Η άλλη άποψη…

Η «παραίτηση» για τους πολιτικούς μας είναι λέξη άγνωστη! – Κανένας πρωθυπουργός δεν ανέλαβε την ευθύνη για τη χρεοκοπία της χώρας

«Ένα βασικό γνώρισμα του σαθρού, βα­θιά ανήθικου πολιτικού μας συστήματος είναι ως γνωστόν η συνεχής μετάθεση των ευθυνών στις πλάτες άλλων. Είναι σχεδόν αδύνατον να απαριθμήσει κανείς τα σκάνδαλα στα οποία από τη μεταπολίτευση και μετά έχουν εμπλακεί πολιτικοί όλων των παρατάξεων, αφού η μνήμη δεν μπορεί να συγκρατήσει ούτε τις λεπτομέρειες, ούτε καν τα ονόματα των εμπλεκομένων, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων πολιτικών που έχουν οδηγηθεί στη φυλακή (στάχτη στα μάτια του πλήθους). Όλοι τους ωστόσο, ακόμη και όταν η ενοχή τους είναι αποδεδειγμένη, επιμένουν να επικαλούνται την ʽʽανδρείαʼʼ και την ʽʽαθωότητά τουςʼʼ, τα ψεύδη και τις μηχανορραφίες ʽʽζηλό­φθονων συνεργατών ή αντιπάλωνʼʼ, τους ʽʽενάντιους ανέμουςʼʼ που έρχονται από τις Βρυξέλλες ή την Αμερική και σήμερα πλέον –κάτι που δεν υπήρχε την εποχή του Θουκυδίδη– τα ʽʽέντυπα και ηλεκτρονικά Μέσαʼʼ που διαδίδουν, με τα λόγια υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ, ʽʽφακ newsʼʼ. Κανείς, ούτε υπουργός, ούτε βέβαια πρωθυπουργός, έχει αναλάβει ποτέ την ευθύνη για τη χρεοκοπία της χώρας –πολιτική, οικονομική, κυρίως ηθική. Η παραίτηση είναι λέξη άγνωστη στο λεξιλόγιό τους. Όταν το ΠαΣοΚ ήταν κυβέρνηση, για το χάλι της Ελλάδας έφταιγε η ΝΔ. Για τη ΝΔ, όταν ήρθε στην εξουσία, έφταιγε φυσικά το ΠαΣοΚ. Σήμερα για τον ΣΥΡΙΖΑ φταίει το ʽʽδιεφθαρμένο παρελθόνʼʼ των δύο πρώην μονομάχων. Έτσι συνεχίζουμε όλοι να ζούμε στη ʽʽχυδαιότητα του παρόντοςʼʼ, να κολυμπάμε μέσα στον βούρκο της δημαγωγίας και του ψεύδους, που δεν έχει φυσικά ʽʽκοντά ποδάριαʼʼ, όπως ισχυρίζεται ο κ. Τσίπρας. Τελικά, οι μόνοι που επιλέγουν την εξορία είναι οι νέοι – αηδιασμένοι από τη σήψη του συστήματος, ελπίζουν να βρουν σε μια καινούργια χώρα το μέλλον που ονει­ρεύονται και αξίζουν.

ʽʽΗ συνείδησηʼʼ, έλεγε ο μέγας ιταλός κωμικός Αλμπέρτο Σόρντι, ʽʽείναι εκείνη η φωνή που την ώρα που διαπράττεις το έγκλημα σου ψιθυρίζει να μην αφήνεις πίσω σου δακτυλικά αποτυπώματαʼʼ. Επομένως, όταν οι πολιτικοί λένε πως ʽʽέχουν τη συνείδησή τους ήσυχηʼʼ ξέ­ρουμε ακριβώς τι εννοούν».

***

Διά χειρός…

…του αναπληρωτή καθηγητή Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Άγγελου Συρίγου, από τη συνέντευξή του στην «Καθημερινή» στον Απόστολο Λακασά. (Θυμίζουμε ότι δύο νεαροί επιτέθηκαν στον κ. Συρίγο και τον τραυμάτισαν επειδή τους έκανε παρατήρηση όταν έγραφαν συνθήματα στον τοίχο του Παντείου Πανεπιστημίου.):

Όχι άβατα στα πανεπιστήμια

«Δεν θα πρέπει να υπάρχουν άβατα για τις παράνομες και ποινικά διωκόμενες συμπεριφορές. Δεν μπορώ να καταλάβω ποια είναι η διαφορά αν κανείς σε τραυματίσει στον δρόμο ή στο πανεπιστήμιο. Το πανεπιστήμιο προσφέρει κάποιου είδους νομιμοποίηση στην παράνομη πράξη; Ύστερα, πρέπει να αντιμετωπίσουμε τη διάχυτη αντικοινωνικότητα. Αυτή δεν είναι μόνον οι βίαιες επιθέσεις. Να σας δώσω ένα παράδειγμα εκτός πανεπιστημίου. Δείτε τις οδικές πινακίδες στους δρόμους. Θα διαπιστώσετε ότι σε μεγάλο βαθμό είναι κατεστραμμένες από αυτοκόλλητα ποδοσφαιρικών ομάδων. Αναφέρομαι σε κάτι πολύ ευτελές, που όμως δημιουργεί προβλήματα στους οδηγούς και πιθανόν να έχει υπάρξει αιτία δυστυχημάτων. Με το υπάρχον νομικό πλαίσιο δεν έχει νόημα να οδηγηθεί ο δράστης ενώπιον της Δικαιοσύνης. Εδώ καλούμαστε να κινηθούμε έξυπνα και παιδαγωγικά. Πρέπει να προβλεφθεί ως αυτοτελής ποινή η κοινωνική εργασία. Βάλε αυτόν που κολλάει τα αυτοκόλλητα να πάρει μία-μία τις πινακίδες και να τα ξεκολλάει ή αυτόν που γράφει συνθήματα να ασπρίζει για λίγες ημέρες τους δημόσιους τοίχους. Σήμερα η ʽʽκοινωφελής εργασίαʼʼ, όπως αποκαλείται, προβλέπεται μόνον ως δυνατότητα μετατροπής κάποιας ποινής φυλακίσεως κατʼ εξαίρεση και μόνον εάν το ζητήσει ο καταδικασθείς. Ύστερα, πρέπει να γίνει δουλειά στα σχολεία. Θα ήταν χρήσιμο οι μαθητές να επισκευ­άζουν το σχολείο τους, να το βάφουν και να το φροντίζουν. Να έχουν την αίσθηση ότι είναι κάτι δικό τους και πρέπει να το σεβαστούν και να το προστατεύσουν».