Η άλλη άποψη…
Άνω – κάτω τα έχει κάνει ο Τραμπ στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ!
«Οι Αμερικανοί διπλωμάτες βρίσκονται σε απόγνωση, βιώνοντας πρωτοφανή κατάσταση. Τα υψηλόβαθμα στελέχη που “τρέχουν” τον μηχανισμό του Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχουν παραιτηθεί. Αρμόδιοι αξιωματούχοι σε καίριες θέσεις δεν έχουν διοριστεί. Οι πρεσβείες δεν έχουν οδηγίες. Η υπηρεσία δημόσιας ενημέρωσης υπολειτουργεί. Δεν γίνονται μπρίφινγκ. Δεν χαράσσεται εξωτερική πολιτική. Την ίδια ώρα, στις συνεδριάσεις του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου αποκλείονται στρατηγοί, αλλά συμμετέχουν ακραίοι ιδεολόγοι, φίλοι του προέδρου, χωρίς αναγκαίες γνώσεις και εμπειρία. Πολλοί πρέσβεις καλούνται να αυτοσχεδιάσουν, ακολουθώντας το διπλωματικό, εμπειρικό, ενίοτε και το πατριωτικό τους ένστικτο. Πολλοί εξ αυτών ανησυχούν, άλλοι αγανακτούν, υπάρχουν και αρκετοί που ντρέπονται».
***
Διά χειρός…
…του Κώστα Βεργόπουλου, καθηγητή Πολιτικής Οικονομίας, από το άρθρο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» με τίτλο «Η ώρα του λαϊκισμού»:
Οι αριστερές παρατάξεις έχουν συμβιβαστεί με τα συστήματα…
«Η Αριστερά θα όφειλε και θα μπορούσε να συσπειρώνει κοινωνικές δυνάμεις. Αυτό, όμως, δεν συμβαίνει πουθενά στον κόσμο. Παρά την οξυνόμενη κρίση κοινωνικής αξιοπιστίας των κατεστημένων πολιτικών συστημάτων, τα κατά τόπους αριστερά κόμματα εμφανίζονται σε πτωτική δυναμική. Ίσως η αυξανόμενη αυτή κοινωνική αδυναμία της Αριστεράς να οφείλεται στο ότι προσλαμβάνεται και αυτή από την κοινή γνώμη ως μέρος του πολιτικού συστήματος που βρίσκεται σήμερα σε κρίση. Η Αριστερά σήμερα εισπράττει την κοινωνική δυσαρέσκεια στις χώρες όπου η ίδια κυβερνούσε, αλλά και σε αυτές που δεν κυβερνούσε, αφού οι αξίες της λειτουργούσαν ως διακοσμητικό πολιτιστικό πλαίσιο που συνόδευε και κάλυπτε τις πιο ακραίες επιλογές των οικονομικών ελίτ. Ίσως η τρέχουσα υπαρξιακή κρίση της ευρωπαϊκής και αμερικανικής Αριστεράς να είναι συνέπεια του ότι η ίδια δεν βρισκόταν εκτός, αλλά εντός του πολιτικού συστήματος που σήμερα βρίσκεται υπό κατάρρευση. Παρʼ όλα αυτά, εάν σήμερα οι αριστερές παρατάξεις δεν εισπράττουν την κοινωνική δυσαρέσκεια, αυτό δεν αποδίδεται τόσο στις καθʼ υπόθεσιν προωθημένες κοινωνικές επιδιώξεις τους όσο κυρίως στο ότι τις έχουν προ πολλού εγκαταλείψει και συμβιβαστεί με τα συστήματα που σήμερα αποδοκιμάζονται».
***
Διά χειρός…
…του Κ. Μπουραντά, καθηγητή Παθολογίας – Αιματολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, από επιστολή του στην «Καθημερινή» με τίτλο «Σύντροφε Αλέξη, έλεος, έλεος»:
Διώξε τους κόλακες και πιάσε το τσαπί, Αλέξη…
«Έχουμε την πλουσιότερη, προικισμένη από τη φύση και τους αρχαίους προγόνους χώρα του κόσμου, χωρίς τάξη, χωρίς σχέδιο, χωρίς πρόγραμμα, με άφθαστη γραφειοκρατία και πελατειακές σχέσεις που συνεχίζονται. Έχουμε βουνά χωρίς υλοτομία, πεδιάδες χωρίς σωστή καλλιέργεια, θάλασσα που το τσιμέντο φθάνει στην παραλία. Ο Αμβρακικός Κόλπος έπρεπε να ήταν το μεγαλύτερο ιχθυοτροφείο και να τροφοδοτεί όλη την Ευρώπη. Τους συνεταιρισμούς διέλυσε το ΠΑΣΟΚ. Γιατροί με 50 χρόνια υπηρεσία λαμβάνουν σύνταξη 650 ευρώ τον μήνα.
Έλεος, κ. Τσίπρα, είσαι νέος, ωραίος, δυνατός, διώξε τους κόλακες, πιάσε το τσαπί, το πηλοφόρι το μυστρί, πιάσε το δρεπάνι, το σφυρί, το αλέτρι, τα βουνά και τις θάλασσες, βοήθησε να αναστηθεί η χώρα. Τα τελευταία 8 χρόνια ήταν από τα χειρότερα του ελληνικού έθνους. Δώσε το καλό παράδειγμα. Το μόνο ίδρυμα που εργάζεται και προσφέρει είναι το Ίδρυμα Νιάρχου. Πρόσεχε μην πουλήσετε τα έργα που έφτιαξε (Λυρική Σκηνή, Εθνική Βιβλιοθήκη κ.λπ.) και κακώς τα δώρισε στο κράτος».
«Ο Αριστοτέλης γράφει ότι η μεσαία τάξη είναι απαραίτητη για μια πόλη, γιατί διατηρεί την ισορροπία μεταξύ της ανώτερης τάξης των πλουσίων και της τάξης των φτωχών. Δυστυχώς, η μεσαία τάξη της Ελλάδας διαλύθηκε και οδεύει προς την καταστροφή».