Πήρε παράταση ο Τσίπρας με βαριά ανταλλάγματα

Τα τελευταία 24ωρα ήταν πρόδηλη η διάθεση των δανειστών να μην οδηγήσουν τα πράγματα σε αδιέξοδο, γεγονός που υπό ορισμένες συνθήκες θα μπορούσε να δρομολογήσει ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Η βεβαιότητα που τους παρέχει η σημερινή κυβέρνηση, έστω και με τις παλινωδίες και τις ιδεολογικές αναστολές της, αποτέλεσε ισχυρό κίνητρο προκειμένου να παραμερίσουν ορισμένες από τις αξιώσεις τους, γνωρίζοντας ότι σε περίπτωση πολιτικής αλλαγής θα άνοιγε ένας νέος κύκλος αβεβαιότητας, με τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων να πηγαίνει βήματα πίσω.

Η συμφωνία είναι, όπως άλλωστε αναμενόταν, ιδιαιτέρως επώδυνη, ενώ το μάρμαρο θα κληθούν να πληρώσουν εκ νέου συνταξιούχοι και φορολογούμενοι.

Το πακέτο των νέων δυσβάστακτων μέτρων, με συνολικό ύψος 3,6 δισ., θα σπάσει στα δύο: Το 2019 θα εφαρμοστούν αυτά που αφορούν το Ασφαλιστικό (περικοπές συντάξεων, εφάπαξ κ.ά.) και το 2020 όσα θα έχουν να κάνουν με το Φορολογικό (μείωση αφορολόγητου κ.ά.).

Θα ισοδυναμούν, δε, σε κάθε περίπτωση, με το 1% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ). Τα περίφημα αντίμετρα που προτάσσει η κυβέρνηση ως αντίβαρο τελούν υπό συζήτηση και γενικώς υπό αίρεση, καθώς θα τεθούν σε εφαρμογή αν κι εφόσον επιτευχθούν τα σχετικά πλεονάσματα (3,5% σε ετήσια βάση).

Την ίδια στιγμή το ζήτημα του χρέους παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες, ενώ ως καμπανάκι σήμανε η δήλωση του Β. Σόιμπλε ότι η Ελλάδα θα καταφέρει να βγει στις αγορές μέσα στο 2018. Κάτι που από ορισμένους ερμηνεύτηκε ως έμμεση… παραδοχή ότι η χώρα μας δεν χρειάζεται ελάφρυνση του χρέους. Στα θετικά της κατʼ αρχήν συμφωνίας η υποχώρηση των «θεσμών» όσον αφορά τις απαιτήσεις τους στα εργασιακά (ομαδικές απολύσεις, λοκ άουτ κ.ά.), ενώ σύμφωνα με την κυβέρνηση εντός του 2018 θα επανέλθει η κανονικότητα στις συλλογικές διαπραγματεύσεις (συμβάσεις). Τα πάντα σχετικά με τα ακριβή μέτρα που θα περιλαμβάνει το πακέτο πρόκειται να αποσαφηνισθούν στη διάρκεια των συζητήσεων που θα έχουν τα τεχνικά κλιμάκια, που φθάνουν τις επόμενες ημέρες στην Αθήνα, με τους αρμόδιους υπουργούς.

Στόχος είναι η τεχνική συμφωνία να έχει κλείσει μέχρι τις 19 Απριλίου, καθώς αμέσως μετά (21-23 του μήνα) είναι η Σύνοδος του ΔΝΤ, όπου θα δώσουν το «παρών» οι υπουργοί Οικονομικών, μεταξύ αυτών και ο Ευκλ. Τσακαλώτος. Στο πακέτο θα ενταχθούν και οι ιδιωτικοποιήσεις, με τη ΔΕΗ να βρίσκεται στην κορυφή της σχετικής λίστας και τις τελευταίες πληροφορίες να αναφέρουν ότι εκτός από τις λιγνιτικές μονάδες είναι πολύ πιθανό να βγουν προς πώληση και οι υδροηλεκτρικές.

Αδιευκρίνιστο παραμένει αν το ΔΝΤ θα παραμείνει ή όχι στο ελληνικό πρόγραμμα, δεδομένου ότι η προϋπόθεση που έθετε, αυτή της γενναίας ελάφρυνσης του χρέους, όχι μόνον δεν ικανοποιείται, αντίθετα απομακρύνεται κι άλλο χρονικά. Κατά μία εκδοχή, το Ταμείο θα παραμείνει, αλλά σε ρόλο τεχνικού συμβούλου, συμβάλλοντας με ένα μικρό ποσό στο πρόγραμμα χρηματοδότησης της χώρας μας.

Πολλά ενδεχομένως μπορεί να ξεκαθαρίσουν στη διάρκεια της συνόδου, όπου οι επικεφαλής του Ταμείου ίσως θελήσουν να ανοίξουν τα χαρτιά τους. Θα προηγηθεί, αυτήν την εβδομάδα, η συνάντηση της Κρ. Λαγκάρντ με τη γερμανίδα καγκελάριο Άνγκ. Μέρκελ, με το θέμα της Ελλάδας να είναι πολύ ψηλά στην ατζέντα.