Πότε η παχυσαρκία απειλεί τη ζωή μας
Μάλιστα, μελέτη της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Κολεγίου Imperial του Λονδίνου, που δημοσιεύθηκε το 2016, έδειξε ότι τα τελευταία 40 χρόνια έχει αυξηθεί εντυπωσιακά ο αριθμός των παχύσαρκων, από 105 εκατομμύρια το 1975 σε 641 εκατομμύρια το 2014.
«Σύμφωνα με τις προβλέψεις, αν αυτή η τάση συνεχιστεί με αυτό το ρυθμό, το 2025 περίπου το ένα πέμπτο των ανδρών (18%) και των γυναικών (21%) παγκοσμίως θα είναι παχύσαρκοι, ενώ πάνω από 6% των ανδρών και 9% των γυναικών θα είναι σοβαρά παχύσαρκοι», σχολιάζει ο Δρ Δημήτρης Σ. Μουσιώλης, γενικός χειρουργός.
Η διαχρονική αύξηση της παχυσαρκίας και των προβλημάτων που συνεπάγεται για την υγεία του ανθρώπου, ήδη από την δεκαετία του 1950 έδωσε το έναυσμα για την διερεύνηση και τελικά ανάπτυξη χειρουργικών τεχνικών για την αντιμετώπιση του πλεονάζοντος βάρους. Μόνο όμως τα τελευταία 15 χρόνια, µε την καθιέρωση της λαπαροσκόπησης στην καθημερινή χειρουργική πρακτική, επετράπη µία πραγματική αύξηση της χρήσης της βαριατρικής, δηλαδή χειρουργικών επεμβάσεων που αντιμετωπίζουν γρήγορα και αποτελεσματικά την παχυσαρκία.
«Κι ενώ θα έπρεπε να είμαστε ενθουσιασμένοι με τις δυνατότητες της βαριατρικής ως προς την αντιμετώπιση της νοσογόνου παχυσαρκίας, δυστυχώς είναι πάμπολλα τα παραδείγματα ανθρώπων με πλεονάζον βάρος που οδηγούνται στο χειρουργείο για την απώλεια βάρους, χωρίς όμως να πληρούν τα ιατρικά κριτήρια για κάτι τέτοιο, δηλαδή δεν πάσχουν πάντα από νοσογόνο παχυσαρκία», επισημαίνει ο Δρ. Μουσιώλης.
Η σοβαρή και νοσογόνος παχυσαρκία ευθύνεται για πληθώρα νοσημάτων: σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, αρτηριακή υπέρταση και καρδιοαγγειακά προβλήματα, προβλήματα στις αρθρώσεις, αναπνευστικές διαταραχές, χολολιθίαση, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, δυσλιπιδαιµία, υπογονιµότητα και διαταραχές της περιόδου, ακράτεια ούρων, κατάθλιψη, καρκίνο.
Μια βαριατρική επέμβαση δεν πρέπει να συστήνεται για την απώλεια 10-20 κιλών, παρότι υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που τη ζητούν για μη ιατρικούς λόγους.
«Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας οι βαριατρικές επεμβάσεις αποτελούν αποτελεσματική μέθοδο για αδυνάτισμα και διατήρηση του βάρους μετά την απώλεια κιλών, για τις περιπτώσεις όπου η παχυσαρκία απειλεί σοβαρά την υγεία με την εκδήλωση παθήσεων και καταστάσεων που αναφέρθηκαν παραπάνω. Βασική παράμετρος λοιπόν για να κρίνουμε αν κάποιος πάσχει από νοσογόνο παχυσαρκία, άρα είναι κατάλληλος υποψήφιος και για απώλεια βάρους μέσω βαριατρικής επέμβασης, είναι ο Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) και τα συνυπάρχοντα νοσήματα.
Το χειρουργείο παχυσαρκίας συστήνεται όταν ο ΔΜΣ είναι πάνω από 40 (νοσογόνος παχυσαρκία) ή πάνω από 35 (σοβαρή παχυσαρκία), όταν συνυπάρχουν μεταβολικά νοσήματα, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, η υπερχοληστεριναιμία και η υπέρταση.
Επίσης, οι βαριατρικές επεμβάσεις δεν απευθύνονται σε όσους έχουν πολλά περιττά κιλά για μικρό χρονικό διάστημα, π.χ. για 1-2 χρόνια. Αντιθέτως, αφορούν εκείνους που έχουν σοβαρό και μακροχρόνιο πρόβλημα παχυσαρκίας, δηλαδή για περισσότερο από πέντε χρόνια και μόνο εφόσον έχουν ήδη προσπαθήσει ανεπιτυχώς να χάσουν βάρος με συντηρητικά μέσα, όπως δίαιτα, γυμναστική, φάρμακα, για τουλάχιστον έναν χρόνο», καταλήγει ο Δρ. Μουσιώλης.