Το Βατοπέδι πήρε εκδίκηση
Η αθωωτική απόφαση (παμψηφεί) του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων για όλους τους κατηγορούμενους -μη πολιτικά πρόσωπα- στην υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου ήρθε να δικαιώσει με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο την τότε κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή. Και παράλληλα να συντρίψει σε ερείπια την πρωτόγνωρη στα σύγχρονα πολιτικά χρονικά της χώρας σκευωρία που στήθηκε από κόμματα, πολιτικά πρόσωπα, Μέσα Ενημέρωσης και οικονομικούς παράγοντες.
Ήρθε ακόμη να αποκαταστήσει στη συνείδηση του κόσμου την τιμή και την υπόληψη της Ορθόδοξης Εκκλησίας, που είχαν πληγεί στο πρόσωπο των μοναχών της Μονής Βατοπεδίου, απογοητεύοντας σε μεγάλο βαθμό τους οιωνεί εχθρούς της Εκκλησίας.
Το δικαστήριο απεφάνθη ότι στη διαδικασία ανταλλαγής ακινήτων μεταξύ κράτους και Μονής Βατοπεδίου δεν υπήρχε η παραμικρή σκιά σκανδάλου κι ότι όλα έγιναν σύμφωνα με τον νόμο.
Παράλληλα απέρριψε τις κατηγορίες που αποδίδονταν στους 14 κατηγορούμενους – μη πολιτικά πρόσωπα (ηγούμενος Εφραίμ, μοναχός Αρσένιος, νομικοί σύμβουλοι του κράτους, υπάλληλοι της Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου, πρώην γενικούς γραμματείς, συμβολαιογράφους, δικηγόρους κ.ά.). Έκρινε ότι οι κρατικοί λειτουργοί δεν λειτούργησαν με δόλο και επί σκοπώ να αποκομίσουν οικονομικά οφέλη.
«Έστω και αργά, το φως στο τέλος νικάει το σκοτάδι», ήταν η χαρακτηριστική φράση του Κ. Καραμανλή. Σε γραπτή δήλωσή του ανέφερε μεταξύ άλλων ότι η ετυμηγορία του δικαστηρίου αποκαλύπτει το μέγεθος της αθλιότητας αλλά και «τις μεθοδεύσεις που μετήλθαν ύποπτα και ταπεινά συμφέροντα, ιδιωτικά και μικροπολιτικά για να σκηνοθετήσουν τη σκευωρία».
Πρόσθεσε ακόμη ότι η απόφαση της δικαιοσύνης «κλείνει μια πληγή», τονίζοντας ότι από τη μια «αποκαθιστά την αλήθεια και την τιμή των προσώπων που τόσο άδικα κατηγορήθηκαν» και από την άλλη «αφήνει βαρύτατα εκτεθειμένους όσους εμπνεύσθηκαν και εκτέλεσαν το ανέντιμο εγχείρημα».
Έστω και με σχετική καθυστέρηση, η Νέα Δημοκρατία μίλησε για δικαίωση του Κ. Καραμανλή και της παράταξης, ενώ η Ντ. Μπακογιάννη αφιέρωσε την απόφαση του δικαστηρίου στον Γ. Αγγέλλου «που δεν άντεξε τη λάσπη».
Οι κατηγορίες που του αποδόθηκαν, αλλά κυρίως οι δικαστικές περιπέτειες στις οποίες αδίκως όπως αποδείχθηκε ενεπλάκη, επιδείνωσαν την ήδη επιβαρυμένη υγεία του με αποτέλεσμα να φύγει από τη ζωή. Ο Αντώνης Σαμαράς δεν έκανε την παραμικρή δήλωση, που σημαίνει ότι ενοχλήθηκε από την αθωωτική απόφαση.
Η απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων έγινε δεκτή με… υστερικού τύπου αντιδράσεις από κόμματα, πρόσωπα και παράγοντες που είτε είχαν συμμετοχή στη σκευωρία, είτε δυσαρεστήθηκαν από τη συγκεκριμένη εξέλιξη. Με… πρώτους και καλύτερους το ΠΑΣΟΚ και τον Γ. Παπανδρέου που επένδυσαν στη συκοφάντηση της τότε κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και προσωπικά του Κ. Καραμανλή προκειμένου να πετύχουν την ανατροπή της και να τη διαδεχθούν στην εξουσία.
Σε… πλήρη σύγχυση ο κ. Παπανδρέου υποστήριξε σε ανακοίνωσή του ότι η απόφαση του δικαστηρίου δεν δικαιώνει τον Κ. Καραμανλή, αλλά επί της ουσίας τον… εκθέτει. Κι αυτό με έωλα επιχειρήματα που θα ανέτρεπαν ακόμη και πρωτοετείς φοιτητές της Νομικής. Από την πλευρά του, το ΠΑΣΟΚ, εμφανώς αμήχανο, ανέφερε ότι οι ευθύνες των πολιτικών προσώπων δεν κρίθηκαν ποτέ λόγω του πρόωρου κλεισίματος της Βουλής το 2009, ενώ εγκάλεσε τον Κ. Καραμανλή γιατί μιλάει μόνο για το Βατοπέδι και όχι για τα χρέη και τα ελλείμματα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ παρατήρησε ότι η απόφαση του δικαστηρίου για τα μη πολιτικά πρόσωπα δεν μπορεί να παραγράψει τις πολιτικές ευθύνες της Νέας Δημοκρατίας, ενώ το ΚΚΕ σημείωσε ότι σε τέτοιου είδους υποθέσεις δεν αποκαλύπτεται η αλήθεια και πολύ περισσότερο δεν αποκαλύπτονται και δεν αντιμετωπίζονται οι πολιτικές ευθύνες παλιών και νέων κυβερνήσεων. Δεν έλειψαν και οι μεμονωμένες φωνές, όπως αυτή του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλη, ο οποίος κάλεσε τον κ. Καραμανλή να τοποθετηθεί δημόσια και για τα ζητήματα της οικονομίας, αλλά και του βουλευτή του Ποταμιού Γρ. Ψαριανού, ο οποίος άφησε υπόνοιες περί παρέμβασης της κυβέρνησης στη δικαιοσύνη.