Όπου και να κοιτάξεις, σε πληγώνει…

Ότι οι ουρές στα συσσίτια για ένα πιάτο φαΐ δεν θα είχαν σταματημό… Ατέλειωτος ο κατάλογος των «ότι»… Και, δυστυχώς, η ελπίδα ούτε καν φεγγίζει στον ορίζοντα… Και ενώ εκτυλίσσεται αυτή η τραγωδία, για τους φίλους και τους ημέτερους λεφτά υπάρχουν, και μάλιστα όχι τίποτε πενταροδεκάρες. Άνθρωποι τους οποίους διόρισε η κυβέρνηση σε καίριους Οργανισμούς, όπως στον ΔΕΣΦΑ, για να τους βάλουν στον σωστό δρόμο, να κόψουν τις σπατάλες και να λειτουργήσουν σωστά και αποδοτικά για τη χώρα και τον λαό, κοιτάζουν πρώτα από όλα την πάρτη τους. Με τον διευθύνοντα σύμβουλο του ΔΕΣΦΑ να δίνει αύξηση στον εαυτό του πάνω από 100.000 ευρώ. Και εκεί που θα περίμενε ο πολίτης να κάνει ο προϊστάμενος υπουργός το αυτονόητο, να τον αναγκάσει να φύγει, βλέπει να τον καλύπτει. Ε, δεν μπορεί, θα παρέμβει ο ίδιος ο πρωθυπουργός και θα διατάξει την απόλυσή του άρον άρον, θα σκέφτηκε μετά. Ούτε αυτό έγινε, όμως. Τελικά, όλοι το ίδιο είναι, θα είπε μέσα του ο πολίτης. Και για άλλη μια φορά θα κατάλαβε ότι είναι το μόνιμο κορόιδο, «σκάσε και πλήρωνε»…

Και το συνειδητοποίησε ακόμη περισσότερο όταν την επομένη άκουσε ότι αυξάνονται οι αποδοχές του γενικού διευθυντή του ΟΔΔΗΧ (του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους), με ρύθμιση σε νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών, και από 4.631 ευρώ που είναι σήμερα πηγαίνουν στα 8.631 ευρώ, ενώ δημιουργείται και θέση αναπληρωτή γενικού διευθυντή, με τις ίδιες αποδοχές.

Αλέξη, άλλα είχες τάξει και γιʼ αυτό σε ψήφισε δύο φορές ο ελληνικός λαός.

Δεν σε ψήφισε για όλα τα παραπάνω, που πληγώνουν και κάνουν αρκετούς να λένε: «Πάλι λάθος έκανα…».

Έχεις, πάντως, ακόμη τη δυνατότητα να τους κάνεις να αλλάξουν γνώμη. Από σένα εξαρτάται. Μόνο που δεν υπάρχει πια η πολυτέλεια του χρόνου…