Μεταξύ σφύρας και άκμονος!
Τώρα, μέσα από τα σύννεφα του λαϊκισμού και του αντι-λαϊκισμού, δηλαδή του λαϊκισμού της αντίθετης κατεύθυνσης (βλ. αντισυμβατικότητα Τραμπ, ρητορική ΝΔ, ευρώ-δραχμή, εκλογές ή μη, διαπλοκή και τόσα άλλα), αναζητούμε, ως σύγχρονοι πολίτες, απόγονοι των αρχαίων, τη δύναμη να γκρεμίσουμε οχυρά και με ηχητικά κύματα να σταματήσουμε τη μηχανική ενέργεια καθολικών πολιτικών.
Διανύουμε -ξανά- διάστημα που τα φαινόμενα της κακοκαιρίας των σφαλμάτων, της φτωχοποίησης, της αποδημοκρατικοποίησης του κόσμου, της Ευρώπης, της χώρας εντείνονται.
Οι ταξιδιάρικες μικρο-ιστορίες για τις διαφωνίες ή αποκλίσεις με τους «θεσμούς», τις τριβές ΕΕ – ΗΠΑ, το ΔΝΤ, εντός ή εκτός και μόνιμα επί τα αυτά, και με τη φαντασία στην εξουσία περί ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων, κ.ά., που οσονούπω οδηγούν στη λύτρωση από τη βασανιστική κατάσταση – όταν είμαστε διαρκώς αιωρούμενοι σε αυταπάτες, και χωρίς Δία να μας λυπηθεί.
Η κατάσταση στην άλλη πλευρά του Αιγαίου, μετά το πραξικόπημα, και από τις φλεγόμενες ζώνες, επιδεινώνεται. Τα κύματα των προσφύγων, η αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων -με ή χωρίς επισκέψεις της Μέρκελ στην Τουρκία και τηλεφωνικές συνεννοήσεις-, η σθεναρή διαπραγμάτευση, δηλαδή ένα σκηνικό για να δικαιολογηθεί το κλείσιμο μιας ακόμη αξιολόγησης με μέτρα σε βάρος των απλών πολιτών, είναι σαν να είμαστε στα μανιασμένα κύματα πριν τον κεραυνό.
Η ημερομηνιακή σήμανση των εκλογών δεν πρόκειται να γίνει με την αγωνία της κυβέρνησης για τα ποσοστά της ΝΔ όσον αφορά την άνετη -αυτοδύναμη ή μη- διακυβέρνηση, γιατί εδώ, εκτός από τον θυμό των δανειστών, υπάρχει και ο θυμός των κοινών θνητών, υπάρχει λαός και κοινωνία, που απονομιμοποιούν ή όχι κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες – όποια συνοχή κι αν επιδεικνύουν. Όσο χτυπά ο ένας τον άλλον, πάνω ή κάτω από τη μέση, με ατζέντα ενδόμυχων επιδιώξεων, τόσο πιο πολύ πείθουν ότι μεταφράζουν την πραγματικότητα ως ονειρικό βίωμα των επιθυμιών τους για διατήρηση ή κατάληψη της εξουσίας και μόνο.
Ως πολίτες και χώρα πορευόμαστε για άλλη μια φορά -στη μακραίωνη ιστορία μας υπάρχουν ανάλογες και πιο δύσκολες πραγματικότητες που τη σημάδεψαν- μεταξύ σφύρας και άκμονος. Οι αλαλαγμοί των απλών θνητών στις υπερφυσικές δυνάμεις -που πάνω από τα κεφάλια μας καθορίζουν την πορεία και εκπληκτικά ερμηνεύουν και συνδιαλέγονται με αυτές οι δύο πόλοι-, αν συντονιστούν στο ίδιο μήκος κύματος, μπορεί και να καταφέρουν το σύγχρονο θαύμα.
Στην περιπέτειά μας, πέρα από την τέχνη των μεταμορφώσεων και διαστρεβλώσεων μιας πραγματικά δύσκολης καθημερινής εμπειρίας του λαού, που όλο και περισσότερο συνειδητοποιεί ότι είναι αλλού οι ανάγκες του και αλλού οι παρορμήσεις του δίπολου, μήπως πρέπει να δοκιμάσουμε αληθινά διαφορετικά;
Αν θέλουμε να αλώσουμε τείχη που εμποδίζουν την πρόοδο πρέπει να κατακτήσουμε εθνική συνεννόηση και κοινωνική συστράτευση, όχι εποχικά, υπηρεσιακά ή μεταβατικά για παιχνίδια με τον εκλογικό νόμο ή για διαμόρφωση των εξελίξεων καταπώς μας βολεύει, αλλά ουσιαστικά, δηλαδή με στόχους μακράς πνοής. Αυτόν τον παρονομαστή χρειαζόμαστε και τα άλλα ας τα κρατήσουμε για να τα διηγούμαστε στα ταξίδια του μέλλοντος, αρκεί να ανοίξουμε βήματα μέλλοντος σήμερα!
* Μάστερ στις Δημόσιες Πολιτικές, Συντονιστής του Ομίλου Πολιτικού και Κοινωνικού Προβληματισμού «Ακτίδα», πρ. Πρόεδρος ΑΔΕΔΥ