Ο ΔΡΟΜΟΣ Ο ΤΡΟΜΟΣ

Ένας Παπάς σεβάσμιος
έπαιζε κομπολόι
καί μία γραία πλάι του
έψελνε μοιρολόι.
•••
Σταυροκοπιόταν ο Παπάς
διά τάς ψυχάς τού Άδη
καί πότε ελιβάνιζε
καί έριχνε καί λάδι.
•••
Οι χάντρες
τού κομπολογιού
στό πάτωμα κυλούσαν
καί νόμιζες πώς ήτανε
νεκροί πού τραγουδούσαν.
•••
Η γραία τότε έσκυβε
καί μάζευε τίς χάντρες
γιατί τής είπε ο Παπάς
νεκροί πώς ήταν άνδρες.
•••
Καμπάνες καμπανίζανε
σʼ όλη τήν πολιτεία
καί υπουργοί περίμεναν
τήν νέα πελατεία.
•••
Μέσα στήν τόση ερημιά
καί τήν ακινησία
τό ράδιο καί η TV
βρήκανε εργασία.
•••
Ο δρόμος έβγαζε καπνούς
καί όσοι επιζήσαν
κλαίγανε γιά τήν μοίρα τους
καί ζωντανοί πώς ήσαν.
•••
Άνθη φορτώσαν οι Ναοί
καί μές στήν αδικία
συγχώραγαν οι άσχετοι
τών άλλων τήν κακία.
•••
Όμως η Τηλεόραση
κι η ραδιοφωνία
θηρία αγριόφωνα
έψαλαν μέ μανία.
•••
Η γραία η ταλαίπωρη
είπε στόν Ιερέα
πώς γέμιζε η Εκκλησιά
παρέα τήν παρέα.
•••
Τό κομπολόι έσπασε
πάλι καί πάλι, πάλι
ίσως μετρούσε τήν ζωή
σιγά, σιγά κι αγάλι.
•••
Τών εργολάβων οι οδοί
δίκην κρεματορίων
τούς νέους αφανίζανε
εντός κι εκτός ορίων.
•••
Μέχρι καί τά Διόδια
ανοίξανε τίς πύλες
όμως κανείς δέν
μούντζωσε
τών δρόμων τίς καμπύλες.
•••
Μόνο γονείς καί συγγενείς
πνιγότανε στό κλάμα
κι απʼ τόν Θεό ζητούσανε
νά κάνει ένα θάμα.
•••
Άλλοι νά μήν χανόντανε
στήν τών οδών τήν Χώρα
απʼ τών κλεφτών
τήν απονιά
πού μοίραζε τά «ΔΩΡΑ».
•••
ΚΥΡΙΕ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΙΑ
ΓΕΜΙΣΤΕ ΑΔΙΑΒΛΗΤΟΥΣ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ.
…………………………….
………………………….
Εδώ, σέ τούτο
τόν Παράδεισο
κλαίνε ακόμα κι οι άγγελοι.
Μόνη καί περήφανη
η ασυδοσία
κάνει σεκόντο, ΚΑΘʼ ΟΔΟΝ, στόν διάβολο.
Άς μήν συγχωρηθεί ΠΟΤΕ.