρωστο που του δίνουν γιατροσόφια και συνεχώς τον αποτρέπουν από την πραγματική θεραπεία. Η επιστημονική ανάλυση υποδεικνύει ότι απαιτείται ανάκτηση της νομισματικής κυριαρχίας. Η δραχμή δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά το απαραίτητο βήμα που θα επιτρέψει μια πραγματική εθνική διαπραγμάτευση, δημιουργώντας ξανά οπλοστάσιο οικονομικής πολιτικής – συναλλαγματική, νομισματική, δημοσιονομική, πιστωτική και βιομηχανική. Η ομαλή μετάβαση στο νέο νόμισμα είναι απολύτως εφικτή, αρκεί να υπάρξει κοινωνική και εθνική συσπείρωση. Η νομισματική υποτίμηση που θα ακολουθήσει, θα τονώσει την ανταγωνιστικότητα και θα δημιουργήσει ευνοϊκό πεδίο δομικής ανασύνθεσης της οικονομίας.

Μεγάλο μέρος της ευθύνης για την εγχώρια σύγχυση έχουν αυτοί που δουλειά τους είναι να παρουσιάζουν ιδέες και προτάσεις στον ελληνικό λαό. Δυστυχώς δεν είναι μόνο η οικονομία που περνάει βαθιά κρίση στην Ελλάδα, αλλά και η οικονομολογική σκέψη. Όπως εύστοχα παρατήρησε ο Μαρκ Τουέιν, ʽʽΗ προσκόλληση σε απολιθωμένες απόψεις ποτέ δεν έσπασε αλυσίδες, ούτε απελευθέρωσε ανθρώπινες ψυχέςʼʼ».