Να αναλάβουν υπουργοί ο… Σόιμπλε, ο Τόμσεν και η Βελκουλέσκου
Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να ευημερούν οι αριθμοί. Και να υπάρχει απόλυτη, κυριολεκτικά, πειθαρχία. Επτά χρόνια τώρα οι… ελληνικές, υποτίθεται, κυβερνήσεις παρουσιάζουν όπλα! Ανάπαυση! Προσοχή! Δυστυχώς, αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα. Και όποιος επιχείρησε να βγει από τη γραμμή, κόπηκε… Δεν αμφισβητούμε τον πατριωτισμό και τις προθέσεις κανενός πρωθυπουργού, την επιθυμία όλων τους να βοηθήσουν τη χώρα και να εξασφαλίσουν ένα ανθρώπινο επίπεδο ζωής στον ελληνικό λαό, ανάλογο με αυτό που ζουν οι Γερμανοί του κ. Σόιμπλε, οι Γάλλοι, οι Ισπανοί, οι Ολλανδοί του Ντάισελμπλουμ. Τίποτε περισσότερο.
Όμως επτά χρόνια τώρα κανείς τους δεν είπε ένα ηχηρό «ΟΧΙ, ως εδώ! Έχω έναν λαό που δεν αντέχω άλλο να τον βλέπω να προσπαθεί να βρει στον σκουπιδοτενεκέ κάτι να φάει, να ζητιανεύει ένα μεροκάματο, να μην μπορεί να δώσει χαρτζιλίκι στο παιδί του, να κινδυνεύει να μείνει στο σκοτάδι γιατί δεν έχει να πληρώσει τον λογαριασμό, να εξευτελίζεται βγαίνοντας στη ζητιανιά».
Αντίθετα, υπέγραφαν και υπογράφουν ό,τι χαρτί τούς δίνει ο Σόιμπλε και η Βελκουλέσκου προκειμένου να πάρουμε τη… δόση μας, παρότι ήξεραν και ξέρουν ότι αυτά που ζητούν δεν μπορούν να γίνουν, γιατί θα προκαλέσουν κοινωνική θύελλα. Αυτοί, όμως, τον χαβά τους. Γιατί έτσι τους συνηθίσαμε και τους κάναμε να πιστεύουν ότι τα… κορόιδα δεν έχουν πλέον αντιστάσεις. Κι αυτό από την πρώτη στιγμή που μας έβαλε στις ράγες τους ο Γιώργος Παπανδρέου, με το μεγάλο δώρο (έγκλημα για εμάς) που τους έκανε ο Ευάγγελος Βενιζέλος μετατρέποντας το ιδιωτικό χρέος (τραπεζικό) σε δημόσιο, για να σωθούν οι τράπεζες. (Με αυτό το μέγα έγκλημα θα ασχοληθούμε στα επόμενα φύλλα όσον αφορά τις τεράστιες ευθύνες του Βενιζέλου.)
Στο ίδιο έργο παραμένουμε. Δεμένοι στον… τροχό. Χωρίς να φταίμε εμείς γιατί απέτυχαν τα καταναγκαστικά μέτρα που σε κάθε… αξιολόγηση – δικαστήριο μας επιβάλλουν ως ποινή. Τα μέτρα απέτυχαν όχι με δική μας ευθύνη, αλλά γιατί η συνταγή της γιάτρισσας Βελκουλέσκου, που μας την έδωσε με εντολή των… καθηγητών Σόιμπλε και Τόμσεν, παρέπεμπε σε εποχές Χίτλερ. Και επιμένουν στην ίδια συνταγή. Ακόμη και ο νέος Πρόεδρος της Γερμανίας κ. Σταϊνμάγερ, που μας ήρθε προχθές και τον υποδεχτήκαμε με ανοιχτές αγκάλες και… ταρατατζούμ, το μόνο που βρήκε να μας πει ήταν να συνεχίσουμε τις μεταρρυθμίσεις, οι οποίες, όπως έχει φανεί στην πράξη, αντί να μας βγάλουν από τον τάφο, μας έβαλαν πιο βαθιά…
Με αυτά τα δεδομένα, το ερώτημα που μπαίνει είναι: Τι κάνουμε; Ωραία μας τα λέτε, αλλά υπάρχει επόμενο βήμα; Υπάρχει. Από τη στιγμή που η λέξη «Όχι» έχει μπει σε… καραντίνα, για να μην εξελιχθεί σε… επιδημία, μπορούμε να τους αιφνιδιάσουμε όλους και να πάρουμε τη ρεβάνς. Κάνοντας το εξής:
– Να προχωρήσουμε αύριο σε ανασχηματισμό και να καλέσουμε τον κ. Σόιμπλε να αναλάβει υπουργός Οικονομικών, τον κ. Τόμσεν υπουργός Ανάπτυξης και την αγαπημένη μας Ντέλια Βελκουλέσκου υπουργός Εργασίας, με εντολή να υλοποιήσουν αυτά που απαιτούν να εφαρμόσουμε. Με άνεση χρόνου, μέχρι τον επόμενο Απρίλη.
Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα, κύριοι. Σηκώστε τα μανίκια από αύριο το πρωί και τότε θα δούμε πόσα απίδια πιάνει ο σάκος σας. Πόση σχέση έχουν οι σχεδιασμοί σας στα χαρτιά με την πράξη, όταν απέναντί σας έχετε ανθρώπους και όχι άψυχους αριθμούς…
Και επειδή σε καμία περίπτωση δεν υποτιμούμε κανέναν –και ιδιαίτερα εσάς, που είστε και επόπτες μας–, κάντε τον κόπο να διερωτηθείτε πόσες από τις αποφάσεις που πήρατε και τις διαταγές που δώσατε μπόρεσαν να υλοποιηθούν. Βρήκαν απέναντί τους στρατιωτάκια;
Σας αναμένουμε, να σας χειροκροτήσουμε στην ορκωμοσία σας…