Βασίλης Ντζιαχρήστος, καθηγητής του Τεχνικού Πανεπιστημίου του Μονάχου: Μόνο με κράτος δικαίου και υγιές πανεπιστήμιο θα πάει μπροστά η Ελλάδα
«Σκοπός μας είναι να φέρουμε τη μηχανική στη βιολογία και την ιατρική. Μηχανική δεν είναι η κατασκευή μιας μηχανής, αλλά η εύρεση λύσης σε προβλήματα.
Εξάλλου, πολυμήχανος δεν είναι αυτός που έχει μηχανές, αλλά, όπως ο Οδυσσέας, είναι αυτός που βρίσκει έξυπνες λύσεις στα προβλήματα», τονίζει. Ο Βασίλης Ντζιαχρήστος με τους συνεργάτες του προσπαθούν μέσω της Εμβιομηχανικής να δώσουν λύσεις σε προβλήματα της ιατρικής και της βιολογίας.
Το έργο τους επικεντρώνεται στη βελτίωση της διάγνωσης και της θεραπείας χρησιμοποιώντας το φως, το οποίο είναι ασφαλές και φθηνό, επομένως δημιουργούνται τεχνικές προσβάσιμες σε πολλούς ασθενείς. Μια από αυτές είναι και η μοριακή απεικόνιση με φλουορεσκεΐνη, που εφαρμόζεται εδώ και έξι χρόνια από πολλούς επιστήμονες και έχει βελτιώσει τις επεμβάσεις και την ενδοσκόπηση.
Ο έλληνας επιστήμονας ανέλαβε επικεφαλής του πρωτοποριακού κέντρου με την ονομασία Pioneer Campus στο Κέντρο «Χέλμχολτς». Για πρώτη φορά στη Γερμανία και πιθανώς σε όλη την Ευρώπη θα εργασθούν κάτω από την ίδια στέγη γιατροί, βιολόγοι, φυσικοί, βιοϊατρικοί μηχανικοί, με σκοπό να βρουν λύσεις στις μεταβολικές ασθένειες, όπως ο διαβήτης. Αντίστοιχα, στο κέντρο TranslaTUM, στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου, μηχανικοί και ογκολόγοι συνεργάζονται για την αντιμετώπιση του καρκίνου. Ο ίδιος βλέπει τη συνεργασία μηχανικής και βιολογίας ως το μέλλον της επιστήμης, ώστε να βρεθούν αποτελεσματικές θεραπείες.
Ο Βασίλης Ντζιαχρήστος, 44 ετών, ζει στη Γερμανία εδώ και δέκα χρόνια. Προηγουμένως ήταν στις ΗΠΑ, ως επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Στην Ελλάδα εργάστηκε για οκτώ μήνες, κατά τη διάρκεια των μεταπτυχιακών σπουδών του. Γρήγορα, όμως, διαπίστωσε ότι δεν υπάρχει η βούληση για πρόοδο και ανάπτυξη, που απαιτείται για την έρευνα και τη γνώση.
«Αγαπώ την Ελλάδα και θα ήθελα κάποια μέρα να επιστρέψω και να εργαστώ στη χώρα μου», επισημαίνει, «όμως οι συνθήκες των τελευταίων 36 χρόνων έχουν υποβαθμίσει το εκπαιδευτικό και κοινωνικό σύστημα σε σημείο αχαρακτήριστο για ένα σύγχρονο κράτος».
Κατά τη γνώμη του, στην Ελλάδα ποτέ δεν έγινε αντιληπτή η αξία της έρευνας και η σύνδεσή της με τη βιομηχανία. «Πολλοί λένε πως η Ελλάδα δεν είχε ποτέ πόρους, αλλά αυτό είναι δικαιολογία. Η επένδυση στην έρευνα φέρνει τους πόρους. Όσο οι Έλληνες δέχονται τέτοιες συμπεριφορές στα πανεπιστήμια και γενικότερα, η παρούσα κατάσταση δεν πρόκειται να αλλάξει». Όσον αφορά το ελληνικό πανεπιστήμιο, θεωρεί πως δεν κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, καθώς έχει μεταβληθεί σε «χώρο βίας». Η πεποίθησή του είναι ότι «ένα έθνος που δεν μπορεί μέσα από τις εκλογές να χαράξει το μέλλον του, αλλά ψηφίζει μόνο βάσει σκοπιμοτήτων, οδηγείται στην αποτυχία».
Ο Βασίλης Ντζιαχρήστος πιστεύει ότι «η πραγματική επανάσταση θα έρθει όταν οι Έλληνες καταδικάσουν αυτές τις συμπεριφορές και νοοτροπίες μια για πάντα». Όπως υπογραμμίζει: «Η αλλαγή στην Ελλάδα μπορεί να αρχίσει μόνο με δύο παραμέτρους, με τη θέσπιση κράτους δικαίου και με υγιές πανεπιστήμιο».
Επικαλούμενος μάλιστα τις ανεπτυγμένες χώρες τονίζει ότι «τα πανεπιστήμια μαζί με τα κέντρα έρευνας είναι τα πιο σημαντικά ιδρύματα που παράγουν γνώση, προωθούν την επιχειρηματικότητα, την οικονομική ανάπτυξη και την ευημερία της κοινωνίας. Επομένως, η πραγματική ανάπτυξη στην Ελλάδα θα έρθει όταν το πανεπιστήμιο παίξει τον αληθινό ρόλο του, εκπαιδεύοντας μελλοντικούς ηγέτες, νέους επιχειρηματίες, εμπνέοντάς τους με την κατάλληλη ηθική και ιδανικά, κατανοώντας τις πραγματικές ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας και δημιουργώντας ένα περιβάλλον ώστε αυτοί να μείνουν στη χώρα…».