ΕΣΠΑ…ΣΕ

Όμως καμιά φορά σπάει ο διάολος το ποδάρι και φαίνεται πως τα πράγματα γίνονται κι αλλιώς, αρκεί να υπάρχει αυτό που τα έλλογα όντα μάθαμε να αποκαλούμε «κοινή λογική»…

Χαρακτηριστικό παράδειγμα το πρόβλημα της μειονοτικής σχολικής στέγης, που ανέκυψε όχι και τόσο ξαφνικά αλλά μετʼ επιτάσεως το τελευταίο διάστημα, ύστερα και από τη δημιουργία της πρωτοβουλίας «Θέλουμε μειονοτικό σχολείο»…

«Μάσησαν», όπως είναι… φυσικό, οι διοικούντες και αποφάσισαν ότι για το σχολείο που απαιτείται να γίνει, αφού το υπάρχον δεν καλύπτει τις ανάγκες, θα διετίθετο κονδύλιο ενός εκατομμυρίου ευρώ από το ΕΣΠΑ!

Τι κι αν κάποιοι (με την κοινή λογική, που λέγαμε) πρότειναν την επέκταση του ήδη υπάρχοντος, συνταγή η οποία ακολουθήθηκε και στο 3ο Δημοτικό Σχολείο Κομοτηνής την περίοδο που υπουργός Παιδείας ήταν ο Ευριπίδης Στυλιανίδης.

Μπα, εδώ μιλάμε για μειονότητα κι ως γνωστόν… δύο μέτρα και δύο σταθμά – αρκεί να μη μας κατηγορήσουν ακριβώς γιʼ αυτήν την τακτική. Παράνοια!

Ήρθε όμως ο πρόεδρος της Διαχειριστικής Επιτροπής Βακουφικής Περιουσίας Ροδόπης Σελίμ Ισά και πρόκρινε τη λύση της επέκτασης. Τι σημαίνει αυτό; Μηδενικό κόστος για το κράτος και ελάχιστο για τη Διαχειριστική, αφού κάποιος μουσουλμάνος αγόρασε και δώρισε το ακίνητο που βρίσκεται ακριβώς δίπλα στο μειονοτικό σχολείο. Κι έτσι οι εργασίες επέκτασης του σχολείου ξεκινούν, με στόχο την ολοκλήρωσή τους μέχρι το τέλος του χρόνου.

Μετά την ολοκλήρωση (και τα εγκαίνια) του τεμένους Ταμπάκ Χανέ η Διαχειριστική και ο πρόεδρός της συνεχίζουν το έργο τους απρόσκοπτα και δημιουργικά…

***

Ούτε στην Τουρκία…

Οι θέσεις της Ρεπούση ούτε στην Τουρκία δεν έχουν αντίκρισμα… Απόδειξη όσα είπε σε εκδήλωση υπέρ του «Ναι» στο δημοψήφισμα ο υιός Ερντογάν, που έπεσε κι αυτός με τα μούτρα στη δουλειά του μπαμπά, για να μην του λένε ότι τα τρώει τζάμπα…

«Όταν εμείς ρίξαμε τους Έλληνες στη θάλασσα, όταν οι γόνοι αυτής της ωραίας πατρίδας έριξαν στη θάλασσα τους Έλληνες, οι Έλληνες τότε ήταν εργαλεία των ιμπεριαλιστών της εποχής εκείνης. Και αυτό το έθνος, αγωνιζόμενο δίπλα-δίπλα και χέρι με χέρι, νίκησε τους Έλληνες»…

Βεβαίως, η φράση κλειδί είναι «εργαλεία των ιμπεριαλιστών». Εντάξει, ο υιός μπορεί να λέει όσες μ…ς θέλει – είναι δισεκατομμύρια οι λίρες… Αλλά κι εμείς όμως; Μπορεί να μην ήμασταν ή να μην είμαστε εργαλεία ιμπεριαλιστών αλλά σίγουρα έχουμε μεγάλη αξία ως… υπερρεαλιστικό έργο.

***

Του γιατρού

Μνησίκακο, κομματάκι εμμονικό, μάλλον με σύνδρομο ανωτερότητας, αλλά σίγουρα κακομαθημένο, χαρακτηρίζεται το πουλέν της μειονότητας Οντέρ Μουμίν, μετά τη φασαριόζικη αποχώρηση από τον περιφερειακό συνδυασμό της πλειοψηφίας που πρόσκειται στη ΝΔ.

Ο Μουμίν κλήθηκε να παραχωρήσει τη θέση του θεματικού αντιπεριφερειάρχη, ύστερα από θητεία ενός χρόνου, σε έτερο μειονοτικό συνάδελφο κι έγινε… Τούρκος.

Έγραψε λοιπόν δύο επιστολές. Μια στα ελληνικά, που το περιεχόμενό της λίγο-πολύ είναι γνωστό, και μια στα τουρκικά, από την οποία παραθέτουμε ένα μικρό αλλά χαρακτηριστικό μέρος της:

«Η σημερινή παραίτησή μου είναι η σαφής και ξεκάθαρη απάντησή μου σε όλες τις αδικίες. Ό,τι και να κάνετε, δεν θα υποκύψουμε. Δεν θα γονατίσουμε. Έχω την τιμή και την υπερηφάνεια να ανάβω τη φωτιά της επανάστασης στις τοπικές αυτοδιοικήσεις με την παρούσα παραίτησή μου. Όταν έρθει η μέρα, η μειονότητα θα απαντήσει στις κάλπες σε όλες τις αδικίες και αυθαιρεσίες που κάνατε. Να είστε βέβαιοι γιʼ αυτό, μην το ξεχάσετε…».

Πάντως, αντί για τη φωτιά της επανάστασης, φωτιά στα μπατζάκια των άλλων μειονοτικών συμβούλων άναψε, που εμφανίζονται ιδιαιτέρως ενοχλημένοι. Διότι και απειλητικό ακούγεται το συγκεκριμένο και τους φέρνει στη δύσκολη θέση να πρέπει να αποδείξουν στους ψηφοφόρους τους ότι δεν υπόκεινται σε αδικίες και αυθαιρεσίες, όπως επιμένει το… πουλέν.